توسعه ساخت داخل پلتفرم‌های قدیمی اشتباه استراتژیک است

 به گزارش پایگاه خبری پدال نیوز، میز نخست مشترک خودروسازان و قطعه‌سازان با محوریت داخلی‎سازی زنجیره تامین قطعات خودروهای پرتیراژ در حالی برگزار شد که خروج برخی خودروهای این سگمنت در دستور کار وزارت صنعت، معدن و تجارت قرار دارد. حال این سوال مطرح می‌شود آیا داخلی‎سازی قطعات این خودروها با توجه به احتمال توقف تولید آن‎ها توجیه اقتصادی دارد؟ آیا هزینه‎ای که برای داخلی‎سازی این خودروها می‎شود، در صورت توقف تولید آن‎ها هدر نخواهد رفت؟ آیا زیرساخت‎هایی که در حال ایجاد است، مناسب خودروهای دیگری که تولیدشان ادامه خواهد داشت یا به‎عنوان محصول جدید به خط تولید می‎آیند، خواهد بود؟
 
برخی منتقدان می‎گویند ‌قراردادهایی که در این زمینه با ارزش ۷۴۰میلیارد تومان به امضا رسیده، شرکت‌های قطعه‎سازی را به بهانه صرفه‌جویی ۸۵میلیون یورویی به سمت پرتگاه هدایت می‎کنند! زیرا نمی‌توان امیدوار بود برخی از این خودروها بتوانند حداقل یک دهه دیگر در بازارهای فروش کشور ارائه شوند.
 
فربد زاوه، کارشناس صنعت خودرو در این خصوص معتقد است: «داخلی‎سازی قطعات خودروهایی که سال‌ها پیش باید از خطوط تولید کنار گذاشته می‌شدند، به نوعی نقض غرض است. این اتفاق می‌تواند به‎نوعی در جهت پویایی و رشد صنعت خودرو قرار بگیرد، اما سرمایه‌گذاری روی پلت‌فرم‌هایی که هم‌اکنون جایی در بازارهای مصرف ندارند، هدررفت سرمایه‌های ملی به نظر می‌رسد.»  
 
نظر شما درخصوص سرمایه‌گذاری خودروسازان برای تولید قطعات خودروهای پرتیراژ با توجه به احتمال خروج برخی از این خودروها از خط تولید چیست؟  
 
توسعه ساخت داخل پلت‌فرم‌های قدیمی اشتباه استراتژیک است و این سرمایه‌گذاری‎ها قطعا با شکست مواجه خواهد شد. نمی‌توان امیدوار بود که خودروسازان بتوانند سال‌های بیشتری خودروهایی همچون پراید و پژو405 را در خطوط تولید نگهدارند.
 
در صورت آزادسازی واردات یا فراهم‎شدن امکان همکاری با خودروسازان خارجی، این خودروها با پلت‌فرم‌های 30‌ساله خود جایی برای عرض‌اندام و رقابت با خودروهای باکیفیت را ندارند. سرمایه‌گذاری برای تولید قطعات خودروهایی می‌تواند توجیه اقتصادی به همراه داشته باشد که بیش‌از هفت سال انتظار تولید و تقاضا خرید در بازارهای مصرف را به‌دنبال داشته باشند.
 
باتوجه به مشکلات شرکت‌های قطعه‎ساز طی‌سال گذشته درخصوص نبود نقدینگی در این صنعت و نبود امکان پرداخت مطالبات آنان توسط شرکت‌های خودروسازی پیشنهاد شما برای سرمایه‌گذاری جایگزین در جهت رشد صنعت خودروسازی کشور چیست؟  
 
التهابات ارزی و فشار تحریم‌های بین‌المللی در نیمه‌نخست امسال روزهای سختی را برای صنعت و بازار خودرو ایران و به‌دنبال آن خودروسازان و قطعه‌سازان رقم زد و هرچند خودروسازان روند کند تولید خود را حفظ کردند، اما این موضوع نتوانست مسیری را برای خروج از بن‎بست واقعی برای آنان باز کند.
 
آن‎چه هم‎اکنون به‎عنوان مانع اصلی داخلی‎سازی قطعات مورد نیاز صنعت خودرو شناخته می‌شود، تیراژ پایین تولید خودرو در کشور است که نه‎تنها هیچ صرفه اقتصادی به همراه ندارد، بلکه منجر به تولید قطعاتی به مراتب گران‌تر از وارداتی‌ها می‌شود.
 
اکثر کارشناسان این حوزه در اختیار داشتن پلت‌فرم مشترک را راهکاری برای حل این مشکل می‌دانند و معتقدند تنها در صورت طراحی این پلت‌فرم، می‎توان به تولید در اندازه‎های اقتصادی دست یافت و با تشکیل تیم‎های طراحی مشترک، زمینه را برای تولید قطعات در تیراژ بالا و با قیمت اقتصادی فراهم کرد. پیشنهاد داخلی‎سازی قطعات به صنعت خودرو تنها با اتکا به پلت‌فرم‌های تکامل‎یافته داخلی میسر است.
 
زمانی می‌توان برای این صنعت در بخش‌های مختلف به‎ویژه زنجیره تامین قطعات سرمایه‌گذاری کرد که پتانسیل‌های داخلی را ارتقا دهیم و یک پلت‌فرم با ویژگی‌های قابل‌رقابت با خودروهای خارجی را به بازار عرضه کنیم. درحال‎حاضر سرمایه‌گذاری روی خطوط تولید قطعه‌سازی که تنها یک یا دو سال از تولید انبوه آنان باقی مانده است، یک دام برای شرکت‌های قطعه‎سازی تلقی می‌شود.
 
با توجه به بسته‎بودن درهای گمرک کشور و نبود امکان واردات و عرضه خودروهای آپشنال به بازار، آیا این امکان وجود دارد خودروسازان بتوانند فرصتی برای خارج‎نکردن خودروهای ارزان از خط تولید پیدا کنند؟  
 
نمی‌توان امیدوار بود درهای گمرک برای همیشه بسته بماند. به‎زودی دولت با رفع برخی فشارهای خارجی واردات خودرو را آزاد خواهد کرد. این اتفاق می‌تواند شرایط سخت رقابتی را پیش‌رو خودروسازان داخلی بیش‌ از گذشته قرار بدهد. عطش بازار نسبت به خودروهای لوکس بیشتر از گذشته در سطح بازارهای مصرف احساس می‌شود و تقاضای سرکوب‎شده طی دو سال اخیر تنها دلیل برای گرایش هرچه بیشتر مصرف‌کنندگان به خودروهای خارجی است.
 
به نظر شما تیراژ پایین تولید خودروسازان داخلی‎سازی چگونه و با چه فرایندی از طریق برنامه‌ریزی و ایجاد اشتراک در پلت‌فرم‌های محصولات داخلی توجیه اقتصادی پیدا خواهد کرد؟
 
یکی از روش‎های افزایش تیراژ دو تولیدکننده بزرگ خودرو در ایران، طراحی و تولید سیستم‎های مشترک است، به‎طوری‎که دو مدل مختلف از خودرو، دارای سیستم‎های مشترک ترمز و یا سایر قطعات خودرو باشند. چراکه برای مشتری فرقی ندارد شکل ظاهری این قطعه چگونه بوده، بلکه کاربرد آن مهم است.
 
وقتی تولید قطعه‌ای برای چند خودرو به3صورت همزمان انجام می‌شود، در نهایت افزایش تیراژ را به همراه خواهد داشت و در این شرایط تولیدکننده آن قطعه خاص قادر به تولید با تیراژ بالا خواهد بود. در این شرایط قیمت تمام‎شده آن قطعه نیز کاهش می‌یابد.// دنیای خودرو