به گزارش پدال نیوز؛ احتمالاً اکثر شما دوستان نیسان مورانو را فراموش کردهاید. شاسیبلند میان سایز نیسان (پث فایندر نیز جزو این کلاس محسوب میشود) با سایر رقبای دو ردیفه همچون شورولت بلیزر، فورد اج و جیپ گرند چروکی سرشاخ میشود؛ اما این شاسی بلندها قدرتی فراتر از 300 اسب بخار (در مورد جیپ فراتر از 700 اسب بخار!) داشته درحالیکه پیشرانهی 6 سیلندر 3.5 لیتری سری VQ مورانو از سال 2009 تاکنون تغییر چندانی نداشته است. مخلص کلام اینکه کل خودرو از سال 2015 تاکنون تغییر زیادی نکرده است.
با افزایش روزافزون رقابت در کلاس شاسی بلندها، ارائهی محصولات بهروز یکی
از مهمترین اقدامات برای خودروسازان خواهان بود و نیسان هم اقدام به فیس
لیفت مورانو کرده اما آیا این کار برای حفظ موقعیت این خودرو در بازار
آمریکا کافی بوده است؟ ما اخیراً پشت فرمان نیسان مورانو SL AWD 2019
نشستهایم و پس از یک هفته رانندگی لیستی از خوبیها و بدیهای این خودرو
را برای شما تهیه کردهایم.
در این لیست ویژگیهایی که باید در نسل بعدی مورانو حفظ شده و ویژگیهایی
که باید تغییر یابند را ذکر نمودهایم پس با ما همراه باشید.
در خلال تستها واضح بود که مردم از بهروزرسانی اخیر مورانو خوششان
میآید. نیسان برای مدل سال 2019 مورانو اقدام به اضافه کردن جلوپنجره،
چراغهای LED و رینگهای جدید کرده است. خودروی ما دارای رنگ جدید سانست
بود که کاملاً چشمنواز بوده و یکی از جذابترین رنگهای این خودرو محسوب
میشود. مورانو به سادگی یکی از شیکترین شاسی بلندهای نیسان است.
پیشرانهی 6 سیلندر 3.5 لیتری این خودرو کاملاً خسته است. این نیروگاه
آهنین تنها 260 اسب بخار قدرت داشته و تقریباً پشت سر همهی رقبای خود قرار
میگیرد. این همان پیشرانهای است که از سال 2009 تاکنون در بازار حضور
داشته و نیسان باید آن را با نمونهی جدیدتری همچون نسخهی VC توربوی نصب
شده در آلتیما تعویض کند.
البته مصرف سوخت این پیشرانه حتی با وجود سیستم چهار چرخ محرک هم نسبتاً
خوب بوده و عملکرد بسیار نرمی هم دارد. گیربکس CVT مورانو نیز جزو
بهترینهایی است که ما تست کردهایم.
بسیاری از محصولات نیسان به صندلیهایی که جاذبه صفر نامیده میشوند تجهیز
شدهاند. این صندلیها دارای 14 نقطهی فشار متفاوت هستند که به منظور
ایجاد موقعیت طبیعی بدن طراحی میشوند. توضیح این موضوع سخت است اما
صندلیهای مورانو در سفرهای طولانی بسیار راحت میباشند. ما شانس تست مدل
فول پلاتینیم را نداشتیم. این خودرو از صندلیهایی با پوشش چرمی و دوخت
الماسی و سیستم تهویه سود میبرد.
ما صفحه لمسی سیستمهای اطلاعات سرگرمی خودروهای مختلف را به خاطر سادگی در
استفاده دوست داریم اما سیستم نیسان عملکردهای گوشیهای هوشمند را
نمیتواند شبیهسازی کند. صفحه اصلی این سیستم دارای برنامههاست اما خیلی
کاربردی نبوده و گشتوگذار در آنها به سختی صورت میگیرد. اندروید اتو و
اپل کارپلی بهصورت استاندارد وجود دارند اما خود سیستم اطلاعات سرگرمی
مورانو که با همکاری گوگل توسعه یافته چندان چنگی به دل نمیزند.
آنچه که بیش از سیستم اطلاعات سرگرمی توی ذوق میزند متریال بکار رفته است.
کابین پر از موادی همچون فلزات غیرواقعی، کروم، تریم مشکی و بژ است. طراحی
یکدستی به چشم نمیخورد و برخی کنترلها همچون دکمههای روی فرمان کاملاً
قدیمی به نظر میرسند. شیفتر نیز یکی از ارزانترین آیتمهای کابین بوده و
به نظر میرسد مستقیماً از خودروهای 20 سال پیش گرفته شده است.
حتی پس از یک هفته زندگی با مورانو ما نتوانستیم بهترین چیز دربارهی این
خودرو را بفهمیم. مورانو در هیچچیزی بد نیست اما خب از هیچ نظری هم
نمیدرخشد. این خودرو سواری راحتی دارد اما حس میشود که نیسان خواهان
تزریق کمی حس اسپورت به مورانو بوده و در هیچکدام هم موفق نشده است. ما
امیدواریم نیسان برای چهارمین نسل مورانو مسیری را انتخاب کند: یا خودرویی
راحت یا خودرویی اسپورت. مورانوی فعلی از نظر آنچه که میخواسته باشد کمی
گیج به نظر میرسد و در این کلاس که رقبای سرسختی حضور دارند فراموش کردن
مورانو کار تعجببرانگیزی نخواهد بود…