پدال نیوز: بر اساس آمارهای وزارت صنعت، معدن و تجارت تولید خودرو در هفت ماه ابتدایی سال 94 نسبت به مدت مشابه در سال گذشته آن حدود 70 هزار دستگاه خودرو کاهش داشته است. این در حالی است که واردات خودرو هم با کاهش 50 درصدی نسبت به سال گذشته همراه بوده است. در تحلیل آماری 4 سال ابتدایی دهه 90 شمسی میتوان به این نتیجه رسید سالهایی که تولید کاهش داشته است، واردات با روند افزایشی کمبود آنرا پر کرده است.
به گزارش پدال نیوز به نقل از دنیای خودرو، بر اساس آمارهای وزارت صنعت، معدن و تجارت تولید خودرو در هفت ماه ابتدایی سال 94 نسبت به مدت مشابه در سال گذشته آن حدود 70 هزار دستگاه خودرو کاهش داشته است. این در حالی است که واردات خودرو هم با کاهش 50 درصدی نسبت به سال گذشته همراه بوده است. در تحلیل آماری 4 سال ابتدایی دهه 90 شمسی میتوان به این نتیجه رسید سالهایی که تولید کاهش داشته است، واردات با روند افزایشی کمبود آنرا پر کرده است. به گزارش «دنیای خودرو» این روند معکوس واردات و تولید تا سال 93 ادامه پیدا کرد و سال 94 اولین سالی است که تاکنون هر دو شاخصه واردات و تولید همراه با هم کاهش داشتهاند. نمود عینی این آمارها را ماههاست که در بازار دیده ایم و فروشندگان بازار خودرو بارها این مساله را فریاد زدهاند.
مشخصا حجم زیادی از خریداران خودرو نسبت به سالهای پیش کاهش داشته است. در سالهای گذشته آمار فروش خودرو بیش از یک میلیون دستگاه بوده است و سال گذشته به یک میلیون و 200هزار خودرو رسید. تحلیلگران میگویند در بهترین شرایط، فروش خودرو تا پایان سال به 1میلیون دستگاه نخواهد رسید و این زنگ خطری برای دولت خواهد بود.
البته طرح دولتی توانست به خودروسازان کمک کند و 130 هزار نفر را صاحب خودرو کند ولی باز در مقیاس سالانه هنوز این کمبود فروش برطرف نشده است. دلیل این کاهش خرید به انتظارات و توانایی خریدار مردم بازمیگردد. ولی اینکه مردم به چه دلیل خودرو نمیخرند مسالهای است که جای بحث است. برخی کارشناسان مردم را به چند دسته تقسیم میکنند و دلایل آنها را برای نخریدن متفاوت میدانند و به همین دلیل راهکارهای چندگانهای برای برونرفت از این وضعیت برمیشمارند. از طرف دیگر برخی معتقدند تنها دلیل این کاهش فروش را باید در پایین آمدن توان خرید مردم جست و تنها راهکار بالا رفتن درآمد و رشد اقتصادی است.
گروه اول که بیشتر کارشناسان بازار خودرو هستند و مردم را به سه دسته «بیپولان»، «منتقدان» و «منتظران» تقسیمبندی میکنند و به همین نسبت راهکارهای سه گانهای برای خروج از بحران طراحی کردهاند. راهکار اول طرحهای فروش جذاب مانند لیزینگ، راهکار دوم بالا بردن کیفیت قطعات و راهکار سوم را تنوع محصولات جدیدتر میخوانند. این راهکارها با رفع مشکلات لیزینگ و رابطه با خودروسازان پیشرفته عملی خواهد شد.
گروه دوم اما اقتصاددانان هستند. آنها اعتقاد دارند صنعت خودرو سهم عظیمی از رشد اقتصادی را به عهده دارد و آنطور که داوود سوری به روزنامه «دنیای خودرو» میگوید پایین آمدن فروش خودرو در جامعه نشان دهنده کاهش رشد اقتصادی است. این اقتصاددان میکند: «شرایطی که در حال حاضر شاهد آن هستیم تعریف واقعی رکود است. وقتی که درآمد نیست، تقاضا هم کاهش پیدا میکند و رکود ایجاد میشود.»
این مدرس دانشگاه در ادامه به جواب اینکه بعضیها این رکود را فصلی یا انتظاری میخواندند، میگوید: «این حرفها درست نیست و یکسری تصورات نادرست راجع به شرایط کنونی اقتصاد ایران به وجود آمده است. ولی واقعیت این است که وقتی نرخ رشد اقتصادی پایین بیاید یعنی اینکه شما درآمد ندارید، وقتی اشتغال پایین بیاید و درآمد وجود نداشته باشد، توان خرید هم از بین میرود.»
سوری ادامه داد: «اینکه بعضیها فکر میکنند مردم منتظر اتفاق خاصی هستند بیشتر خیالات است، کسی انتظار ندارد قیمت پایین بیاید. همه مردم در سی سال اخیر یاد گرفتهاند که چنین چیزی ممکن نیست.»
وی با اشاره به وامهای دولتی گفت: «دولت با اعتباری کردن خرید خودرو توانست خودروها را بهفروش برساند، چراکه مردم پول نداشتند و با شرایط ویژهای که وجود داشت مشخص شد اگر پول وجود داشته باشد تقاضا برای خودرو وجود دارد.»
این استاد دانشگاه در مورد اینکه راه بیرون آمدن از این وضعیت چیست، گفت: «بحث اینکه راه حل نهایی برای بیرون آمدن از این وضعیت چیست، بحث بسیار گستردهای است ولی به زبان ساده راه نهایی افزایش اشتغال، بازکردن بازارها و بالا بردن رشد اقتصادی، است و اینکه به نوعی ایجاد درآمد برای مردم است.»
وی راهکارهای جایگزین مانند فروش اعتباری برای حل این مشکل را فقط راهکار موقت دانست و گفت: «این کارها تاثیر موقت دارند و مثل عقب انداختن رکود است. نتیجه این طرح اعتبارات بزرگ کردن مشکلات است و در زمان بازپرداخت این اعتبارات مشکلات دیگری دامن دولت را خواهد گرفت.»