۰۶ آذر ۱۴۰۳ - ۰۸:۳۰
- ارز واردات خودروهای کارکرده از کجا تامین می‌شود؟
- ریخت‌وپاش دلار خودرویی؟
- با چه شرایطی می‌توان خودرو برقی وهیبرید کارکرده وارد کرد؟
- خودروهای کارکرده سوژه انتقاد مجلس به دولت شد
- الزام استفاده از شناسه کالا برای ثبت سفارش های صنایع خودرو
- آیین نامه واردات خودروهای کارکرده کجاست؟
- آیا روند مجوزدهی‌ها تسهیل خواهد شد؟
- اختلاف قیمت میان کارخانه و بازار خودروها کاهش یافت
- ۸ میلیارد قطعه می‌آورند، برای واردات خودرو پول ندارند!!
- جانبازان بالای ۵۰ درصد مجوز واردات خودرو گرفتند
از شو تا درمان درد خودرویی ها
پدال نیوز: در شرایطی که داخلی سازی قطعات های تک از جمله ایربگ و ECU در صنعت خودرو به نهضتی جدی تبدیل و گام هایی در این زمینه برداشته شده، این پرسش مطرح می شود که آیا بومی سازی این دسته از قطعات با تیراژ خودروسازان همخوانی خواهد داشت و توان داخلی سازی این دسته از قطعات به چه میزان خواهد بود؟
به گزارش پدال نیوز به نقل از خودروکار، به طور قطع در حالی که میزان تولید در خودروسازان به دست کم روزی 2 هزار دستگاه خودرو می رسد، نیاز به تولید قطعاتی همچون ایربگ که در هر خودرو به طور متوسط دو تا 4 قطعه خواهد بود، نیاز به تولید تیراژ بالایی دارد و در این شرایط باید دید در بحبوحه داخلی سازی این دسته از قطعات، آیا توان و ظرفیت تولید این میزان وجود دارد یا خیر؟
محمدرضا نجفی منش، رییس انجمن تخصصی صنایع همگن، نیرو محرکه و قطعه سازی در گفت و گویی معتقد است که در این مسیر باید نسبت به تعریف پیش فرضی اقدام کرد.
وی می گوید:« اگر این تصور وجود داشته باشد که تحریم ها ابدی هستند یا باید نسبت به تعطیلی صنعت خودرو اقدام کرد و یا این که تا حد امکان دست به داخلی سازی قطعات مورد نیاز در این صنعت زد».
نجفی منش می افزاید: « با توجه به تعداد بالای این دسته از قطعات که در یک خودرو به کار می رود، می توان گفت که تیراژ تولید اقتصادی برای این قطعات وجود خواهد داشت بنابراین باید خود را به این کار تجهیز کنیم و بدون شک در این شرایط طرف خارجی دست از تحریم ها برخواهد داشت».
رییس انجمن تخصصی صنایع همگن، نیرو محرکه و قطعه سازی با اشاره به تحریم بنزین یادآور می شود:« در آن بازه زمانی که خبر تحریم بنزین مطرح شد، مسئولان نسبت به تجهیز ایستگاه های سوخت به بنزین تولید داخل اقدام کردند و دشمنان با مشاهده این شرایط دست از تهدید تحریم بنزین برداشتند که این امر می تواند در صنعت خودرو نیز تکرار شود».
وی تاکید می کند:« در حال حاضر بزرگان صنعت قطعه بر توانایی تولید این قطعات با تیراژ بالا و متناسب با نیاز خودروسازان تاکید دارند و تنها مشکل را تامین منابع مالی عنوان می کنند که در صورت پرداخت مطالبات قطعه سازان و نه تسهیلات دیگر، می توان این امر را محقق کرد».
در همین حال سیامک مقتدری، عضو و مشاور انجمن تخصصی صنایع همگن، نیرومحرکه و قطعه سازی نیز با بیان این که مهم ترین موضوع در تولید قطعات های تک، خرید دانش فنی است، می گوید: «علاوه بر دانش فنی، اجزایی برای تولید این قطعات مورد نیاز است که می تواند به مانعی برای تولید این قطعات تبدیل شود که در صورت رفع این موانع، تولید داخلی قطعات های تک می تواند موفقیت آمیز باشد و در این شرایط، میزان و تیراژ تولید به هیچ عنوان موضوع مهمی به نظر نمی رسد».
وی با تاکید بر این که اگر دانش فنی تولید این قطعات وجود داشته باشد و توان واردات قطعات و مواد اولیه مورد نیاز نیز امکانپذیر باشد، داخلی سازی این دسته از قطعات به لحاظ تیراژ در اولویت دوم خواهد بود، می افزاید:« هم اکنون تولید برخی قطعات به دلیل کمبود و یا نبود مواد اولیه مشکلاتی را ایجاد کرده است اما به طور قطع در مسیر نهضت داخلی سازی این دسته از قطعات، ماشین آلات قابل خرید هستند مگر ماشین آلات خاصی که نیاز به مجوزهای خاص داشته باشد بنابراین مهم ترین موضوع دانش فنی است که این نیز در اختیار برخی از شرکت ها و کشورهای خاص است.»
مقتدری ادامه می دهد:« دارندگان این دانش نیز به شرطی این دانش را در اختیار تولیدکنندگان داخلی قرار می دهند که خود در آن بازار حضور داشته باشند که در شرایط فعلی ایران این امر امکانپذیر نیست و یا این که با قیمت گزاف و با دور زدن تحریم ها قادر به فروش این دانش به ایران باشند».
عضو انجمن تخصصی صنایع همگن، نیرومحرکه و قطعه سازی با بیان این که در موضوع داخلی سازی قطعات های تک باید حتی با عدم حضور شرکت ها درصدی پیش رویم هرچند که در بخش هایی دچار چالش خواهیم شد، تصریح می کند:« در حال حاضر برخی از شرکت ها توانسته اند دانش فنی مورد نیاز خود را از برخی کشورها خریداری کنند بنابراین نهضت ساخت داخل را باید نسبی بدانیم ».
وی در تشریح وضعیت تولید و داخلی سازی ECU و ایربگ داخلی و همخوانی آن با تیراژ خودروسازان نیز می گوید:« در صورت فراهم شدن منابع مالی تولید این قطعات در داخل امکانپذیر بوده و بدون شک موضوع دست نیافتنی در صنعت خودرو وجود نخواهد داشت . چه این منابع مالی منابع روتین و در قالب مطالبات قطعه سازان از خودروسازان باشد و یا خرید گران فناوری برای تولید این دسته از قطعات، به هر روی می تواند کمک بزرگی در مسیر داخلی سازی این قطعات متناسب با تیراژ تولید خودرو باشد.
انتهای پیام/
محمدرضا نجفی منش، رییس انجمن تخصصی صنایع همگن، نیرو محرکه و قطعه سازی در گفت و گویی معتقد است که در این مسیر باید نسبت به تعریف پیش فرضی اقدام کرد.
وی می گوید:« اگر این تصور وجود داشته باشد که تحریم ها ابدی هستند یا باید نسبت به تعطیلی صنعت خودرو اقدام کرد و یا این که تا حد امکان دست به داخلی سازی قطعات مورد نیاز در این صنعت زد».
نجفی منش می افزاید: « با توجه به تعداد بالای این دسته از قطعات که در یک خودرو به کار می رود، می توان گفت که تیراژ تولید اقتصادی برای این قطعات وجود خواهد داشت بنابراین باید خود را به این کار تجهیز کنیم و بدون شک در این شرایط طرف خارجی دست از تحریم ها برخواهد داشت».
رییس انجمن تخصصی صنایع همگن، نیرو محرکه و قطعه سازی با اشاره به تحریم بنزین یادآور می شود:« در آن بازه زمانی که خبر تحریم بنزین مطرح شد، مسئولان نسبت به تجهیز ایستگاه های سوخت به بنزین تولید داخل اقدام کردند و دشمنان با مشاهده این شرایط دست از تهدید تحریم بنزین برداشتند که این امر می تواند در صنعت خودرو نیز تکرار شود».
وی تاکید می کند:« در حال حاضر بزرگان صنعت قطعه بر توانایی تولید این قطعات با تیراژ بالا و متناسب با نیاز خودروسازان تاکید دارند و تنها مشکل را تامین منابع مالی عنوان می کنند که در صورت پرداخت مطالبات قطعه سازان و نه تسهیلات دیگر، می توان این امر را محقق کرد».
در همین حال سیامک مقتدری، عضو و مشاور انجمن تخصصی صنایع همگن، نیرومحرکه و قطعه سازی نیز با بیان این که مهم ترین موضوع در تولید قطعات های تک، خرید دانش فنی است، می گوید: «علاوه بر دانش فنی، اجزایی برای تولید این قطعات مورد نیاز است که می تواند به مانعی برای تولید این قطعات تبدیل شود که در صورت رفع این موانع، تولید داخلی قطعات های تک می تواند موفقیت آمیز باشد و در این شرایط، میزان و تیراژ تولید به هیچ عنوان موضوع مهمی به نظر نمی رسد».
وی با تاکید بر این که اگر دانش فنی تولید این قطعات وجود داشته باشد و توان واردات قطعات و مواد اولیه مورد نیاز نیز امکانپذیر باشد، داخلی سازی این دسته از قطعات به لحاظ تیراژ در اولویت دوم خواهد بود، می افزاید:« هم اکنون تولید برخی قطعات به دلیل کمبود و یا نبود مواد اولیه مشکلاتی را ایجاد کرده است اما به طور قطع در مسیر نهضت داخلی سازی این دسته از قطعات، ماشین آلات قابل خرید هستند مگر ماشین آلات خاصی که نیاز به مجوزهای خاص داشته باشد بنابراین مهم ترین موضوع دانش فنی است که این نیز در اختیار برخی از شرکت ها و کشورهای خاص است.»
مقتدری ادامه می دهد:« دارندگان این دانش نیز به شرطی این دانش را در اختیار تولیدکنندگان داخلی قرار می دهند که خود در آن بازار حضور داشته باشند که در شرایط فعلی ایران این امر امکانپذیر نیست و یا این که با قیمت گزاف و با دور زدن تحریم ها قادر به فروش این دانش به ایران باشند».
عضو انجمن تخصصی صنایع همگن، نیرومحرکه و قطعه سازی با بیان این که در موضوع داخلی سازی قطعات های تک باید حتی با عدم حضور شرکت ها درصدی پیش رویم هرچند که در بخش هایی دچار چالش خواهیم شد، تصریح می کند:« در حال حاضر برخی از شرکت ها توانسته اند دانش فنی مورد نیاز خود را از برخی کشورها خریداری کنند بنابراین نهضت ساخت داخل را باید نسبی بدانیم ».
وی در تشریح وضعیت تولید و داخلی سازی ECU و ایربگ داخلی و همخوانی آن با تیراژ خودروسازان نیز می گوید:« در صورت فراهم شدن منابع مالی تولید این قطعات در داخل امکانپذیر بوده و بدون شک موضوع دست نیافتنی در صنعت خودرو وجود نخواهد داشت . چه این منابع مالی منابع روتین و در قالب مطالبات قطعه سازان از خودروسازان باشد و یا خرید گران فناوری برای تولید این دسته از قطعات، به هر روی می تواند کمک بزرگی در مسیر داخلی سازی این قطعات متناسب با تیراژ تولید خودرو باشد.
انتهای پیام/
خبر فارسی
تازه های سایت
