معرفی برترین اَبَرخودرو‌های تاریخ که هیچ‌گاه به تولید انبوه نرسیدند +تصاویر

شاخصه‌های زیادی می‌تواند مانع تولید یک ابرخودرو جذاب باشد، اشکالاتی در طراحی، مهندسی ضعیف و بازدهی کم، بخشی از این دلایل هستند، اینگونه مشکلات در نهایت توجیه اقتصادی تولید یک ابرخوردو را از بین می‌برد و شرکت تولید کننده حاضر به سرمایه گذاری برروی آن مدل مخصوص نخواهد شد.

در این گزارش فهرستی از برترین ابرخودرو‌های معرفی شده که هیچ‌گاه به خط تولید کارخانه‌ها راه نیافتند خواهیم پرداخت، این فهرست شامل ۱۰ مدل برتر از ابرخودرو‌های طراحی شده از سال ۲۰۰۰ میلادی تا کنون است، همانطور که اشاره شد، عدم طراحی بهینه، مهندسی ضعیف و در اغلب موارد نبود توجیه مالی برای این ابرخودرو‌ها موجب شد تا شرکت‌های مبداء از تولید این مدل‌ها صرف نظر کنند، با ما مراه باشید:

مدل کادیلاک Sixteen (۱۶)

سال تولید – ۲۰۰۳

قدرت پیشرانه – نزدیک به هزار اسب‌بخار

کادیلاک ۱۶ یکی از اولین ابرخودرو‌های جذاب دهه ۲۰۰۰ میلادی بود که هیچ‌گاه تولید نشد، در زیر کاپوت این مدل پیشرانه فوق حجیم ۱۳.۶ لیتری با ۱۶ سیلندر که نزدیک به هزار اسب‌بخار قدرت داشت، قرار گرفته بود. بر اساس ادعای کادیلاک این مدل با مصرف هر گالن (معادل ۳.۷ لیتر) سوخت مسافت ۱۶.۷ مایل را طی می‌کرد، درواقع کادیلاک ۱۶ با مدیریت فعال سوخت، در هنگام حرکت عادی، تنها با ۴ سیلندر کار می‌کرد و ۱۲ سیلندر را از دور خارج می‌کرد و به این ترتیب مصرف سوخت نهایی بسیار کاهش پیدا می‌کرد.

طرفداران کادیلاک امید زیادی برا تولید چندین نسخه از این مدل را داشتند، اما در نهایت این اتفاق رخ نداد و اجزای ساخته شده برای کادیلاک ۱۶ در دیگر مدل‌های این شرکت مورد استفاده قرار گرفت.

مدل کرایسلر ام‌ای ۴-۱۲

سال تولید – ۲۰۰۴

قدرت پیشرانه – ۸۵۰ اسب‌بخار

داستان این ابرخودرو زمانی آغاز شدکه کرایسلر در سال ۲۰۰۴ تصمیم گرفت به جای خودرو‌های شهری پرقدرت، یه مدل منحصر‌به‌فرد تولید کند، نتیجه این تصمیم مدل ME ۴-۱۲ بود که در نمایشگاه خودرو دیترویت رونمایی شد، کرایسلر اعلام کرده در این مدل از شاسی فیبرکربنی به همراه پیشرانه توربوشارژ مرسدس بنز استفاده کرده است، این پیشرانه ۱۲ سیلندر دارد و با قدرت ۸۵۰ اسب‌بخار، صفر تا صد کیلومتر در ساعت را در ۲.۹ ثانیه طی می‌کند.

اما تولید این مدل جذاب به دلیل هزینه بالا ساخت، هرگز آغاز نشد، برند کرایسلر نیز آنقدر پر آوازه نبود که خریداران را به خرید ابرخودرو گران قیمت این شرکت مجاب کند، به همین دلیل کرایسلر ام‌ای ۴-۱۲ تنها در حد یک نمونه اولیه باقی ماند.

مدل مایباخ اکسلرو

سال تولید – ۲۰۰۵

قدرت پیشرانه – ۶۹۰ اسب‌بخار

مایباخ اکسلرو از ابتدا نیز برای تولید انبوه ساخت نشده بود، این مدل تنها یک خودرو آزمایشی برای سنجش تایر‌های شرکت Fulda Reifen در سال ۲۰۰۵ بود. مرسدس پس از خرید مایباخ، مدلی را تولید کرد که بتواند با آن تایر‌های شرکت Fulda Reifen را در سرعت بالا آزمایش کند، مرسدس برنامه داشت تا درصورت موفقیت‌آمیز بودن آزمایش‌ها، از این تایر‌ها در دیگر مدل‌های خود استفاده کند. در هر صورت مایباخ اکسلرو با پیشرانه ۵.۹ لیتری به همراه ۱۲ سیلندر و ۶۹۰ اسب‌بخار قدرت تولید شد، این مدل صفر تا صد کیلومتر را در ۴.۴ ثانیه طی می‌کند و نهایت سرعت آن به ۲۱۸ مایل بر ساعت می‌رسد.

مدل مازراتی بیردکیج

سال تولید – ۲۰۰۵

قدرت پیشرانه – ۷۰۰ اسب‌بخار

در سال ۲۰۰۵ به مناسبت سالگرد ۷۵ سالگی مازراتی، این شرکت ابرخودرویی با نام یکی از محصولات افسانه‌ای خود، Birdcage، تولید کرد. این مدل توسط پینین‌فاریان طراحی شده بود و از پیشرانه MC۱۲ فراری انزو با ۱۲ سیلندر استفاده می‌کرد که قدرت نهایی را به ۷۰۰ اسب‌بخار می‌رساند. ابرخودرو جذاب مازراتی تمام ویژگی‌های تبدیل شدن به یک محصول موفق را داشت، اما تمامی امکانات خوب آن تنها در حد یک طرح مفهومی ماند و هیچ‌گاه به تولید نرسید.

مدل لامبورگینی میورا

سال تولید – ۲۰۰۶

قدرت پیشرانه – اعلام نشده

لامبورگینی درست پس از گذشت ۴۰ سال از تولید ابرخودرو میورا در سال ۱۹۶۶ تصمیم گرفت تا مدلی در همان سبک معرفی کند. طرح مفهومی لامبورگینی میورا توسط طراح مشهور ایتالیایی، والتر د سیلوا طراحی و برروی پلتفرم مدل مورسیه‌لاگو پیاده شد. این مدل با پیشرانه ۶.۰ لیتری و ۱۲ سیلندر در نمایشگاه خودرو لس‌آنجلس سال ۲۰۰۶ در معرض بازدیدکنندگان قرار گرفت. این طرح مفهومی به دلیل سبک کلاسیک و نوستالژیکی که داشت از همان ابتدا چندین مشتری مصمم پیدا کرد، اما استفان وینکلمان، رئیس لامبورگینی در آن زمان، با تولید این مدل مخالفت کرد و به همین دلیل طرح مفهومی میورا هرگز ساخته نشد.

اکورا ASCC

سال تولید – ۲۰۰۷

قدرت پیشرانه – ۵۰۰ اسب‌بخار

سری هوندا NSX یکی از معروف‌ترین خودرو‌های اسپرت این شرکت است که نسل اول آن از سال ۱۹۹۰ تولید شده و از سال ۲۰۱۶ نیز نسل دوم آن تولید می‌شود. اما زمانی بود که شرکت ژاپنی با اعلام امکان جایگزینی این سری با مدل اکورا ASCC طرفداران خود را آزار داد. با معرفی طرح مفهومی اکورا ASCC، هوندا تولید NSX را متوقف کرد، اما پس از مدتی به دلیل تاثیرات منفی این تصمیم، مجددا ساخت سری NSX آغاز و طرح مفهومی اکورا ASCC نیز به فراموشی سپرده شد. این مدل به پیشرانه ۴.۵ لیتری ۱۰ سیلندره مجهز بود که ۵۰۰ اسب‌بخار قدرت داشت و نهایت سرعت آن به ۲۰۰ مایل در ساعت می‌رسید.

بی‌ام‌و M1 Homage

سال تولید – ۲۰۰۸

قدرت پیشرانه – اعلام نشد

بی‌ام‌و از سال ۱۹۷۸ مدل اسپرت M۱ را تولید می‌کند، این شرکت بعد از گذشت ۳۰ سال از ساخت این سری به دنبال تولید یک ابرخودرو براساس پلتفرم و طراحی همین مدل برآمد، نتیجه این تصمیم طرح مفهومی M۱ Homage بود که تنها در حد یک مدل نمایشی ماند، اما ایده تولید چنین مدلی بی‌ام‌و را به سمت ساخت مدل هیبریدی i۸ رساند که یکی از جذاب‌ترین تولیدات تاریخ بی‌ام‌و محسوب می‌شود.

جگوار CX-75

سال تولید – ۲۰۱۰

قدرت پیشرانه – ۵۴۲ اسب‌بخار

جگوار عادت دارد تا در نمایشگاه‌های مختلف از مدل‌هایی رونمایی کند که به ستاره آن نمایشگاه تبدیل شود، این اتفاق در مورد ابرخودرو CX-75 نیز رخ داد و از زمانی که کاور پارچه‌ای بر روی خودرو در نمایشگاه خودرو پاریس ۲۰۱۰ از روی آن برداشته شد، تمامی اخبار و گزارش‌ها به سمت این مدل منعطف شد. این مدل با استفاده از پیشرانه‌های الکتریکی برای هر چرخ و نهایت سرعت ۲۰۰ مایل بر ساعت، مدلی متفاوت و پرقدرت بود که به دلیل تخمین هزینه تولید بالای آن، جگوار از ساختش صرف نظر کرد.

لوتوس اسپیرت

سال تولید – ۲۰۱۰

قدرت پیشرانه – ۶۱۲ اسب‌بخار

پس از توقف تولید سری اسپریت در سال ۲۰۰۴، لوتوس در نمایشگاه خودرو پاریس ۲۰۱۰ اعلام کرد که نسخه جدید اسپریت را به همراه ۴ مدل دیگر تولید خواهد کرد، طرح اولیه لوتوس با پیشرانه ۵.۰ لیتری به همراه هشت سیلند و ۶۱۲ اسب‌بخار قدرت، بسیار جاه‌طلبانه بود و به همین دلیل از نظر مالی شرایط مناسبی برای تولید آن فراهم نشد.

آپولو Arrow

سال تولید – ۲۰۱۶

قدرت پیشرانه – ۹۸۶ اسب‌بخار

آپولو به عنوان یک خودروساز آلمانی در سال ۲۰۱۶ با نمایش طرح مفهومی ابرخودرو Arrow، توانست اعتبار فراوانی کسب کند، این ابرخودرو به لطف پیشرانه توربو دوقلو آئودی V8 با ۴.۰ لیتر حجم و ۹۸۶ اسب‌بخار قدرت از صفر تا صد کیلوتر در ساعت را در ۲.۹ ثانیه طی می‌کرد و نهایت سرعت آن به ۲۲۴ مایل در ساعت می‌رسید. بدنه تمام فیبر کربنی و سیستم انتقال خودکار ۷ سرعته نیز بخشی دیگر از طرح اولیه این مدل بود که هرگز اجرایی نشد.