انتخاب اسم برای خودروهای ایرانی چگونه انجام می شود؟

به گزارش پدال نیوز؛ با وجود اینکه از ابتدای تولید خودرو در ایران، نام گذاری خودروها هم شکل گرفت اما باید بگوییم که با آغاز دهه 80 و شکل گیری پروژه سمند در ایران خودرو، این روند شکل حرفه ای و سازمان یافته تری به خود گرفت.
 
در ابتدا بهتر است تا با مهمترین ویژگی هایی که یک اسم را برای قرار گرفتن روی خودرو متمایز می کند، آشنا شوید. مهمترین ویژگی انتخاب اسم در خودروهای ایرانی همان ایرانی بودن و داشتن ریشه در ادبیات فارسی است. از جمله مهمترین ویژگی های دیگر یک اسم نیز باید به ساختار آوایی و نوشتاری، معنای کلمه و قدرت ماندگاری اسم اشاره کرد که در مانایی آن نقش مهمی دارد.
 
البته انتخاب اسم به همین آسانی نیست بلکه باید آیتم های دیگری هم داشته باشد که نداشتن معنی نامناسب در سایر زبان ها یکی دیگر از این مشخصات است و البته عدم قابلیت تمسخر را هم باید از مهمترین ارکان یک اسم مناسب برای محصولی همچون خودرو بدانیم.
 
خودروسازان بین المللی در انتخاب اسم خودرو از دو روش استفاده می کنند. روش واژه ای که تنها یک کلمه به عنوان نام خودرو در آن انتخاب می شود و روش «ترکیبی» که یک حرف در کنار اعدادی خاص تبدیل به نام خودرو می شود که البته همان حرف و اعداد معنای متفاوتی از شماره اتاق خودرو، حجم موتور و نسل اتومبیل را نشان می دهد.
 
در خودروسازی ایران، از هر دوی این روش ها استفاده شده است. به طور مثال می توان سمند، پیکان، تیبا و ساینا را در دسته بندی واژه ای و سایپا 141، 111 و 151 را در دسته بندی ترکیبی قرار داد.
 
اما شیوه نام گذاری خودروهای داخلی نشان می دهد که نامگذاری واژه ای در ایران با استقبال بیشتری مواجه بوده است که در این میان خالی از لطف نیست اگر به داستان نام گذاری پیکان اشاره ای داشته باشیم. نقل شده است که احمد خیامی پایه گذار شرکت ایران خودرو، نام «آرو» را برای محصول تولیدی شرکت نمی پسندد و وقتی به سراغ کلمات هم معنا در زبان پارسی می رود با واژگان تیر، خدنگ و پیکان روبرو می شود که در نهایت نام پیکان را بر این محصول نوستالژیک می گذارد.
 
برای آشنایی بیشتر با نامگذاری خودرو در ایران بهتر است نگاهی به پروسه نامگذاری خودرو در سایپا داشته باشیم. سایپا محصول کیا پراید را با نام های «صبا» و «نسیم» که نشان دهنده پراید صندوقدار و هاچ بک بود، آغاز کرد. در فرهنگ فارسی معین آمده، «نسیم» به معنی باد خنک و ملایم است و «صبا» نیز به معنی بادی است که از سمت شرق می‌وزد.
 
چند سال بعد اما سایپایی ها با تولید اولین خودروی ملی در ابتدا نام مینیاتور را برگزیدند که با بحث هایی مواجه شد و چندی بعد این محصول با نام "تیبا" پا به عرصه بازار خودرو نهاد. "تیبا" به معنای آهو است که به نوعی نماد سرعت و زیبایی محسوب می شود.
 
دیگر اسم ایرانی که بر روی خودروهای سایپا نهاده شد، "ساینا" بود. البته در زیر مجموعه های دیگر سایپا مثل پارس خودرو که با شرکای خارجی کار می کرد استفاده از نام های ایرانی معمول بود. به طور مثال استفاده از نام ایل قشقایی برای یکی از محصولات نیسان از این دست بود.
 
آخرین نامگذاری انجام شده در سایپا را باید «کوییک» بدانیم که هر چند در ابتدا با حاشیه هایی مواجه شد اما با گذشت زمان توانست خود را در میان خریداران خودرو مطرح کند.
 
"کوییک" یک اسم فارسی و ایرانی است که در مناطق کردستان، هرمزگان، کرمانشاه و آذربایجان غربی روستاهایی به این نام از گذشته های دور داریم و تنوع این اسم در فرهنگ های مختلف ایران نشان از قدمت و ایرانی بودن آن دارد. همچنین این اسم در زبان انگلیسی هم به معنای چابک و سریع است.
 
استفاده از نام هایی همچون "کوییک" که تمام مشخصات یک نام مناسب هم از نظر آوایی، معنا و ایرانی بودن، روان بودن در تلفظ و قدرت ماندگاری را داشته باشد در مجموعه سایپا مسبوق به سابقه بوده است.
 
به طور مثال محصول نیسان «سرانزا» که برگرفته از نام روستایی در حوالی خراسان بود یا نیسان «رونیز» که در واقع نام یکی از روستاهای حوالی شیراز است از جمله نام هایی بود که سایپا برای خودروهای این مجموعه انتخاب کرد.