آیا تاکسی‌های بدون راننده تا 2020 به بازار می‌آیند؟ +تصاویر

کنفرانس با نزدیک به ۳۰ دقیقه تأخیر شروع شد و کارشناسان مجبور شدند تا یک فیلم تبلیغاتی از فعالیت‌های تسلا را تا زمان ورود ایلان ماسک مشاهده کنند. با ورود ماسک و البته قول دستیابی به فناوری خودروهای خودران و روبوتاکسی‌های بدون راننده تا سال ۲۰۲۰، جو سالن کنفرانس به‌شدت تغییر کرد.

این اولین باری نیست که ماسک چنین ادعاهایی را در زمینه تولید خودروهای بدون راننده مطرح می‌کند اما مگر می‌شود ایلان ماسک را جدی نگرفت؟ به نظر می‌رسد ماسک و تسلا قصد دارند تا به‌زودی صنعت تاکسیرانی را متحول کنند و به رقیبی قدرتمند و متفاوت برای لیفت و اوبر تبدیل شوند.

شرکت تسلا ادعا می‌کند که فناوری جدید و ارزان قیمتی که در بسیاری از خودروهای تولیدی اخیر این شرکت استفاده‌شده، به جمع‌آوری حجم زیادی از اطلاعات رانندگی و رفتار انسانی منجر خواهد شد. اطلاعاتی که در اختیار هوش مصنوعی این شرکت قرار خواهد گرفت تا این سیستم پیش‌بینی به‌سرعت بهبود پیدا کند.

تسلا بر خلاف شرکت‌های مثل گوگل از سیستمی ساده‌تر برای تشخیص جاده و دیگر خودروها استفاده می‌کند. در مدل در نظر گرفته شده توسط شرکت تسلا، دوربین‌های متعدد و ارزان‌قیمت، تصاویری کامل را به Ai اختصاصی این شرکت ارسال می‌کنند تا این هوش مصنوعی با آنالیز بسیار سریع این اطلاعات، بهترین تصمیم را در شرایط مختلف رانندگی اتخاذ کند.

این روش تفاوت‌های زیادی با خودروهای خودران و بدون راننده مدنظر گوگل دارد که از چندین سنسور مختلف برای تشخیص خطرات و مشکلات درون جاده استفاده می‌کند. در واقع تسلا به پیشرفت یک تکنولوژی شبیه به چشم انسان می‌پردازد که با قیمتی ارزان در اختیار کاربران قرار خواهد گرفت اما گوگل یک فناوری لوکس و مطمئن‌تر را مدنظر دارد که احتمالاً به‌سختی بتواند در خودروهای ارزان‌قیمت و میان‌رده بازار استفاده شود.

نکته مشخص این است که با پیشرفت فعلی هوش مصنوعی، ترکیبی از دو روش می‌تواند تنها راه دستیابی به خودروهای کاملاً خودران باشد. روش تسلا که اطلاعات محور است در ۹۰٪ شرایط رانندگی بسیار کارآمد است اما آیا اتفاقاتی نیست که پیش‌ازاین رخ نداده باشد؟ اگر اطلاعاتی جدید به هوش مصنوعی این شرکت ارسال شود، با چه عکس‌العملی پاسخ داده خواهد شد؟

در این موقعیت است که سنسورهای اتوماتیک و هوشمند شرکتی مثل گوگل می‌تواند جان مسافران خودرو را نجات دهد. سنسورهایی که بتوانند بدون نیاز به ارسال اطلاعات عمل کنند یا بتوانند اطلاعاتی کامل‌تر را در اختیار هوش مصنوعی به‌کاربرده شده قرار دهند. شاید مشکل بزرگ در تولید خودروهای بدون راننده، عدم همکاری شرکت‌های تولید خودرو مانند تسلا، با شرکت‌های مشهور دنیای فناوری باشد. این رقابت دستیابی به اطلاعات را برای شرکتی مثل گوگل سخت کرده و از سوی دیگر تولیدکنندگان خودرو نیز دانش لازم و کافی را برای دستیابی به این هدف مهم، در اختیار ندارند.

از سوی دیگر ادعای تولید تاکسی‌های خودران و بدون راننده نیز موضوعی بسیار مهم در دنیای فناوری به‌حساب می‌آید. تسلا بر این باور است که خودرو شما در مواقعی که در حال استفاده نیست می‌توان به یک روبوتاکسی و منبع درآمد تبدیل شود. خودرویی را در نظر بگیرید که در هنگام استراحت شما به‌صورت خودکار به خیابان می‌رود و برای شما درامد کسب می‌کند.

این موضوع از نظر فناوری بسیار جذاب است اما می‌تواند درست مثل دو روی یک سکه عمل کند. آیا خودروها و تاکسی‌های بدون راننده میزان مصرف سوخت، ترافیک و تصادفات رانندگی را کاهش می‌دهند یا  مشکلات جدیدی را به ما متحمل می‌شوند.

این فناوری از نظر کارآفرینی هم مشکلات بسیار زیادی را برای جامعه به وجود خواهد آورد. تاکسی‌های اینترنتی به بخش مهمی از درآمدزایی قشر متوسط جامعه تبدیل شده‌اند و با از دست رفتن این شغل، سلامت روحی و مالی جامعه تحت تأثیر قرار خواهد گرفت.

تصادفات رانندگی و مشکلات بیمه را هم به اهمیت پرداختن به عواقب استفاده از این فناوری اضافه کنید تا متوجه شوید که راه درازی تا همه‌گیر شدن خودروهای بدون راننده باقی‌مانده است. هرچند آمار تصادفات رانندگی انسانی بسیار بالا است اما یک تصادف رباتیک، به‌سرعت به صدر اخبار فناوری جهان تبدیل خواهد شد. یک مقصر جدید که می‌تواند شرکت سازنده این فناوری نوین را تا نابودی کامل پیش ببرد.

علاوه بر این دستیابی به فناوری کامل خودروهای خودران و بدون راننده تا سال ۲۰۲۰، چندان عملی به نظر نمی‌رسد. ماسک ادعا می‌کند که میکروچیپ موردنظر در فاز تست نهایی قرار دارد و سال آینده شاهد حضور روبوتاکسی‌های شرکت تسلا، در خیابان‌های آمریکا خواهیم بود. موضوعی که چندان واقعی و قابل تصور نیست.

این اولین باری نیست که ایلان ماسک قول به بازار آمدن خودروهای بدون راننده را مطرح کرده است. در سال ۲۰۱۶ ماسک ادعا کرده بود که خودروهای بدون راننده این شرکت تا سال ۲۰۱۷ به بازار ارائه خواهند شد. ادعایی که تا دو سال بعد از زمان موردنظر به واقعیت تبدیل نشده است.

بسیاری از کارشناسان بر این باورند که معرفی این فناوری بیشتر جنبه تبلیغاتی دارد و به‌زودی شاهد حضور یک میلیون روبوتاکسی خودران در خیابان‌های آمریکا نخواهیم بود. به نظر نمی‌رسد فناوری هوش مصنوعی و سنسورهای خودرو شرکت تسلا آماده بهره‌برداری باشد. اگر تسلا به این فناوری یا حداقل بخش‌هایی از آن دست پیداکرده بود، در این کنفرانس آن را در اختیار کارشناسان قرار می‌داد تا بتواند سهام در حال سقوط خود را نجات دهد.

حتی اگر این فناوری کاملاً آماده ارائه به بازار باشد، طی کردن مراحل قانونی و تست‌های نهایی دولتی، زمان زیادی خواهد برد. موضوعی که اثبات می‌کند سال ۲۰۲۰ سال ورود خودروهای خودران تسلا به بازار نخواهد بود.

این موضوع را در نظر داشته باشید که در زمینه خودروهای بدون راننده، بحث زمان به موضوع اصلی مقابله شرکت‌های بزرگ تبدیل شده است. کنفرانس اخیر را اگر در مقابل آرامش شرکت‌هایی مثل گوگل و آئودی بگذارید متوجه خواهید شد که زمان‌بندی ماسک، بدون شک یک حقه تبلیغاتی برای نجات شرکتی است که در فصل اخیر نزدیک به ۷۰۰ میلیون دلار ضرر کرده.

اگر فناوری کامل اتوموبیل‌های خودران را در پنج مرحله در نظر بگیریم، فناوری فعلی شرکت تسلا در مرحله ۳ قرار دارد که کمی پیشرفته‌تر و بالاتر از فناوری به‌کاربرده شده در خودروهای شرکت هوندا و مرسدس بنز است. در حال حاضر در پیشرفته‌ترین حالت رانندگی در خودروهای تسلا که MadMax نام دارد،  رانندگی خودکار حتی در اتوبان‌های خلوت نیز امکان‌پذیر نیست. دستیابی به فناوری کامل، تست و کسب مجوزهای لازم برای استفاده از این فناوری شاید نزدیک به یک دهه طول بکشد. موضوعی که احتمالاً ایلان ماسک نیز از آن با خبر است.

مسئولین دولتی کشور آمریکا نیز در پاسخ به ادعاهای ایلان ماسک اعلام کرده‌اند که حتی هنوز قانونی برای رانندگی خودروهای بدون راننده وضع نشده است. قوانین آمریکا تأکید دارد که در صورت ساخت یک خودرو کاملاً خودران، باید یک راننده با تمامی تمرکز به بررسی شرایط خودرو بپردازد. تغییر چنین قوانینی در طول یک سال غیرممکن به نظر می‌رسد.

موضوعات مطرح‌شده را در کنار زمان‌بندی ارائه این خبر، درست پیش از اعلام سقوط سهام و میزان ضرر فصلی شرکت بگذارید تا متوجه شوید تاکسی‌های بدون راننده تا سال ۲۰۲۰ بیشتر شبیه به یک رؤیا است تا واقعیت. تأخیر ۳۰ دقیقه‌ای در شروع این کنفرانس، نشانه‌ای ساده از یک تأخیر بزرگ در ارائه این فناوری است. با این اوصاف به نظر نمی‌رسد حتی در صورت آماده بودن همه‌چیز، امکان ارائه این فناوری تا سال ۲۰۲۰ وجود داشته باشد.