پدال نیوز: چینیها و اروپاییها با خروج آمریکا از برجام، از ایران خارج شدهاند و یک سناریوی پیش روی صنعت خودروسازی جایگزین کردن شرکای جدید همچون روسیه و هند است که به عقیده مرادلو کارشناس صنعت خودروسازی این شیوه اشتباه و خودروسازان این دو کشور گزینههای مناسبی نیستند.
به گزارش پدال نیوز به نقل از خودروکار، صنعت خودروسازی کشور در چند ماه اخیر بهواسطه تحریمهای آمریکا و خروجی این کشور از توافق بینالمللی برجام شرایط سختی را پشت سر میگذارد و اولین ترکشهای تحریمهای آمریکا برای صنعت خودروسازی خروج شرکای بینالمللی در تولید، فروش و خدمات پس از فروش از این صنعت بود که رفتهرفته چینیها نیز در کنار شرکای اروپایی و آسیایی به نام قرار گرفتند و بازار ایران را ترک کردند.
این اتفاقات در حالی رخ داد که در فضای رسانهای کشور مباحثی در رابطه با پیشرفت چشمگیر هندیها و روسها که یکی خریدار عمده نفت ایران و دیگر همراه راهبردی و سیاسی ایران شناخته میشود، منتشر شد و با توجه به مسائل پیش آمده برای صنعت خودروسازی کشور این سؤال ایجاد میشود که آیا هندیها و روسها میتوانند جایگزین مناسبی در صنعت خودروسازی کشور باشند؟
در این رابطه علی مرادلو-کارشناس صنعت خودروسازی کشور میگوید: «در شرایط فعلی که تحریمهای آمریکا اعمال میشود تفکر به یافتن جایگزین برای شرکای سابق مناسب نیست زیرا در سطح جهانی فعالیتهای اقتصادی در هم آمیخته است و منافع مشترک عاملی میشود که کشورها و بنگاههای اقتصادی از تحریمها و تصمیمات آمریکا پیروی کنند.»
وی تصریح میکند: «بررسی شرکتهای بزرگ خودروسازی هند و روسیه نشان از آن دارد که فعالیت بزرگان این دو کشور در صنعت خودروسازی با همکاری و حمایت اروپاییها و آمریکاییها انجام میشود و این صنعت خودروسازی این دو کشور نیز تا حدودی وابسته است.»
این کارشناس صنعت خودروسازی خاطرنشان میکند: «صنعت خودروسازی هندیها به نسبت روسها بسیار جلوتر است اما در طول تاریخ هیچگاه نتوانستیم با هندیها در موارد صنعتی به توافق برسیم زیرا نرخ صنایع رشد یافته هندیها در محدوده اروپاییها است و طرف ایرانی، هندیها را در رده اروپاییها قرار نمیدهد.»
وی تأکید میکند: «مسئله اصلی انتخاب جایگزین برای قراردادهای گذشته نیست، بلکه مسئله مهم آن است که صنعت خودروسازی کشور تا چه زمانی قرار است در حد CKD بماند و باید صنعت خودرو یکبار برای همیشه برنامهریزی مشخص و روشن طراحی و تدوین کند.»
مرادلو یادآور میشود: «صنعت خودروسازی تنها دو راه پیش روی خود دارد که از آنها میتوان به انتظار کشیدن برای توافق و حمایت کشورهای 1+4 و ایستادن روی پای خود برای تولید خودرو کاملاً داخلی اشاره کرد.»
این کارشناس صنعت خودروسازی کشور ادامه میدهد: «در روش دوم بر مردم و مصرفکننده نهایی تا حدودی فشار وارد میشود و این در حالی است که در این مسیر نیز خودروساز باید زمانی را برای طراحی و تولید صرف کند که جای سؤال دارد که آیا خودروساز این شرایط را دوام خواهد آورد یا خیر؟»
وی در رابطه با برنامهریزی در صنعت خودروسازی بیان میکند: «در برنامهریزیهای گذشته صنعت خودروسازی که آرمانی و غیرواقعی بوده که تا حدودی هم به نتیجه نرسیده است به دلیل آن بوده که استراتژی برای صنعت خودرو کشور وجود نداشته است.»
با این تفاسیر میتوان نتیجه گیری کرد که به دلیل آنکه در جهانی امروز فرآیندهای اقتصادی، صنعتی و حتی سیاسی در قالب یک دهکده جهانی انجام میگیرد شرکت و بنگاههای اقتصادی در سراسر جهان با یکدیگر ارتباط دارند و مسیر واحدی را در پیش گرفتهاند و با جایگزین کردن شرکتها مشکلی از مشکلات صنعت خودروسازی کشور به صورت جدی و واقعی رفع نخواهد شد و همانطور که در گزارشهای قبلی خودروکار به آن اشاره شد خودروسازان میتوانند دست روی دست بگذارند و در انتظار حمایتهای احتمالی 1+4 باشند یا راه سخت را در پیش بگیرند و روی پای خود بایستند که البته در شرایط بهروز جهان فعالیتهای صنعتی همچون فعالیت در یک دهکده است که هر قسمت از کار با نظارت مستقیم سفارشدهنده توسط خبرگان هر صنعت انجام میشود.
انتهای پیام/