با برترین خودرو اسپرت آمریکایی تمامی دوران آشنا شوید +تصاویر

کوروت V8   1955
نسل اول کوروت امروزه یکی از با ارزش‌ترین خودروهای کلاسیک برشمرده می‌شود اما حقیقت این است که سی1 در سال‌های نخست با موفقیت چندانی روبرو نشد، اتفاقی که می‌توانست مهر پایانی بر ادامه تولید کوروت و عرضه نسل‌های بعدی باشد. مشکلاتی نظیر نفوذ آب به داخل کابین، عدم رگلاژ صحیح درها، کیفیت ساخت پایین بدنه فایبرگلاس و پیشرانه شش‌سیلندری که عملکرد چندان هیجان‌انگیزی نداشت، با نظرات منفی بسیاری روبه‌رو شد. فروش تنها 2500 دستگاه در 1954 آمار خوبی برای کوروت به شمار نمی‌رفت و شورولت در دوراهی تصمیم‌گیری برای تولید آن قرار داشت. با استفاده از یک پیشرانه 8سیلندر خورجینی 3/4لیتری بر روی کوروت در 1955 وضعیت تا حدود زیادی تغییر کرد. این نیروگاه جدید 195 اسب‌بخاری در کنار گیربکس 3سرعته دستی نه‌تنها تاثیر زیادی بر عملکرد کوروت گذاشت بلکه آن را به رقیبی جدی برای مدل جدید فورد تاندربرد بدل کرد.

کوروت  ماکو شارک    1961
ماکو شارک کانسپتی برای نمایش ویژگی‌ها و نوآوری‌های کوروت سی2 بود که توسط بیل میچل و لری شینودا طراحی شد. همانگونه که از اسمش پیداشت، طراحی آن از ماکو که سریع‌ترین گونه از کوسه‌ها به شمار می‌رود الهام گرفته شده است. خطوط تیز و شکسته، اگزوزهای بیرون‌زده از گلگیر جلو و رنگ‌آمیزی بدنه که به یک کوسه شباهت زیادی داشت، آن را به یک خودرو نمایشی موفق بدل کرده بود. دومین نسل کوروت که در 1963 با نام استینگری به بازار معرفی شد بسیاری از خصوصیات طراحی ماکو شارک نظیر گلگیرهای عضلانی، شیشه جلو و دماغه را به ارث برد. در 1965 از کانسپت بعدی با نام ماکو شارک 2 با طراحی کاملا متفاوت رونمایی شد که الهام‌بخش طراحی نسل سوم کوروت در 1968 به شمار می‌رود.

کوروت  گرنداسپرت    1962
در اوایل دهه 1960 ساخت نسخه‌ای قدرتمند و سبک‌وزن از نسل دوم کوروت برای رقابت با شلبی کبرا، که در مسابقات اتومبیلرانی نتایج بسیار خوبی را برای فورد به ارمغان آورده بود در دستور کار قرار گرفت. شورولت قصد داشت 125 دستگاه از گرنداسپرت را برای کسب مجوز حضور در کلاس مسابقات جی‌تی به عنوان مدل 1963 به بازار عرضه کند. به علت مخالفت شدید جنرال‌موتورز با حضور شورولت در مسابقات، این پروژه در آغاز راه متوقف شد و تنها پنج دستگاه اتومبیل با پیشرانه‌های 8سیلندر با خروجی بیش از 550 اسب‌بخار به تولید رسیدند. خوشبختانه این نمونه‌ها نابود نشدند و توانستند در تعدادی از مسابقات مهم به پیروزی دست یابند. گرنداسپرت امروزه نیز به عنوان یکی از ارزشمندترین نسخه‌های نسل دوم کوروت برشمرده می‌شود.

کوروت  استینگری  L88    1967
این کوروت که در آخرین سال عرضه سی2 به بازار معرفی شد، نقطه اوج توانایی‌های شورولت در ساخت پیشرانه‌های قدرتمند مسابقه‌ای را به نمایش می‌گذارد. کد L88 قوی‌ترین نسخه پیشرانه 427 شورولت که در 1965 معرفی شد محسوب می‌شود. این موتور دارای سرسیلندرهای سبک‌تر، رادیاتور آلومینیومی، کاربراتور چهاردهانه هولی و تراکم 12.5:1 بود که آن را ملزم به استفاده از بنزین مسابقه‌ای با اکتان 103 می‌کرد که در آن زمان به صورت گسترده در آمریکا در دسترس نبود. خروجی L88 به صورت رسمی 430 اسب‌بخار اعلام شد اما گفته می‌شود که این پیشرانه در حقیقت قادر به تولید بیش از 560 اسب‌بخار در 6400 دور بر دقیقه است. این پکیج متشکل از موارد دیگری مانند سیستم احتراق ترانزیستوری، تعلیق تقویت‌شده، ترمزهای دیسکی، رادیو و تهویه مطبوع، گزینه ارزان‌قیمتی نبود و بیش از 1500 دلار به قیمت پایه 4240 دلاری کوروت اضافه می‌کرد که نتیجه آن تولید تنها 20 دستگاه از یکی از کمیاب‌ترین کوروت‌های تاریخ است.

کوروت  ZL1    1969
نسل سوم کوروت در 1968 وارد بازار شد، درست در زمانی که ماسل‌کارها در دوران اوج طراحی‌های حجیم و موتورهای قدرتمند قرار داشتند. با ورود به دهه 1970 و بحران نفت، این روند رو به افول گذاشت و استانداردهای جدید آلایندگی خروجی پیشرانه‌ها به طور محسوسی کاهش پیدا کرد. کوروت ZL1 بدون شک مثال خوبی برای این موضوع است. این پکیج که تنها در سال 1969 قابل‌سفارش بود، یک پیشرانه بیگ‌بلاک تمام‌آلومینیومی 7لیتری با خروجی بیش از 430 اسب‌بخار را شامل می‌شد که ZL1 را قادر می‌ساخت مسافت 400 متر را در کمتر از 1/12ثانیه طی کند. درست مانند L88، این نسخه نیز با اختلاف 4700 دلاری از قیمت مدل پایه یک کوروت عادی نبود و همین موجب تولید تنها 3دستگاه از سریع‌ترین خودرو خیابانی در آن زمان شد.

کوروت  کالاوی SledgeHammer    1988
برند کالاوی که سابقه تاسیس آن به 1977 بازمی‌گردد، شهرت خوبی برای تقویت و بهینه‌سازی انواع محصولات جنرال‌موتورز دارد و در اوایل دهه هشتاد میلادی، با نصب کیت‌های تویین‌توربو بر روی کوروت سی4 و فروش آن‌ها در نمایندگی‌های رسمی شورولت سروصدای زیادی به پا کرد. این مدل نخستین‌بار در 1987 معرفی شد و توانست با عملکرد فنی خارق‌العاده تا حدود زیادی ناکامی‌های نسل چهارم کوروت نظیر تاخیر در تولید و مشکلات کیفی را کم‌رنگ کند. طراحی سیستم تعلیق با کمک کارول شلبی صورت گرفت و یک کیت بدنه آیرودینامیک برای بهبود پایداری در سرعت‌های بالا و هوارسانی بهتر به پیشرانه برای آن در نظر گرفته شد. استفاده از یک پیشرانه مخصوص مسابقات نسکار با پیستون‌های فورج‌کاری شده و سرسیلندرهای آلومینیومی در کنار دو توربوشارژر ساخت Turbonetics خروجی 898 اسب‌بخار و گشتاور 1046 نیوتون‌متر، دست‌یابی به شتاب 0-100 کمتر از 9/3ثانیه و حداکثر سرعت 410 کیلومتر بر ساعت را امکان‌پذیر می‌ساخت؛ ارقامی که در آن زمان غیرقابل باور بودند و حتی با استانداردهای امروزی نیز دیوانه‌وار هستند. این رکورد سرعت که در اکتبر 1988 توسط جان لینگن‌فلتر ثبت شد، SledgeHammer را تا سال 2010 و عرضه بوگاتی ویرون سوپراسپرت به سریع‌ترین خودرو قابل تردد در معابر عمومی بدل کرده بود.

کوروت ZR-1 1990
موفقیت چشمگیر کالاوی، شورولت را به ساخت یک نسخه قدرتمند تولیدانبوه از کوروت تشویق کرد؛ امکانی که با تملک برند بریتانیایی لوتوس توسط جنرال‌موتورز در اواخر دهه 1980 فراهم شد. شورولت برای ساخت سریع‌ترین خودرو خیابانی تولید انبوه دنیا بر پایه نسل چهارم کوروت، همکاری با لوتوس را برای ساخت پیشرانه 7/5لیتری کاملا جدید با کد LT5 آغاز کرد. این موتور با بلوک آلومینیومی، 32 سوپاپ و چهار میل‌سوپاپ بالاسری، خروجی 375 اسب‌بخار را به چرخ‌های عقب منتقل می‌کرد که 125 واحد بیشتر از کوروت استاندارد بود. لوتوس همچنین در طراحی سیستم ترمز و فرمان ZR-1 نقش مهمی ایفا کرد. خروجی و گشتاور پیشرانه در 1993 به 405 اسب‌بخار و 521 نیوتون‌متر ارتقا یافت. در بدو ورود به بازار، ZR-1 صفر تا صد 4/4ثانیه داشت و حداکثر سرعت آن به بیش از 289 کیلومتر بر ساعت می‌رسید.

کوروت ZR-1    2009
با معرفی نسل ششم، نام‌های ZR-1 و Z06 به مدل‌های عادی کوروت با تولید انبوه تبدیل شدند. در حالی که Z06 در سال 2006 به به بازار بازگشت و تا 2013 نیز روی خط تولید قرار داشت، ZR-1 در 2009 و پس از غیبتی 19ساله به فهرست نسخه‌های کوروت اضافه شد. اگرچه Z06 از یک پیشرانه حجیم 7لیتری LS7 در زیر کاپوت بهره می‌برد اما ZR-1 مجهز به بلوک 2/6لیتری LS9 بود که توسط یک سوپرشارژر تغذیه می‌شد. خروجی 638 اسب‌بخاری آن 133 واحد از Z06 بیشتر بود و در زمان عرضه به بازار، به عنوان قوی‌ترین و سریع‌ترین کوروت ساخته‌شده شناخته می‌شد که برای رسیدن از حالت سکون به سرعت 100 کیلومتر بر ساعت تنها به 4/3 ثانیه نیاز داشت. حداکثر سرعت 329 کیلومتر بر ساعت نیز رکورد دیگری برای یک کوروت به شمار می‌رفت. استفاده گسترده از فیبرکربن در بخش‌هایی نظیر سقف، کاپوت، گلگیرها و اسپویلر جلو به همراه ترمزهای کربن سرامیکی سیستم کنترل سواری مغناطیسی با سنسورهای هوشمند، آن را به قلمرو سوپراسپرت‌های مدرن نزدیک‌تر کردند.

کوروت ZR-1    2018
رونمایی از آخرین و مهمترین کوروت قرارگرفته در لیست ما در اکتبر 2017 صورت گرفت. این مدل از پیشرفته‌ترین پکیج آیرودینامیکی که شورولت تا به حال برای یک خودرو جاده‌ای طراحی کرده است بهره می‌برد. جدای از طراحی دوباره دماغه و کاپوت عضلانی، ZR-1 در بخش انتهایی دارای دو اسپویلر جداگانه است که یکی از آن‌ها بیش از 70 درصد نیروی رو به پایین را در سرعت‌های بالا تولید کرده و دیگری نیز به عبور هرچه سریع‌تر از پیچ‌های مسیر کمک می‌کند؛ این ویژگی برای اولین بار است که در یک کوروت دیده می‌شود. در داخل محفظه موتور، قوی‌ترین پیشرانه تاریخ شورولت با نام مستعار LT5 با حجم 2/6لیتر و یک سوپرشارژر غول‌پیکر قرار دارد که 755 اسب‌بخار قدرت و 969 نیوتون‌متر گشتاور تولید می‌کند. شتاب صفر تا 100 کمتر از 3ثانیه و حداکثر سرعت بیش از 337 کیلومتر بر ساعت این مدل، رکورد دیگری برای کوروت ثبت می‌کند. در ضمن، برای نخستین بار امکان سفارش یک گیربکس 8سرعته اتوماتیک برای مشتریان ZR-1 فراهم شده است، البته همچنان یک نمونه 7سرعته دستی نیز در دسترس است.

نویسنده: سید امیرحسین شکوهی