VehiCROSS
ساختارشکنترین شاسی بلند شهری جهان در سال 1997 توسط ایسوزو
معرفی شد. وهیکراس در حقیقت برپایه مدل مفهومی Tako شکل گرفته بود و به
لطف طراحی عجیب و انقلابی، در زمان خود جنجال زیادی به پا کرد. با وجود
مشخصات فنی خوب و آپشنهای متعدد، وهیکراس در بازار داخلی ژاپن و حتی در
صادرات موفق ظاهر نشد و تولید آن در نهایت در سال 2001 قطع شد. علل زیادی
برای عدم موفقیت این خودرو عنوان شده که قیمت بالا در بازار ژاپن (به خاطر
مالیات زیاد ناشی از ابعاد و حجم موتور) و ظاهر عجیب در بازار آمریکا از
جمله علل این عدم موفقیت هستند.
Piazza
برای بسیاری، محبوبترین محصول ایسوزو، کوپه جذاب پیاتزا است. خودرویی که
نسل اول آن در سال 1981 در جهان بسیار سر و صدا کرد. طراحی پیاتزا توسط
استودیو ایتال دیزاین و براساس خودرو مفهومی Asso di Fiori شکل گرفته بود.
مدل توربو با پیشرانه 180 اسب بخاری، طرفداران زیادی داشت و به لطف همکاری
با لوتوس، هندلینگ خوبی داشت. نسل دوم پیاتزا در سال 1990 معرفی شد که توسط
طراحان ژاپنی شکل گرفته بود. برخلاف نسل اول، در نسل دوم پلتفرم پیاتزا
دیفرانسیل جلو بود که انتقاداتی در پی داشت.
Trooper
از نظر بسیاری، موفقیت اصلی ایسوزو با مدلهای شاسی بلند کسب شده. در این بین اما مدل تروپر قطعا موفقترین و خوشنامترین شاسی بلند ایسوزو
است. تروپر در دو نسل بین سالهای 1981 تا 2002 عرضه شد که با توجه به
بازار، تحت برندهای دیگری مثل اوپل، واکسهال، شورولت، سوبارو، هولدن و
آکیورا نیر فروخته شد. پیشرانههای 6 سیلندر بنزینی و 4 سیلندر دیزل
نیروبخش نسل دوم بودند که از نظر بسیاری از نسل اول به مراتب بهتر بود.
توانایی بیراهه نوردی تروپر آن را از نظر بسیاری، رقیبی جدی برای محصولات
آمریکایی و ژاپنی کرده بود.
117 Coupe
اولین محصولی که نام برند ایسوزو
را در جهان مطرح کرد، کوپه کوچکی با نام 117 بود. طراحی زیبای این خودرو
کار جیورجتو جیوجیارو بزرگ در استودیو ایتال دیزاین بود. این خودرو که در
سال 1968 معرفی شده بود، اولین محصول تولید انبوه ژاپنی با سیستم انژکتور
الکترونیکی بود و علاوه بر این، اولین خودرو اسپرت در سطح جهان بود که با
پیشرانه دیزل نیز قابل سفارش بود. با آن که 117 کوپه از نظر شتاب و عملکرد
فنی بهترین نمونه در نوع خود نبود، اما ظاهری جذاب و مشخصاتی قابل احترام
داشت. خصوصا این که پیشرانه 2 لیتری DOHC آن در زمان عرضه از
پیشرفتهترینها بود.
Gemini Turbo
نسل دوم ایسوزو
جمینی با طراحی ایتال دیزاین و پلتفرمی مدرن، در سال 1985 معرفی شد. در
این بین اما علاوه بر مدل 1.6 لیتری 135 اسب بخاری، نمونه توربو بسیار جلب
توجه کرد. گونه Irmscher با کیت بدنه فضایی حتی بیش از این نیز مورد توجه
قرار گرفت و توانست در بازار ژاپن برای رقبای متعددی دردسر ساز شود. شتاب
صفر تا صد 7.5 ثانیهای در کنار هندلینگ استثنائی، از جمله عواملی بودند که
جمینی توربو را در بین برترین هاچبکهای ژاپنی دهه هشتاد میلادی قرار
میداد. متاسفانه در نسل بعدی، ایسوزو نتوانست انتظارات را برآورده کند.