پدال نیوز: مهلت حضور خودروسازان طرف قرارداد با ایران تا هشتم مردادماه عنوان شده و هنوز مشخص نیست پس از آن روز صنعت خودرو ایران بدون حضور خارجیها، چگونه خواهد شد؛ اما آنچه صاحبنظران میگویند، نیاز به مشارکت و تقویت صنعت خودروسازی در بخش تولید و واردات خودرو است. حال این پرسش مطرح است که صنعت خودروسازی ایران چگونه از پس تشدید تحریمها برمیآید؟
به گزارش پدال نیوز، شنیدهها حاکی از آن است که تنها 30 روز زمان باقی است تا تشدید تحریمها برای صنعت خودرو ایران اعمال شود،چرا که احتمال خروج برخی از خودروسازان خارجی قوت گرفته و حتی شایعه خروج چینیها از مرداد ماه امسال نیز به گوش میرسد.
اما آیا چینیها در این برهه زمانی و همزمان با خداحافظی پژو فرانسه صنعت خودروسازی ایران را رها میکنند یا این خبر تنها برای گرفتن امتیازاتی است که ایران باید برای ماندن آنها هزینه کند؟
از این رو پرسشی مطرح است که بازار خودروهای چینی که همواره طی سالهای اخیر در ایران داغ بوده، در صورت نبود حضور چینیها چه می شود و اصلا تصور صنعت خودروسازی ایران بدون حمایت و حضور چینیها چگونه خواهد بود؟
فرهاد احتشام زاد- رییس انجمن وارد کنندگان خودرو- در همین زمینه میگوید: « چینیها همواره اهل معامله بودهاند و ممکن است در آخرین لحظات خبر حضور دوباره شان درایران را بدهند».
او میافزاید: « حال در صورتی که چینیها ایران را ترک کنند که البته بعید به نظر میرسد، تصور میشود هندیها بازار را در دست گیرند؛ اما باز هم باید منتظر روز موعود باشیم تا تصمیم نهایی چینیها مشخص شود».
اثر روانی تحریم ها بیش از اجرای آنها است
در همین زمینه نیز مهدی دادفر- دبیر انجمن واردکنندگان خودرو- با اشاره به اینکه ممکن است از هشتم مردادماه همه فعالیتهای خودرویی میان ایران و چین پایان یابد؛ میگوید:« فارغ از هر گونه شعار و یا دلگرمی به جامعه و صنعت خودرو، معتقدم که تحریمها تنها اثر روانی بر صنعت و بازار خودرو دارند و در واقع نبود برخی شرکتها یا محدود شدن حضور آنها، اثر بسیار منفی در این صنعت نخواهد داشت».
او میافزاید: « گرچه ایجاد محدودیت برای جامعه و صنعت خودرو حتمی است، اما باید دانست که اثر روانی تحریمها هزاران برابر بیشتر از اثر واقعی آنها بر صنایع و جامعه است».
دادفر اظهار میکند: « قطعا نبود بسیاری از شرکتها در کنار ایران و خروج آنها از صنعت خودروسازی اثر گذار است، اما اگر در همین زمان نیز مدل تولید، نگاه انحصارگرانه، نگاه رانتی و تیم و گروه بندی را کنار گذاریم و به جای آن نگاه عدالت محور و ایجاد فرصت برای همه بخشها اعم از خصوصی و دولتی فراهم شود، در نهایت آیندهای موفقتر تصور خواهد شد».
نگاه انحصارگر از صنعت خودرو دور شود
او با اشاره به بخش تولید در صنعت خودروسازی تاکید میکند:« ما می توانیم در بخش تولیدات، هر آنچه که بخواهیم تولید کنیم که البته چند شرط دارد. اول اینکه با کسانی که کار را بلد هستند کار کنیم و دیگر اینکه فعالیتهای داخلی در کنار سیاست گذار و تدبیرگر، راه مشخصی را پیگیری کنند».
دبیر انجمن واردکنندگان خودرو تصریح میکند: « بر اساس آنچه اعلام شده است، قطعا ایجاد محدودیت شرایط تولید و واردات را سختتر میکند و این امر قابل انکار نیست، اما باید در بخش تولید قویتر عمل کنیم و مدل تولید بازار را مطلوبتر حرکت دهیم».
او با اشاره به وضعیت واردات در شرایط تحریم نیز بیان میکند: « در بخش واردات خودرو در کشور، اکنون در شرایط خود تحریمی هستیم و اگر همین روند ادامه یابد اوضاع بدتر هم خواهد شد. باید یادآوری کنیم، زمانی در دو دولت گذشته که تحریمهای سختگیرانه پیش گرفته می شد، یکی از مدیران وقت اعلام کرد چگونه هنگامی که خودروهای روز دنیا در خیابان های ایران تردد میکنند، میگویند تحریم هستیم، پس تحریمها چه اثری بر ما داشته است؟ به همین دلیل بر این باورم باید از این اتفاقات درس بگیریم».
دادفر با بیان اینکه بخشی از مشکلات واردات خودرو و پس از آن تولید خودرو به نوسانات نرخ ارز وابسته است، ادامه می دهد: « 90 درصد مشکلات صنعت خودرو در بخش واردات به عدم درایت، جامع نگری و آشنایی دقیق با فضای تجارت خودرو و در نهایت تصمیم گیری های غیر متخصصانه و انحصار وابسته است. از این رو اگر انحصار، توجه به منافع گروهی و نگاه غیر بردارانه و ناعادلانه از این بخش برداشته شود، حتی با تشدید تحریم ها نیز آثار آن ها چندان محسوس نخواهد بود».
او می افزاید: « البته نباید گفت که تحریمها بر صنعت خودرو بی اثر نیست، بلکه باید توجه داشت که اگر صنعت خودرو چه در بخش تولید و چه در بخش واردات همین رویه را پیش گیرد، حتما مشکل ساز خواهد شد. در مقابل اما باید دانست که برای رفع مشکلات این صنعت هزار راه دیگر وجود دارد».
دبیر انجمن وارد کنندگان خودرو در پاسخ به پرسشی مبنی بر تصور نبود چینیها در صنعت خودروسازی ایران و اینکه چه آیندهای پس از تشدید تحریمها پیش روی ایران است، اظهار میکند: « باید با هم افزایی و همکاری، بخش خصوصی و دولتی را در کنار یکدیگر قرار دهیم، چرا که اگر بخش خصوصی وارد عمل شود، منافع خود را به منافع اجتماع گره میزند و از کوچکترین امکانات استفاده میکند، از طرفی دیگر هرگونه امکانات و فرصت موجود در همکاری این دو بخش موجب موفقیت هرچه بیشتر این صنعت خواهد شد».
بسیاری از کارشناسان بر این باورند، شاید تعدادی از خودروسازان چینی توان مقابله با تصمیمهای ترامپ را داشته باشند و بخواهند علاوه بر دور زدن تحریم ها، تا آخرین نفسشان در کنار ایران باقی بمانند، چرا که نه تنها با ایران قرارداد دارند، بلکه به دلیل وجود خط تولید مشترک و فروش خوب در بازار ایران، سود خوبی عادشان می شود. اما از طرفی دیگر برخی صاحبنظران و فعالان صنعت خودرو موضوع دیگری را عنوان می کنند؛ آن ها بر این باورند که از هشتم تیرماه یا همان سی ام جولای، همه صنایع وابسته به خودروسازی چینی اعم از قطعه سازی، همکاری در طراحی و تولید، همگی باید ایران را به عنوان شریک تجاری فراموش کنند. اکنون باید منتظر ماند و دید که تصمیم نهایی چینی ها برای حضور در ایران چه خواهد بود. آیا قدرت طلبی آن ها برای حضوردر ایران در مقابل ترامپ جواب میدهد یا خیر؟
خودروکار
انتهای پیام/