جنبش زنان هلندی برای حق داشتن سرویس بهداشتی عمومی! +تصاویر

 این موضوع البته به این راحتی ختم به خیر نشد بلکه زنان هلندی در پنج شهر هلند از جمله آمستردام، آیندهوون، هارلم، روتردام و یوتریخت در اعتراض به این حکم به خیابان‌ها ریختند. در برخی نقاط تظاهرات‌هایی علیه این وضعیت شکل گرفت و برخی نیز به صورت سریالی در نقاط مختلف اقدام به ادرار کردن در خیابان پرداختند. دلیل این اعتراض، کمبود توالت‌های مخصوص بانوان در آمستردام و غیرممکن بودن ادرار در توالت‌های طراحی‌شده برای مردان عنوان شد. خانم پینینگ در رابطه به تبدیل‌شدن این اتفاق به یک مسئله اجتماعی فمینیستی این‌طور بیان کرد:

«این اتفاق به یک مسئله بزرگ فمینیستی تبدیل شد و آن چیزی نبود که من واقعاً به دنبالش بودم. از طرفی، این موضوع تقریباً به دلیل زمان وقوعش است که به این میزان مطرح شد. این شرم‌آور است که هیچ مکانی وجود ندارد که خانم‌ها برای دستشویی به آنجا بروند.» او همچنین  در مصاحبه با روزنامه‌ای دی چنین بیان نمود:

«آیا این شرم‌آور نیست که یک توریست خانم در شهری مانند آمستردام هیچ جایی برای دستشویی کردن ندارد؟»

 تظاهرات در همان محلی که این فرد جریمه‌شده بود، صورت گرفت تا نشان داده شود که در نزدیکی آن مکان هیچ‌گونه توالتی برای بانوان وجود نداشته است. هدف از این اعتراض جلب‌توجه به موضوع نبود توالت‌های عمومی مختص بانوان بود که معترضین از طریق ارسال عکس‌هایی با عنوان « برابری ادرار در هلند» به وزیر آموزش، فرهنگ و علوم هلند، جت بوسمیکر نارضایتی خود را نشان دادند. معترضین برای اثبات حرف خود به این آمار اتکا می‌کردند که تعداد توالت‌های عمومی دائمی در مرکز آمستردام 35 عدد عنوان‌شده است اما فقط 3 عدد از آن‌ها مناسب برای استفاده بانوان می‌باشد.

اگرچه این اعتراضات نوعی کنایه بود اما بنیان‌گذاران آن تأکید داشتند که پیام جدی در پس این اعتراضات نهفته است. حکم دادگاه سبب شد تا بحثی جدید درباره تبعیض جنسی در سراسر هلند به وجود آید که در آن معترضین نسبت امکانات توالت‌های عمومی در دسترس مردان در مقایسه با زنان را نامناسب و ناکافی می‌دانستند.

«زنان از سراسر کشور دعوت‌اند تا علیه غیرممکن بودن ادرار کردن در توالت‌های عمومی ساخته‌شده برای مردان تظاهرات کنند.» این جمله‌ای بود که مؤسسان اولین روز ملی ادرار کردن در توالت‌های عمومی هلند بانام مستعار «قدرت بخشیدن به پی پی» بیان کردند. تا عصر همان روز که حکم جریمه این فرد اعلام شد، بیش از 160 عکس در اینستاگرام با هشتگ #zeikwijf ( کلمه‌ای هلندی به معنی زنی که ادرار می‌کند) پست شد و اغلب این تصاویر معترضینی را نشان می‌داد که باحالت‌های ژیمناستیکی مختلف در تلاش بودند تا خود را در زاویه مناسب برای ادرار کردن در توالت‌های طراحی‌شده برای آقایان قرار دهند.

 کاربران دیگر  نیز در اعتراض به غیرممکن بودن استفاده از این توالت‌ها با این پست‌ها اعتراض خود را این‌گونه نشان دادند.

در شبکه اجتماعی فیس­بوک نیز گروهی متشکل از پنج هزار عضو تشکیل شد تا زنان را به استفاده از امکانات مردانه برای ادرار تشویق کند. البته طبق گفته بنیان‌گذار آن این گروه برای به تمسخر کشیدن حکم دادگاه ساخته‌شده است.

مردان هم در این اعتراضات شرکت کردند و گویا از حقوق زنان با در دست داشتن پلاکاردهایی با هشتگ معروف دفاع کردند. همچنین در وب سایتی بانام  petities بخشی به‌منظور جمع‌آوری امضا برای دادخواستی علیه نبود توالت‌های مناسب بانوان می‌پردازد که تا به امروز بیش از 3000 هزار نفر امضای الکترونیکی رو انجام داده‌اند.