البته سابقه استفاده از موتورسیکلت های نظامی برای چنین اهدافی، به جنگ جهانی اول (سال های 1914 تا 1918) باز می گردد و یک تکنولوژی جدید به شمار نمی رود. امروزه نیز انواع و اقسام متنوعی از موتورسیکلت های نظامی در بازار های نظامی وجود دارد که اغلب حاصل ایجاد اصلاحاتی خاص در موتورسیکلت های بازار های غیر نظامی هستند. برای مثال کاوازاکی KLR250 سری D8 توانسته جایگاه خود به عنوان یک موتورسیکلت حرفه ای را میان بیشتر نیروهای نظامی در سراسر دنیا باز کند.
این مدل از نظر ظاهری شباهت زیادی به نسخه بزرگ تر KLR650 دارد و بسیاری از قطعات به کار رفته در موتور آن با KSF250 مشترک است. تولید صنعتی KLR250 در آمریکا تا انتهای سال 2005 به طور کامل متوقف و در سال 2006 با KLX250S جایگزین شد. لازم به ذکر است که در بازار های خارج از آمریکا KLX250 در سال 2001 معرفی شد.
موتورسیکلت مذکور حدودا 260 پوند وزن دارد، با این حال در دسته وسایل نقلیه موتوری سبک وزن جای می گیرد. می توان در طرفین موتورسیکلت کیس هایی سخت قرار داد که قادر به حمل محموله های کوچک حساس هستند. طول کلی KLR250، هفت فوت بوده و در مسیر های سنگفرش شده 210 مایل برد دارد. در اکثر موتورسیکلت های شهری نظامی شده تغییرات مشابهی از جمله کاهش اصوات مزاحم، بهبود سیستم تعلیق و ارتقا ساختار های مستحکم دیده می شود.
اولین نمونه از KLR250 در سال 1984 به بازار عرضه و موفقیت آن با سری D8 در سال 1991 تکمیل شد. در نهایت خود سری KLR250 با انواع مدل های کاوازاکی KLR650 جایگزین شد. این نسخه های جایگزین شده در ارتش آمریکا با نام M1030 B1 شناخته می شوند.
مشخصات موتورسیکلت کاوازاکی KLR250
- سال تولید: 1984 تا 2005
- تولیدکننده: کمپانی صنایع سنگین کاوازاکی ژاپن
- مجموع واحد های ساخته شده: 4،200
- خدمه: 1
- طول: 2.14 متر
- ارتفاع: 1.30 متر
- وزن عملیاتی: 165 کیلوگرم
- محافظت هسته ای، بیولوژیک، شیمیایی: خیر
- تجهیزات دید در شب: خیر
- موتور: یک عدد موتور کاوازاکی تک سیلندر با قدرت 23 تا 28 اسب بخار
- حداکثر سرعت جاده ای: 130 کیلومتر در ساعت
- حداکثر برد جاده ای: 100 کیلومتر
- تسلیحات: خیر
- اپراتور های جهانی: استرالیا، کانادا، شیلی، آمریکا
- سیستم انتقال سرعت: 6 سرعته
- ظرفیت سوخت: 11.0 لیتر
مطالب مجله تصویری سلاح را در این لینک دنبال کنید.