بانوی دریانورد، افسر دوم شناورهای زیر سه هزار تن +تصاویر

بانوی دریانورد، افسر دوم شناورهای زیر سه هزار تن

دریانورد نمونه استان هرمزگان در سال 96 در گفت‌وگو با ایسنا، با بیان اینکه متولد 63 و افسر دوم شناورهای بالای 500 و زیر سه هزار تن هستم، اظهار کرد: دوره سی تایم خود را روی کشتی تجاری ساغر گذارندم و بعدازآن روی ستاره آریایی کیش، هرمز پیشرو، مشغول به کار بودم و در حال حاضر در حال آماده‌سازی خود برای یک سری امتحانات هستم.

راحله طهماسبی سروستانی با اشاره به اینکه برای کاپیتان شدن، باید ۱۶ سال درس خواند و آموزش دید و این آموزش‌ها از ملوانی آغاز می‌شود و در ادامه باید دوره‌های افسر یکم، افسر دوم و افسر سومی طی شود، افزود: پس‌ازآن فرد وارد مرحله کاپیتانی می‌شود که آن هم درجه‌های مختلفی دارد و باید مراحل مختلفی برای ناخدا شدن طی شود؛ طی این مراحل نیز کار دریایی الزامی است و هر درجه‌ای، میزان کار دریایی الزامی خاص خود را دارد؛ به‌عنوان نمونه آموزش‌های دوره افسری، شامل ۴۱۵ ساعت نظری و تئوری است.

وی در تشریح وظایف افسران دریانورد افزود: افسر اول مسئول تحویل گرفتن و تحویل دادن بار، تخلیه، نظارت بر کار سرملوان و ملوان عرشه و همچنین گیرنده سکان و دستیار افسر دوم است؛ افسر دوم مسئول تعیین مسیر روی نقشه و همچنین پزشک کشتی بوده و افسر سوم نیز مسئول وسایل ایمنی کشتی است و البته این افسر می‌تواند کار کاپیتان یعنی هدایت کشتی را نیز انجام دهد یعنی اگر اتفاقی برای کاپیتان کشتی رخ دهد، افسر کل مسئولیت شناور را بر عهده خواهد گرفت.

سختی‌های دریانوردی را عاشقانه به جان خریدم

این بانوی دریانورد ایرانی در خصوص دلایل انتخاب این شغل تصریح کرد: همیشه در ذهن خود به دنبال یک شغل خاص بودم و حاضر بودم سختی‌های آن را هم به جان بخرم، ابتدا در خصوص مهمانداری هواپیما تحقیق کردم و بعدازآن شنیدم که دوره‌های ملوانی در هرمزگان در حال برگزاری است و تصمیم گرفتم وارد این عرصه شوم.

طهماسبی با بیان اینکه دوره‌های لازم را گذراندم و متوجه شدم واقعاً توانایی گذراندن مراحل سخت این شغل را دارم و عاشقانه بر تصمیم خود مصمم شدم، عنوان کرد: این شغل به علت اینکه تعداد بانوانی که روی دریا هستند خیلی کم است سختی‌های خاص خودش را دارد و شاید هر کسی نتواند این سختی‌ها را تحمل کند اما با تمام این سختی‌ها به خانم‌ها پیشنهاد می‌کنم اقدام کنند و وارد این عرصه شوند و سختی‌های آن را به جان بخرند و مطمئنم پشیمان نمی‌شوند.

کمبود دریانورد خانم، کار در این عرصه را مشکل‌تر ساخته است

وی با اشاره به اینکه اطلاع دقیقی از تعداد زنان فعال در حوزه دریانوردی ندارم، خاطرنشان کرد: بانوانی هستند که در این رشته فعالیت دارند اما هنوز این رشته برای بانوان فراگیر و درهای این رشته به‌طور گسترده به روی آنان باز نشده است و این قشر از امکان فعالیت در این حوزه آگاهی ندارند؛ برخی دیگر نیز که تعداد آن‌ها اندک نیست، آرزو دارند وارد این رشته شوند اما نمی‌دانند چگونه می‌توانند اقدام کنند.

این بانوی دریانورد ایرانی با بیان اینکه به‌عنوان یک خانم نمی‌توان کار دریانوردی را راحت در نظر گرفت، ابراز کرد: فارغ از جنسیت دریانوردی کار ساده‌ای نیست چه برای آقایان و چه خانم‌ها اما مسلماً سختی آن برای خانم‌ها بیشتر بوده و یکی از این سختی‌ها کمبود نیروی خانم در این عرصه است که باعث شده کار کردن محدود شود و بانوان نتوانند یا به‌سختی بتوانند روی یک شناور تجاری مشغول به کار شوند.

حضور بانوان دریانورد محدود به شناورهای مسافربری است‌

طهماسبی با اشاره به اینکه متأسفانه بانوان دریانورد در حال حاضر محدود به شناورهای مسافربری و پسنجر هستند، ادامه داد: یکی دیگر از سختی‌های این کار برای بانوان این است که بسیاری از مردم و مسافرانی که وارد شناور می‌شوند نمی‌توانند به یک خانم جهت فرماندهی شناور اعتماد کنند و این می‌تواند برای یک بانوی دریانورد بسیار سخت و ناراحت کننده باشد.

دریانورد نمونه استان هرمزگان در سال 96 با بیان اینکه معمولاً کشتی‌ها و شناورهایی که بخواهند به یک زن اجازه فعالیت دهند، محدود است، اظهار کرد: محل سکونت مناسب یا جای خواب نیز برای بانوان در شناورها وجود ندارد و این بی‌توجهی به این دلیل است که احساس می‌کنند خانم‌ها قادر نیستند از عهده این شغل برآیند درحالی‌که در کشورهای دیگر، زنان به‌طور گسترده روی کشتی‌ها فعالیت می‌کنند اما در کشور ما بیشترین لطفی که به زنان شده این است که اجازه پیدا کرده‌اند روی کشتی‌های مسافربری کار کنند و امیدواریم روزی برسد که زنان بتوانند روی کشتی‌های بزرگ‌تر فعالیت کنند.

معتقدم کاری نیست که مردان بتوانند انجام دهند و زنان نتوانند

وی با اشاره به اینکه متأسفانه کار بر روی کشتی مسافری آن‌طور که باید جای پیشرفت ندارد و برای طی کردن پله‌های ترقی باید کار روی کشتی‌های باری، فله‌بر و اقیانوس‌پیما را تجربه کرد، افزود: گاهی از بنده پرسیده شد که اگر بخواهی در حوزه کارگو فعالیت کنی، آیا می‌توانی امنیت خود را تأمین کنی؟ حتی در سازمان بنادر و دریانوردی مرکز نیز از من پرسیدند چرا وارد این شغل شده‌ای؟! چه کسی قرار است امنیت جانی تو را روی عرشه کشتی تأمین کند؟ و این برخوردها تا اندازه‌ای در آغاز کار من را دلسرد کرد اما وقتی با کاپیتان‌های فعال در هرمزگان صحبت کردم، امیدواری دادند که وقتی تعداد زنان زیاد شود، امید به کار روی کشتی باری هم برای آن‌ها وجود دارد.

این بانوی دریانورد ایرانی با بیان اینکه برخوردها در محیط کار مناسب است، هرچند برای فعالان این حوزه، حضور یک زن دریانورد تازگی دارد و تا حدی هم غیرعادی است، اضافه کرد: نمی‌توان ادعا کرد کار دریانوردی برای یک زن راحت است اما چون دریانوردی شغل ایده‌آل بنده است، از پس سختی‌های آن برمی‌آیم و معتقدم کاری نیست که مردان بتوانند انجام دهند و زنان نتوانند؛ بنابراین در کنار مردان دریانورد، زنان دریانورد نیز می‌توانند فعالیت کنند.

مسئولان باید به فکر ایجاد شغل برای بانوان فارغ‌التحصیل دریانوردی باشند

وی با اذعان به اینکه اگر خانواده‌ها به دختران خود اجازه تحصیل و فعالیت در این رشته را بدهند، شاهد پیشرفت‌های بیشتری در این عرصه خواهیم بود، ادامه داد: یکی از مشکلات تحصیل در این رشته، برگزاری برخی امتحانات در تهران بود به نظر می‌رسد بهتر است همه امتحانات دانشجویان دریانوردی، در استان‌ها نیز برگزار شود، به‌ویژه که اداره کل بنادر و دریانوردی در همه استان‌های ساحلی حضور دارد و می‌تواند امتحانات را برگزار کند و نکته دیگر این است که شاید ورود به رشته دریانوردی برای زنان کمی جا افتاده باشد اما مسئولان هنوز با این مسئله کنار نیامده‌اند، در واقع آن‌ها بیش از زنان با این مسئله مشکل دارند و این در حالی است که مسئولان باید به فکر ایجاد شغل برای فارغ‌التحصیلان باشند، یعنی نخست بازار کار را بسنجند و بعد اقدام به تربیت دانشجو کنند.

به خود به‌عنوان یک بانوی موفق می‌بالم

طهماسبی با اشاره به اینکه خود را زنی موفق در عرصه دریانوردی می‌دانم و به خود می‌بالم و افتخار می‌کنم، اطمینان دارم از پس مسئولیتی که عهده‌دار آن شده‌ام برمی‌آیم و مطمئنم که پیشرفتم به همین‌جا ختم نشده و موفقیت‌های بیشتری را پیش رو دارم، تصریح کرد: راز موفقیت خود را خستگی‌ناپذیری و عشق به دریا می‌دانم و معتقدم اگر انسان عاشق باشد نمی‌تواند به هیچ عنوان از عشق خود بگذرد.

دریانورد نمونه استان هرمزگان در سال 96 با بیان اینکه خانم‌ها در صورت علاقه به دریانوردی می‌توانند از طریق کنکور دانشگاه و یا آموزشگاه‌های مجاز دریانوردی اقدام کنند، عنوان کرد: کار سختی است و مراحل سختی دارد اما بانوان اگر بخواهند می‌توانند و منتظر این هستم که در خدمت بانوان دریانورد دریادل کشورم باشم و دوش‌به‌دوش هم کنار هم کار کنیم.

جگر شیر داشتم و سفر عشق آغاز کردم

وی در خصوص واکنش خانواده و اطرافیانش نسبت به انتخاب این شغل ابراز کرد: خانواده‌ام از علاقه‌ام به دریا باخبر بودند و در تمام مراحل مرا پشتیبانی کردند و هیچ‌گاه دست از حمایتم برنداشتد؛ آشنایان و اطرافیان هم دورادور از علایق و روحیاتم خبر داشتند و همیشه مشوقم بودند؛ عده کمی هم بودند که می‌گفتند دریانوردی کاری مردانه است و تو نمی‌توانی آن را انجام دهی اما بنده ازآنجاکه می‌دانستم جگر شیر دارم، سفر عشق را آغاز کردم.

مشوقان و مخالفانم پله‌های ترقی‌ام بودند

این بانوی دریانورد هرمزگانی با اشاره به اینکه افرادی که مشوقم بودند و انرژی مثبت دادند باعث شدند در این راه پیشرفت کرده و دست از تلاش بر ندارم، بیان کرد: افرادی نیز که مخالفت می‌کردند برایم پله ترقی شدند و دقیقاً به‌این‌علت که می‌گفتند نمی‌توانی، تلاش خود را بیشتری کردم تا ثابت کنم هیچ کاری نشد ندارد و من برای توانستن آمده‌ام.

آرزو دارم اولین فرمانده زن ایرانی بر روی کشتی‌های نامحدود باشم

طهماسبی با اذعان به اینکه با توجه به پیشنهادهایی که داشته‌ام تصمیم دارم برای حوزه تدریس دریانوردان و آموزش مهمانداران که طرح جدیدی است اقدام کنم، اظهار کرد: همچنین قصد دارم با بالا بردن مطالعات خود برای مدارک و درجه‌های بالاتر اقدام کنم و آرزو دارم روزی به‌عنوان اولین فرمانده زن ایرانی بر روی کشتی‌های نامحدود شناخته شوم.

دریا یعنی خاطره/ راه دو ساعته را در 12 ساعت طی کردیم

وی با بیان اینکه لحظه‌به‌لحظه دریانوردی و هر بارندگی، طوفان و حادثه‌ای خاطره ساز است و معتقدم دریا یعنی خاطره، در تشریح یکی از خاطراتش افزود: به‌یادماندنی‌ترین خاطره‌ای که در دریا داشته‌ام زمانی بود که روی یک شناور در کیش مشغول به کار بودم و شناور با مشکل فنی مواجه شد؛ قرار شد این شناور را در حالی به درای‌داک بندرلنگه هدایت کنیم که به علت نقص فنی جی‌پی‌اس و رادارهایش از کار افتاده بودند و به اجبار مسیری دو ساعته را در 12 ساعت طی کردیم و خدا را شاکر بودیم که به مقصد رسیدیم و سر از آب‌های دیگر در نیاوردیم.

این بانوی دریانورد هرمزگانی سخنان خود را با بیان یک دوبیتی به پایان رساند و گفت:

از ابتدا در فال من دریا نوشتند *** از روز و شب در خلوتی تنها نوشتند

دریانوردم، خانه‌ام بر روی امواج *** گویا که تقدیر مرا زیبا نوشتند