خودرو سازان آمریکایی مغلوب استراتژی خودرو‌های پاک ژاپنی

به گزارش پدال نیوز به نقل از صمت، هرچند امریکایی‌ها در سال‌های اخیر مصرف بهینه سوخت را در دستور کار قرار داده‌اند اما هنوز نتوانسته‌اند به ژاپنی‌ها برسند و مقوله تنوع و طراحی را جدی‌تر دنبال می‌کنند.
رقابت خودروسازان برای تولید بیشتر زمانی می‌تواند معنا پیدا کند که تقاضای بیشتری برای محصولات آنها وجود داشته باشد. از این‌رو برترین‌های جهان با محاسبه میزان فروش خودرو تعیین می‌شوند، چراکه در جهان امروز رعایت نکات زیست‌محیطی در کنار جذابیت‌های خودرو اهمیت پیدا کرده و در میزان تقاضا اثر‌گذار است.
خودروسازی ژاپن پابه‌پای امریکایی‌ها محبوب‌ترین خودروهای جهان را تولید می‌کنند، به‌طوری‌که اگر به آمار فروش سال‌های گذشته نگاه کنید، دلیل این ادعا مشخص می‌شود. در سال 2014م تویوتا به عنوان یک شرکت ژاپنی با تولید‌ بیش از 10میلیون و 200 هزار خودرو پرفروش‌ترین نشان(برند) دنیا را یدک می‌کشد و با فاصله 300هزار دستگاه جنرال موتورز قرار دارد، گرچه این شرکت تا پیش از سال 2008م سلطان خودروسازان بود و در صدر قرار داشت، اما آنچه که در مقایسه با خودروسازی 2 کشور امریکا و ژاپن به چشم می‌آید، 2 استراتژی متفاوت است. با وجود اینکه امریکا بزرگترین بازار خودروهای ژاپنی است و بیش از 4میلیون دستگاه خودرو در سال تولید سامورایی‌ها را که بیشتر شامل تویوتا، هوندا و نیسان است در این‌کشور می‌فروشند، اما نگاه شهروندان امریکایی به بازار مصرف به‌طور کامل متفاوت است.
 
 
تولید با رویکرد مصرف بهینه سوخت
حال اگر به تفاوت این 2 خودروساز برتر نگاه کنیم، حقایق عجیب‌تری روشن خواهد شد. به گزارش «یو‌سی‌اس» (اتحادیه دانشمندان نگران) تولیدات 3خودروساز تویوتا، هوندا و نیسان در سال 2000م نزدیک به 500 گرم گازهای گلخانه‌ای در هر مایل آزاد می‌کند که جزو کمترین آلاینده‌ها بودند و امریکایی‌ها در همان زمان بیش از 600 گرم در مایل گاز تولید می‌کردند. این روند در سال‌های بعد تحت‌تاثیر انگیزه خریداران و تمایل به هوای پاک و مصرف بهینه سوخت تغییر کرد. به‌گونه‌ای که شرکت‌های فورد، جنرال موتورز و کرایسلر میزان تولید گازهای گلخانه‌ای خودروها را به کمتر از 500 گرم در مایل رساندند، گرچه در آن زمان پیشتازی ژاپنی‌ها در بهبود کاهش آلایندگی تا حدودی رضایت بیشتر مشتریان را به همراه داشت، و دودزاتر بودن خودروهای امریکایی نسبت به ژاپنی‌ها بیشتر نمود پیدا کرده بود اما امریکایی‌ها نیز بیش از این انتظار نکشیدند و اصلاحات را آغاز کردند. چراکه در سال 2000م خودروهای تولید شده در شرکت‌های فورد، جنرال موتورز و کرایسلر بیش از یک گرم در مایل دود و نشان(برند)های تویوتا، هوندا و نیسان کمتر از 6 درصد گرم دود تولید می‌کردند که در سال 2013م امریکایی‌ها با بهبود استاندارد خودرو میزان دودزایی را کاهش داده‌اند. با این حال در مجموع امتیازدهی اتحادیه «سی‌اس» برای دود‌زایی و تولید گازهای گلخانه‌ای شرکت هوندا با امتیاز 90درصد، تویوتا 92/2درصد، نیسان 92/6درصد نسبت به امریکایی‌ها همچون کرایسلر با امتیاز 114/9درصد، جنرال‌موتورز 109/9درصد و فورد با 104/5درصد در جایگاه بالاتری قرار داشتند. براساس اعلام این اتحادیه شرکت‌هایی که امتیاز بین 80 تا 100 را کسب می‌کنند، در شرایط ایده‌آل قرار دارند و هر چقدر از امتیاز 100 دورتر می‌شوند، به همان میزان وضعیت وخیم‌تر خواهد شد.با وجود اینکه خودروسازان ژاپنی در سال 2015م نسبت به امریکایی‌ها بیشتر به دغدغه‌های شهروندان توجه کرده اما هنوز امریکایی‌ها به عنوان رقیبی جدی و در فروش خودرو سرآمد هستند که این مقوله بیشتر به تقابل کیفیت امریکایی‌ها با بهره‌وری ژاپنی‌ها برمی‌گردد. چراکه طول عمر و طراحی خودرو از ویژگی‌های تولیدات نشان(برند)‌های امریکایی است اما ژاپنی‌ها همواره مصرف بهینه سوخت و به صرفه بودن را سرلوحه برنامه‌های خود قرار داده‌اند. این مقوله شاید ریشه در فرهنگ‌ها داشته باشد. در فرهنگ امریکایی استقلال و آزادی محور همه فعالیت‌هاست، به همین دلیل شهروندان این کشور توجه چندانی به مقوله آلودگی و محیط‌زیست ندارد. البته نباید این مقوله را نادیده گرفت که در فرهنگ امریکایی مسافرت جایگاه ویژه‌ای دارد؛ کشوری که از وسعت بالایی برخوردار است و همواره سواحل گسترده این کشور میزبان امریکایی‌های زیادی است، خودرو‌های بزرگ و راحت را ترجیح می‌دهند. در مقابل ژاپن کشوری با جزایر فراوان جای مانور چندانی برای خودروهای دودزا و بزرگ ندارد، زیرا فضای این کشور بیشتر شهری و با تراکم بالاست؛ مردمی هستند که فرهنگ کاری دارند تا تفریحی که در سلیقه خریداران نیز تاثیر بالایی گذاشته است.
 
 
افزایش قیمت انرژی، عامل محبوبیت خودروهای پاک
با نگاهی به گذشته روند تسلط ژاپنی‌ها بر بازار امریکا برخی تفاوت‌های تولید آشکارتر خواهد کرد. برپایه گزارش «سایت ادموندز» در سال 1960م امریکایی‌ها تمایل چندانی به خودروهای ژاپنی نداشتند و ژاپنی‌ها در سال 1970م صرفه اقتصادی را سر‌لوحه تولید خود قرار دادند و این مسئله زمینه نفوذ آرام ژاپنی‌ها بر بازار این کشور را فراهم کرد. این روند گرچه به آرامی درحال انجام بود اما با تحریم نفت اوپک در سال‌های بعد یکباره خودروهای ژاپنی را محبوب‌تر کرد. چراکه خودروهای سنگین امریکایی مصرف سوخت بالایی داشتند و هزینه بالایی را به خریداران تحمیل می‌کردند. بنابراین به محبوبیت ژاپنی‌ها افزوده شد. با این حال خودروسازان امریکایی علاوه بر اینکه با حفظ فرم، بهینه‌سازی سوخت را در دستور کار قرار دادند تمرکز خود را بر تنوع تولید گذاشتند؛ تا جایی که علاوه بر محبوبیت برای شهروندان امریکایی خودروهای بزرگ یانکی‌ها در سراسر دنیا محبوبیت خود را حفظ کرد. البته نباید این موضوع را فراموش کرد که براساس فرهنگ آزادی طلب امریکایی خودروهای دودزا و سریع همچنان با فروش بالایی در این کشور همراه است و برخلاف خواسته دولت فدرال امریکا که به دنبال صنعت خودروی پاک است، همچنان چالش‌ها باقی‌مانده و انگیزه‌ای برای حفظ تولید خودروهای غول‌پیکر امریکایی ‌است و آنها را در صدر تولیدکنندگان جهان قرار داده است. پیشگامی ژاپنی‌ها در تولید خودروهای هیبریدی استراتژی سال‌های اخیر ژاپنی‌هاست تا این قابلیت آنها را نسبت به خودروهای امریکایی عقب نیندازد، زیرا امریکایی‌ها با طراحی‌های متنوع و جدید همواره مشتریان را وفادار نگه داشته‌اند و در استراتژی قیمتی با انتقال سایت‌های تولید به کشورهایی همچون مکزیک، چین، کشورهای شرق آسیا و... سطح رقابت را بهبود بخشیده‌اند.رقابت در خودروسازان به دلیل شباهت در تولید بسیار بالاست. از این‌رو ضمن اینکه تولیدکنندگان 2 کشور به مشتریان حداقلی توجه کرده، خودروهای ورزشی با سرعت بالا و همچنین محصولات لوکس را در سبد تولید قرار داده‌اند، سرمایه‌گذاری در مسابقات بزرگ رالی و فرمول یک آنها را جزو نشان(برند)های پرسرعت دنیا معرفی کرده است. ژاپنی‌ها به این مقوله بیشتر توجه کرده‌اند و نه‌تنها در خودرو بلکه نشان(برند)ی مانند هوندا در موتورسیکلت نیز فرمانروایی می‌کند تا امریکایی‌ها بیشتر به تولیدات لوکس سلطنتی که از امنیت بالایی برخوردار هستند، بپردازند.حال با بررسی روند تغییر استراتژی خودروسازان بزرگ که 2‌طیف متفاوت از مشتریان را در اختیار دارند، انعطاف‌پذیری و تمایل آنها به جلب رضایت مشتریان دیده می‌شود؛ موضوعی که می‌تواند سرلوحه کار خودروسازان ایرانی قرار گیرد و متناسب با بازار و نیاز مشتریان خودرو تولید کنند.