راه اندازی کمپین "لطفا خودرو نو داخلی نخرید" درست یا غلط ؟/ چرا خودروسازان به تلنگر نیاز دارند؟

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی پدال نیوز، خودرو بخریم یا نخریم؟ این سوال، سوال جدی مردم در روزها اخیر است.در روهایی که کمپینی با نام "لطفا خودرو نو داخلی نخرید" به صورت جدی ذهن افکار عمومی را درگیر کرده و به نظر می رسد موفق هم عمل کرده است چرا که خودروسازان از رکود بازار خودرو و نخریدن مردم شاکی هستند.

البته دلیل دیگر نخریدن خودرو توسط مردم می تواند گرانی خودروهای تولید داخل باشد که با شرایط اقتصادی حال حاضر قدرت خرید را از مردم قشر متوسط و ضعیف سلب کرده است.

در هر حال، رکود در بازار خودرو به جایی رسیده است که برخی از رسانه ها خبر از ۳۳۰۰۰ خودرو نو ی داخلی داده اند که روی دست خودروسازان مانده است .البته هرچند که گفته می شود  خودروسازان تجربه ۷۰،۰۰۰ خودروی داخل انبار را هم دارند اما در هر حال این رقم ، عددی نیست که بتوان ساده از آن گذشت.

در هر حال با راه افتادن کمپین نه به خودروی داخلی بازار نظرات متفاوت در خصوص این کمپین داغ است.بسیاری از مخالفان این کمپین ، ایجاد آن را کار دلالان و  واردکنندگان خودروهای خارجی می دانند و عده ای دیگ آن را در منافات با حمایت از تولید ملی می دانند.

این در حالی است که موافقان کمپین، نداشتن ایمنی و امکانات لازم نسبت به قیمت تعیین شده برای خودرو هاو گرانی روز افزون آنها را دلیل موجهی برای راه اندازی این کمپین می دانند و معتقدند خودروسازان باید به نوعی تنبیه شوند تا قدر جان و مال مردم را بدانند.

آمار بالای تصادف و ناایمنی خودروهای ایرانی 

در این میان آنچه مسلم است و نمی توان از آن ساده گذشت این است که  تصادفات بین شهری و درون شهری سالانه بسیاری از ایرانی‌ها را به کام مرگ می‌کشاند یا خسارات جانی و مالی شدیدی به آن‌ها وارد می‌کند.

آمار منتشر شده توسط سازمان بهداشت جهانی نشان می‌دهد ایران با نزدیک به ۵۰ کشته در هر ۱۰۰ هزار نفر، جزو کشورهای منطقه قرمز (خطرناک) در رانندگی به شمار می‌رود. این آمار که بر اساس دو شاخص تعداد کشته شدگان تصادفات و تعداد کشته شدگان جاده‌ای نسبت به هر ۱۰۰ هزار نفر جمعیت تهیه شده، می‌گوید وضع ایران از گذشته بد‌تر است، زیرا قبلا تعداد کشته شدگان در هر ۱۰۰ هزار نفر، حدود ۳۵ نفر بود اما حالا به نزدیک ۵۰ ‌نفر رسیده است.

در واقع، در ایران هر ۳۰ دقیقه یک نفر در اثر تصادفات رانندگی کشته می‌شود و هر از گاهی آمارهای وحشتناکی از تعداد کشته شدگان در تصادفات جاده‌ای ایران به گوش می‌رسد. به عنوان مثال سال ۹۰ بود که آمار ۱۷ هزار مرگ و میر در ۱۰ماهه اول سال اعلام شد و این در حالی بود که در جنگ بوسنی و هرزگوین که از آن به عنوان جنایت علیه بشریت نام برده می‌شود، ۱۱ هزار نفر کشته شدند.

در این میان هر چند گفته می‌شود دلیل اصلی در این مرگ می‌ر‌ها بر اثر تصادف، خطای انسانی است اما قطعا اگر خودروهای ایرانی ایمن‌تر بودند و راه‌های کشور نیز استاندارد‌تر بود، سهم کشته شدگان بسیار کمتر می‌شد.

 در حال به دلیل اینکه نه خودرو‌ها ایمن هستند و نه جاده‌ها، نتیجه این شده است که تصادف بعد از سرطان که در هر ۱۵ دقیقه یک نفر را می‌کشد و دومین عامل مرگ ایرانیان است.

با این وجود تا به امروز در هنگام خرید خودرو، مشتریان ایرانی کمتر به موضوع ایمن بودن خودرویی که می‌خرند اهمیت می‌دادند، که البته با چند انتخاب محدودی که برای قشر متوسط وجود دارد، شاید چاره‌ای هم در این خصوص نبود اما نکته مهم اینجاست که با این حال و با توجه به وضعیت صنعت خودروسازی ایران، شاید اگر مشتریان ایرانی بیشتر به این موضوع توجه می‌کردند و خودروهای غیر ایمن را نمی‌خریدند کارخانه‌های خودروسازی ایرانی هم که در بازار انحصاری قرار دارند، لااقل تلاش می‌کردند تکانی به خود بدهند تا حداقل مونتاژهای ایمن تری را به مردم ارائه کنند و حالا این اتفاقی است که با راه اندازی کمپین نه به خرید خودروهای نو داخلی افتاده است و به نظر می رسد مردم کمی توجه خود را به مساله کیفیت خودروهای داخلی بیشتر کرده اند.

از سوی دیگر، انتقاد به خودروسازان به هیچ وجه به معنای مخالفت با تولید ملی و حمایت از دلالان نیست چرا که اولا با نخریدن خودروهای بی کیفیت داخلی، قشر متوسط هر گز نمی توانند خودروهای گرانقیمت خارجی را تهیه کنند و بیشترین قدرت خرید این قشر، خرید خودرو تا نرخ 50 میلیون تومان است و به این ترتیب نمی توان گفت این کمپین به نفع وارد کنندگان خودرو ساخته شده است.

از سوی دیگر ، نخریدن خودروهای داخلی می تواند به ارتقاء کیفیت آنها و در پیشبرد و توسعه تولید ملی منجر شود تا شاید خودروسازان از مونتاژکار بودن صرف به فکر تولید بهتر و باکیفیت تر بیافتند.شاید زمان آن رسیده بود که مردم به نوعی در روزهایی که وزارت صنعت طرفدار خودروسازان است، انتقاد خود را به نوعی به گوش شرکت های خودرو سازی برسانند شاید فرجی حاصل شود.
 
هر چند سالیان سال است که درباره خودروهای ایمن و غیر ایمن و نقش آن‌ها در مرگ و میر تفاسیر مختلفی ارائه می‌شود اما در حال هر بار شرکت‌های خودروسازی در مقام توجیه بر می‌آیند و دلایلی ارائه می‌کنند که چندان محکمه پسند نیست.شفاف