برنامه آینده لامبورگینی اعلام شد

به گزارش پدال نیوز،مدیرعامل لامبورگینی، استفانو دومنیکالی تأیید کرده است که سیستم قوای محرکه‌ی هیبرید plug-in لامبورگینی اولین بار در شاسی‌بلند اوروس ۲۰۱۸ ارائه خواهد شد که انتظار می‌رود این پیشرانه تا سال ۲۰۲۰ به بازار عرضه شود. هنوز صحبتی در خصوص قدرت و مصرف سوخت این سیستم جدید نشده است؛ با این حال این نشان‌دهنده‌ی یک تغییر نگرش در رویکرد لامبورگینی در ساخت پیشرانه است؛ رویکردی که تا به امروز استفاده از انواع تنفس طبیعی باقی مانده است.
 
دومنیکالی می‌گوید: «ما در مورد عرضه‌ی اوروس هیبریدی مصمم هستیم و اعتقاد داریم این رویکردی درست است. از طرف دیگر، ما اعتقاد داریم که در کوتاه‌مدت پتانسیل موتورهای تنفس طبیعی ما هنوز هم بسیار قدرتمند و باارزش است. هر چه بیشتر بازار به سمت استفاده از خودروهای برقی پیش برود، خواهید دید که بازار پیشرانه‌های ما، از جمله نمونه‌ی ۱۲ سیلندر، بیشتر و بیشتر خواهد بود.»
 
بنابراین اگرچه اوروس پیشتاز هیبریدی گاوهای خشمگین خواهد بود؛ اونتادور و جایگزین آن تا هر زمان که ممکن باشد تنفس طبیعی باقی خواهند ماند. با این حال، بالاخره زمانی فرا خواهد رسید که لامبورگینی مجبور شود پیشرانه‌های تنفس طبیعی را کنار بگذارد و به احتمال زیاد توربوشارژرها، پلی بالقوه برای گذر از این دسته از پیشرانه‌ها به موتورهای الکتریکی خواهند بود.
 
مدیر لامبورگینی در ادامه می‌گوید: «ما نمی‌توانیم پشت این واقعیت پنهان شویم که مایلیم به موتورهای تنفس طبیعی سنتی خود پایبند بمانیم؛ اما لازم است اطمینان حاصل کنیم به محض این‌که تکنولوژی‌های جدید از نظر اقتصادی به درجه‌ی قابل اعتمادی برسند (که امروزه این گونه نیست)، می‌توانیم به آن‌ها تغییر موضع دهیم. کسانی که می‌گویند اکنون با برقی شدن تکنولوژی از نظر اقتصادی صرفه‌جویی می‌شود، دروغ می‌گویند. امروزه هزینه‌ی چنین سرمایه‌گذاری‌هایی بسیار زیاد است.»
 
آن‌چه برای لامبورگینی مهم‌تر است، پیشرانه‌ی‌ تنفس طبیعی است که بخشی از جذابیت احساسی این برند به شمار می‌آید. از نظر دومنیکالی صدای غرش و شخصیت پرغرور، چیزهایی نیستند که به‌راحتی بتوان آن‌ها را با سیستم‌های هیبرید جایگزین کرد. او می‌گوید: «وجه تمایز شخصیت، DNA، پویایی خودرو، مرکز ثقل، احساس و …؛ این‌ها همه به ما نشان می‌دهند که ما نمی‌توانیم آن‌چه اکنون هستیم با خودروهای هیبریدی برقی plug-in داشته باشیم. شاید در آینده بتوانیم؛ اما من بعید می‌دانم تا پیش از سال ۲۰۲۵ تا ۲۰۲۸ بتوانیم به این پیشرفت برسیم. ما احساس می‌فروشیم، نه فقط خودرو.»
 
با این وجود، در حالی که از نظر لامبورگینی بیش از یک دهه تا توسعه‌ی کامل پیشرانه‌های برقی مانده است، لامبورگینی احتمالا ایده‌های دیگر را در نظر خواهد گرفت؛ از جمله توربوشارژ کردن پیشرانه‌ی کوچک‌تر ۱۰ سیلندر خود.
 
مدیرعامل لامبورگینی می‌گوید: «شاید، شاید بله، اما نه در مورد همه‌ی مدل‌هایی که داریم. ما احتمالا خیلی زود تصمیمی در مورد آینده‌ی پیشرانه‌های ۱۰ سیلندر خود خواهیم داشت و آن‌ها را به انتخاب اول تبدیل خواهیم کرد؛ اما مایل هستیم پیشرانه‌های ۱۲ سیلندر خود را تا هر زمانی که ممکن باشد، داشته باشیم. چون ظاهرا ما تنها شرکتی خواهیم بود که در آینده بر این دسته از سیستم‌های قوای محرکه تمرکز خواهیم داشت. ما اعتقاد داریم هنوز هم پتانسیل بسیاری برای توسعه‌ی این پیشرانه‌ها وجود دارد؛ البته در خصوص انواع ۱۰ سیلندر باید از خود بپرسیم نسل بعدی آن‌ها چگونه خواهد بود؟ نسل بعدی، چه به صورت الکتریکی تقویت شده باشد و چه با استفاده از توربوشارژ، لازم است ببینیم بازار چه چیزی از ما می‌خواهد.»
 
با تغییر وضعیت فراری، استون مارتین، مک لارن و پورشه به پیشرانه‌های توربوشارژ، لامبورگینی و آئودی با مدل ۱۰ سیلندر R8 تنها خودروسازانی هستند که صرفا سوپرخودروهایی با پیشرانه‌های تنفس طبیعی تولید می‌کنند. این‌که این وضعیت تا کجا برای لامبورگینی پابرجا است، یک راز باقی خواهد ماند.