این روزها تولید متنوع این رده از خودروها در بازار داخلی موجب شده است که خریداران برای خرید اتومبیل مورد نظر خود با طیف وسیعی روبرو باشند که البته قیمت قریب به اتفاق آنها بیش از ۱۰۰ میلیون تومان است. اگر خودروهایی چون رونیز، موسو و پاجروی مونتاژی را به دلایل مختلفی چون سطح تجهیزات کمتر و یا قدیمی شدن بیش از حد اتاقشان و همچنین چینی های تازه به بازار آمده را به دلیل کیفیت پایین تر، قدرت کمتر و نوع سیستم انتقال نیرویشان کنار بگذاریم، حداقل هزینه پرداختی برای یک SUV توانمند آن هم از نوع دست دومش، بالغ بر ۱۰۰ تا ۱۲۰ میلیون تومان خواهد بود که البته رقم بسیار بالایی است. اولین خودروهایی هم که در این محدوده قیمتی به ذهنمان خواهد رسید نیسان مورانوی نسل قدیمی، تویوتا پرادو، پاجروی وارداتی و یا مدل دست دوم از نسل جدید کره ای هایی هستند که با قدوقوارهای کوچکتر خود در دسته کراس اوورهای کوچک قرارمی گیرند. با این حساب و در بازار دست دوم ها مجددا به سراغ دو مدل پرادو و مورانویی می رویم که باوجود چند سال کارکرد هنوز هم حرف هایی برای گفتن دارند :
تویوتا پرادو نسل قبلی تویوتا پرادو که از سال ۲۰۰۵ وارد کشور شد در دو تیپ ۳ و ۵ در و با دو نوع موتور۴ سیلندر و ۶ سیلندر عرضه شد که نمونه های ۴ سیلندر با کد GX و نسخه های ۶ سیلندر با کد VX شناخته می شوند.
ضمن اینکه سطح امکانات آن هم در نسخه های ارائه شده توسط شرکت با نمونه های وارداتی متفاوت است و نسخه هایی از آن با عنوان اسپشیال از سطح تجهیزات بیشتری برخوردار است. پرادو سمبل SUVها در نسل جدید از شاسی بلندهایی است که پایشان از سال ۲۰۰۵ به بعد به کشور باز شده است و یکی از پرفروش ترین ها هم به حساب می آید. ناگفته پیداست که بخش اعظمی از این موفقیت مرهون اعتبار تولیدکننده و بخش دیگری مدیون قابلیت هایی است که از آن برخوردار است. مدل ۶ سیلندر آن از موتور ۴ لیتری بهره میبرد که می تواند ۲۴۰ اسب بخار قدرت را در دور ۵۲۰۰ تولید کند و به کمک گشتاور ۴۰۰ نیوتن متری خود یک آفرود تمام عیار به حساب بیاید. ضمن اینکه چهره خشک و خشن، ارتفاع بلند و گیربکس توانمند آن هم کمک بسیاری می کنند تا این برداشت تقویت گردد. موتور ۴سیلندر آن نیز با ۲.۷لیتر حجم ۱۶۰ اسب نیرو دارد که با کمک گشتاور ۲۵۰ نیوتن متری گرچه ضعیف تر از نمونه VX است اما به خوبی از عهده وظایفش برمی آید تا جایی که بسیاری موتور ۲.۷ لیتری آن با مصرف سوخت کمتر را برای نسخه دو درب آن توصیه میکنند و موتور ۶سیلندر را قویتر از حد انتظار می دانند. پرادو از سیستم های کمکی تنظیم ارتفاع، قفل دیفرانسیل سیستم چهارچرخ متحرک برخوردار است تا یک آفرود خوب با قابلیت های حرکتی مناسب در خارج از شهر به حساب بیاید.
سواری آن در مسیرهای درون شهری نیز راحت و نرم است و به لطف ارتفاع زیاد، دید مناسب از اطراف و تعلیق نرم و راحت در عبور از دست اندازها، مناسب ترین دست دوم در بازار آشفته این روزها به شمار می آید و صرف نظر از مصرف سوخت بالای حدودا ۱۵ لیتری – به ازای هر ۱۰۰کیلومتر پیمایش- یکی از گزینه های مناسب خرید است. بیشتر خانم ها و جوانان طرفدار نمونه ۳درب آن هستند و خریداران مدل ۵درب نیز با توجه به جثه و ابعاد بزرگتر یا خانواده های پرجمعیت تر هستند و یا شرکت هایی که در مسیرهای خارج از شهر از آن استفاده میکنند.
گرچه کیفیت متریال در آن در حدی متوسط ارزیابی می شود اما هنوز هم پس از ۶ تا ۷سال کارکرد، رنگ وبوی خود را به غیر از مواردی چون کیفیت فرمان اتومبیل از دست نمی دهد. سطح تجهیزات همان طور که در ابتدا هم گفته شد بسته به نوع اتومبیل (وارداتی یا شرکتی) تفاوت می کند و در نمونه های فول –که اکثرا وارداتی هستند- شامل کروزکنترل، صندلی های گرمکن داربرقی، تهویه اتوماتیک دوگانه، آیینه های برقی، قطب نما، یخچال، سانروف، ایربگ راننده -سرنشین جلو- جانبی – پرده ای، ABS، تهویه اتوماتیک برای ردیف دوم و سوم صندلی ها، سنسور پارک، تنظیم ارتفاع، قفل دیفرانسیل، چراغهای هالوژنی با قابلیت تنظیم و بکسل بند میشود.
نیسان مورانو در ابتدا توسط یک شرکت وارد کشورمان شد و پس از آن نیز نمونه های وارداتی عرضه شدند. بارها در خصوص این خودرو و این که دارای مشکلاتی چون زمان واردات، نحوه بازاریابی شرکت و ایراداتی از قبیل محل نصب پلاک بوده، نوشته ایم. خوب به خاطر داریم که شرکت پارس خودرو در یک اقدام تبلیغاتی پیش از عرضه اش به بازار آنرا در پیست آزادی و قبل از یک مسابقه مورد آزمایش قرارداد و اتفاقا بسیار هم مورد توجه قرار گرفت اما قیمت گذاری بالای آن (حدود ۷۰میلیون تومان در آن دوران) و ورود نسل جدیدتر موجب شد تا فروش این خودرو علی رغم شایستگی هایش خیلی هم موفق از آب در نیاید. این موضوع البته از ارزش های مورانو نخواهد کاست چراکه به نظر می رسد اگر مسئولانی مطلع و آگاه از دنیای خودرو! به سراغ آن میرفتند، با کمی تامل در همان زمان می توانستند نسل جدیدش را وارد کشور کنند.
صرف نظر از این موضوع طراحی بدنه نیسان بویژه در نسل های قبلی آن هیچ گاه عامه پسند نبوده و این نکته ای است که در مورانو هم به خوبی میتوان مشاهده کرد. فرم چراغ های جلو و ترکیب آن با جلوپنجره کرومی و همچنین طراحی چراغ های عقب جزئیاتی هستند که چهره این اتومبیل را بیش از آنکه زیبا کند، خاص کرده است. این ویژگی اتفاقا در نسل جدید آن هم دیده میشود. نسل قدیمی مورانو را باید مدلی دانست که به خوبی نمایی از یک SUV سایز متوسط شهری را به نمایش می گذارد. بدنه آن علی رغم عضلانی بودن نه به خشنی پرادو است و نه با کوتاه تر بودن ۱۶۵میلیمتری ارتفاع به پای پرادو می رسد. با این حال با بهره گرفتن از موتور ۶ سیلندر ۳.۵ لیتری که ۲۳۴ اسب بخار قدرت و ۳۱۸ نیوتن متر گشتاور -که از دور ۳۶۰۰ قابل دسترسی است- دارد و همچنین با کمک گیربکس CVT خود میتواند به میزان کافی انتظارات عبور از مسیرهای خارج از جاده را برآورده کند. ضمن اینکه ناگفته نماند شتاب حرکتی آن هم حدود ۱ ثانیه (۰.۸) سریعتر از پرادوست. دیگر امتیاز برجسته آن نسبت به پرادو نیز استفاده از ابزارهای کمک رانندهای چونEBD و VDC است که کنترل آن را در مواقع ضروری راحت تر کرده است. کیفیت متریال درون کابین بهتر از پرادو بوده و طراحی آن امروزی تر و سطح تجهیزاتش نیز با در نظر گرفتن امکاناتی چون کیسه ایمنی راننده، سرنشین جلو و پرده ای(در کل شش عدد)، روشن شدن خودرو بدون کلید، رادیو کاست و پخش CD به همراه چنجر ۶ خشابه، دو تیونر و ساب ووفر، کروزکنترل، دوربین، مانیتور، سیستم شستشوی چراغهای جلو، چراغ های LED عقب، صندلی برقی گرمکن دار با حافظه و….. اگر از پرادو بیشتر نباشد، مطمئنا کمتر هم نیست.
با تفاسیر فوق باید گفت چنانچه خواهان یک SUV مدرن تر متمایل به رفتارهای شهری هستید که چهره اش هم ۳/۲ سالی جوانتر از پرادو باشد، مورانوی ۲۰۰۸ با قیمتی در حدود ۱۱۰ میلیون تومان گزینه مناسبی است و اگر هم خواستار یک SUV با قابلیت های آفرود بوده و با توجه به شرایط روز بازار به فکر ارزش ماندگاری و حفظ پولتان هستید با اضافه کردن ۲۰ میلیون، میتوانید یک مدل ۲۰۰۷ پرادو را سوار شوید.
منبع: ماهنامه سرعت