راه نجات صنعت قطعه سازی ایران چیست ؟!

به گزارش پدال نیوز، بهرام شهریاری در گفتگو با خبرنگار خبر خودرو اظهار داشت : قطعه سازان داخلی باید ساز و کار لازم برای همکاری با خودروسازان خارجی را فراهم نمایند و مسلما واحدهای کوچک قطعه سازی قادر به تامین این ساز و کارها نخواهند بود.
 
وی با اشاره به وجود الزامات و استانداردهای شرکتهای خارجی برای همکاری با قطعه سازان داخلی ، تاکید کرد : در صورتی که قطعه سازان داخلی از دانش ، تکنولوژی و توانمندی خوبی برخوردار باشد این مساله خود معرف  شرکتها برای همکاری با شرکتهای خارجی است ضمن اینکه شرکتهای خارجی برای همکاری با قطعه سازان داخلی صرفا به توانمندی قطعه سازان توجه دارند.
 
وی گفت : شرکتهای خارجی که برای همکاری با ایران وارد شدند با دیدی روشن و چشمانی بازی و بر اساس واقعیات ، ارزیابی ها و الزامات مورد نظر، همکارانشان در بخش های قطعه سازی انتخاب می کنند .
 
وی با بیان اینکه بحث ایجاد جوینت ونچر میان قطعه سازان داخلی برای اولین بار حدود 15 سال قبل در انجمن قطعه سازان مطرح گردید ، اظهار داشت : عدم ساز و کار لازم جهت ادغام در صنعت قطعه سازی کشور موجب گردید که در آن زمان ارائه چنین تجربه ای به نتیجه نرسد و این نظریه با شکست مواجه شود.
 
این کارشناس قطعه سازی در کشور تاکید کرد : امروز باید شرکتهای همگن با یکدیگر یکپارچه شوند تا بتوانند حرکت های موثری در جهت ارتقاء توانمندی و همکاری با شرکای خارجی داشته باشند.
 
شهریاری افزود : چنانچه قطعه سازان داخلی تشکیل کنسرسیوم هایی را در این صنعت دهند قطعا می توانند به بازارهای خارجی دسترسی یافته و حضور پررنگی در همکاری های اخیر داشته باشند.
 
وی با اشاره به تفاوت مهم تشکیل کنسرسیوم با بحث ادغام و جوینت ونچر  گفت : با تشکیل کنسرسیوم ها هر شرکتی استقلال خودش را حفظ نموده و تنها اهداف و بازار و فروش مشترکی دارند که می تواند شرکتها را توانمند نماید.