جای کدام کراس اوورهای جمع و‌ جور در بازار کشورمان خالی است؟

به گزارش پدال نیوز، همچنین در سال‌های اخیر خودروسازان با ترکیب کلاس‌‌های خودرویی مختلف کلاس‌‌های خودرویی جدید نظیر شاسی‌بلند کوپه یا سدان کوپه را معرفی کرده‌اند تا به واسطه آن پاسخگوی سلایق جدید و تنوع‌طلب باشند. در کلاس شاسی‌بلندها اما کلاس تقریبا نوظهوری که این روزها با اقبال فوق‌العاده‌ای از سوی مشتریان در بازارهای مختلف اعم از آسیا، اروپا‌، آمریکای جنوبی‌، ایالات متحده و ... مواجه  شده است را باید کراس‌اوورهای ساب‌کامپکت دانست که چیزی ما بین یک ‌‌هاچ‌بک سگمنت B و یک کراس‌اوور جمع‌و‌جور است و باتوجه به استقبال فوق‌العاده بازار از آنها  هر روز خودروساز جدیدی  اقدام به معرفی و عرضه محصول خود در این رده می‌کند و انتخاب جدیدی را پیش روی مشتری قرار می‌دهد. همگام با بازارهای جهانی، بازار این کراس‌اوورها در کشورمان نیز حسابی داغ شده ‌و در حال حاضر رنو کپچر، سانگ‌یانگ تیوولی و نیسان جوک نمایندگان حاضر در این سگمنت در بازار کشورمان هستند و در آینده نزدیک پژو 2008 نیز به این جمع اضافه خواهد شد. اما در این بین هنوز هم خودروهای شایسته و دوست‌داشتنی در این رده هستند که به هر دلیلی هنوز شانس ورود به کشورمان را پیدا نکرده‌اند؛ خودروهایی نظیر‌ مزدا cx-3، هوندا HR-V، فیات 500X، تویوتا C-HR، آئودی Q2 و جیپ رنه‌گید که احتمال حضور و عرضه رنه‌گید (و همینطور شورولت ترکس و همزاد بیوک نشانش انکور) با توجه به تفکر مبنی بر عدم واردات خودروهای آمریکایی یا صرفا ساخت آمریکا(با برندهای غیر‌آمریکایی) که در نهادهای اجرایی کشورمان حاکم است، تقریبا بعید و غیر‌ممکن به‌نظر می‌رسد. در این مطلب به بررسی مشخصات و ویژگی‌‌های این قد‌بلند‌‌های کوچک اما غایب می‌پردازیم.
 
مزدا CX-3
CX-3 کوچک‌ترین عضو خانواده شاسی‌بلندهای مزدا است  که از پلت‌فرمی مشترک با مزدا 2 بهره می‌برد و برای اولین بار در  در اتوشو 2014 لس‌آنجلس بود که  از آن رونمایی شد. طراحی ظاهری جذاب و پویای نمای خارجی آن که از زبان و فلسفه طراحی کودو(به معنای روح حرکت) پیروی می‌کند، نظر مساعد بسیاری از مشتریان و کارشناسان را به خود جلب کرده و حتی در کابین هم شاهد همین جذابیت و پویایی  هستیم که حس و حالی اسپرت را به این سامورایی کوچک بخشیده و کابین آن بیش از آنکه به رقبای مستقیم و همکلاسانش شباهت داشته باشد، به خودروهای اسپرت و کوپه شبیه شده است. CX-3 ‌از یک پیشرانه 4سیلندربنزینی 2 لیتری تنفس طبیعی مجهز به تکنولوژی اسکای اکتیو با قدرت 146 اسب‌بخار و گشتاور 198 نیوتن‌متر(در دور 2800) بهره می‌برد که با یک گیربکس 6 سرعته دستی یا 6سرعته اتوماتیک جفت و جور می‌شود و بنا بر تیپ و رده انتخابی با آرایش دیفرانسیل جلو یا دودیفرانسیل(AWD) قابل عرضه است. نکته‌ای که خریداران کراس‌اوورهای ساب‌کامپکت باید در نظر داشته باشند این است که خودروی آنها در واقع یک ‌‌هاچ‌بک قدبلند است نه یک SUV پس انتظارات آنها هم از خودرویشان  در بحث توانایی‌‌های آفرود و جاداری کابین و صندوق عقب باید در حد و اندازه‌‌های همین تعریف باشد. در مورد این ژاپنی هم باید گفت که ‌فضای سر و پا و همچنین فضای صندوق عقب نسبتا مناسب و معقولی نسبت به اندازه‌‌های بدنه و کلاس خودرو داشته و سرنشینان با قد حدود 170 سانتی‌متر را نسبتا راضی می‌کند.از دیگر نقاط قوت CX-3 می‌توان به مصرف سوخت اقتصادی و بهینه و هندلینگ و پایداری خوب آن اشاره کرد و از نقاط ضعف آن هم باید به  ایزولاسیون نه‌چندان خوب کابین و ترمزهایش اشاره کرد که می‌توانستند خیلی بهتر از اینها باشند. در دورانی که پیشرانه‌‌های کم‌حجم مجهز به توربو در بسیاری ازخودروها جای پیشرانه‌‌های تنفس طبیعی را گرفته‌اند، شاید پیشرانه 2‌لیتری مزدا چندان جالب به‌نظر نرسد اما باید گفت این پیشرانه عملکرد فرز و چابکی را در هماهنگی مطلوب با گیربکس 6 سرعته دستی یا‌ اتومات خودرو داشته و CX-3 با اتکا به این پیشرانه و وزن مناسبش قادر به ثبت شتاب صفر تا 96 کیلومتر بر ساعت در 8.1 ثانیه است تا در بخش  لذت سواری و عملکردی با خودرویی سرحال طرف باشیم‌. در کل باید گفت مزدا در CX-3 توانسته مجموعه‌ای کامل و دوست‌داشتنی از راحتی، حس سواری اسپرت و کارآمدی را در پکیجی جذاب و خواستنی ارائه دهد و برگ برنده دیگری برای سازنده‌اش در میدان رقابت با رقبا باشد.
 
فیات 500X
مگر می‌شود چهره شاد، فانتزی‌، شیک و منحصربه‌فرد 500X را دید و شیفته آن نشد؟ طراحان فیات به بهترین شکل ممکن موفق شده‌اند پیکره‌ای خوش‌استیل و خوش‌تراش را با حفظ المان‌‌های شاخص فیات 500 برای نسخه قدبلند آن به ارمغان بیاورند. در کابین با فضایی شکیل، دلنشین، صمیمی و با ظرافت‌‌های خاص ایتالیایی روبه‌رو می‌شویم که کیفیت قابل توجهی دارد و فضاسازی‌‌های خوبی در آن انجام شده هر چند هنوز هم نباید در مقوله فضای سر و پای سرنشینان عقب انتظار چندانی از آن داشت و  شاید سرنشینان با قد 175 سانتی‌متر از فضای پا و سر در اختیار رضایت نسبی داشته باشند.
500X در ایالات متحده در تیپ پایه با یک پیشرانه 1.4 لیتری توربو مولتی ایر 160 اسبی و گیربکس 6سرعته دستی و آرایش دیفرانسیل جلو عرضه می‌شود که در قوی‌ترین و مجهزترین نسخه ازیک پیشرانه 2.4 لیتری 180 اسبی  تایگرشارک با گشتاور  237 نیوتن‌متر(در دور 4400) با آرایش دودیفرانسیل(AWD‌) و گیربکس 9‌سرعته اتومات  ساخت ZF بهره‌مند است. موارد مثبت 500X در بخش عملکردی را باید دینامیک سواری مطلوب، ترمزهای قابل اطمینان و کشش بسیار خوب (‌به‌خصوص در نسخه 2.4 لیتری) آن برشمرد اما گیربکس  9 سرعته خودکار  آن در تعویض‌‌ها و معکوس‌دادن‌‌ها  گیج‌، کم‌دقت و سردرگم عمل می‌کند ضمن اینکه عملکرد سامانه تعلیق و سواری آن خشک و اسپرت است.
 
هوندا HR-V
HR-V  از دیگر مدعیان این کلاس است که از پلت‌فرمی مشترک با  نسل سوم هوندا جاز(فیت) بهره می‌برد و در طراحی نمای خارجی آن علاوه بر برخی اشتراکات با سایر محصولات خانواده هوندا موارد جالب توجه و تا حدودی متفاوت نظیر خط شانه به‌کار رفته در نمای جانبی و فرم چراغ‌‌های عقب به چشم می‌خورند. در بخش فنی دو واحد بنزینی 4سیلندر تنفس طبیعی  1.5 لیتری و 1.8 لیتری برای HR-V قابل انتخاب هستند که اولی 130 اسب بخار قدرت تولید می‌کند و دومی که  گزینه مناسب‌تری برای بازار کشورمان به‌نظر می‌آید، قادر به تولید 141 اسب بخار قدرت و 171 نیوتن‌متر گشتاور(در دور 4300) است و همینطور بسته به تیپ انتخابی یک گیربکس 6‌سرعته دستی یا CVT وظیفه انتقال قدرت را بر‌عهده دارند که گیربکسCVT تنها با نسخه چهارچرخ متحرک عرضه می‌شود و HR-V  با اتکا به این مجموعه فنی قادر است در عرض9.5 ثانیه از  صفر تا 96 کیلومتر در ساعت سرعت بگیرد و در مجموع کشش راضی‌کننده‌ای دارد اما دینامیک سواری متوسطی را به نمایش  می‌گذارد و عملکرد گیربکس CVT   و عایق‌بندی کابین آن‌هم چندان دلخواه و کم‌نقص نیست. HR-V کابین خوش‌ساخت و با‌کیفیت و در عین حال جادار و راحتی دارد  که از نظر برخی ‌کارشناسان این کابین و جلو داشبورد حسی نسبتا لوکس و حتی بالاتر از قیمت خودرو به سرنشینان  منتقل می‌کنند .
در مقایسه با رقبایش چون مزدا CX-3 و شورولت ترکس که بیشتر شبیه یک‌‌ هاچ‌بک قد بلند هستند، HR-V شباهت بیشتری  به یک کراس‌اوور  دارد و حس  بهتری از شاسی‌بلند‌سواری را نسبت به آنها به شما القا می‌کند. بر‌خلاف مزدا که سواری نسبتا خشک و البته اسپرتی دارد، هوندا سامانه تعلیق و سواری نرم و راحت‌تری دارد و در بحث فضای صندوق بار و کابین هم فضای نسبتا مناسب‌تری را در اختیار قرار می‌دهد(همینطور ابعاد بزرگ‌تری نسبت به مزدا نیز دارد) اما در قابلیت‌‌های هدایت‌پذیری، هندلینگ‌، پویایی و لذت سواری و مصرف سوخت در مقابل CX-3 کم می‌آورد.
همچنین‌ نام ‌‌HR-V  در لیست «مقرون‌به‌صرفه‌ترین خودروهای 2016» که توسط U.S News منتشر شد، به‌عنوان مقرون‌به‌صرفه‌ترین کراس‌اوور ساب کامپکت بازار مشاهده می‌شود.
 
تویوتا C-HR
داغ‌ترین و جدیدترین خودروی این لیست همین نماینده تویوتا است که مدت زیادی از رونمایی و معرفی رسمی آن نمی‌گذرد.تویوتا با معرفیC-HR (مخفف Coupe -HighRider‌) نشان داد که قواعد بازی در این کلاس را به‌خوبی بلد است زیرا در نمای ظاهری آن شاهد طراحی تهاجمی‌، اغراق‌آمیز و در عین حال باابهت و هیجان‌انگیز هستیم که نگاه‌‌های زیادی را جذب خود می‌کند و می‌تواند رقیبی سرسخت و شایسته برای بهترین‌‌های این کلاس باشد و جایگاه فعلی آنها را به خطر بیندازد. C-HRهمچنین اولین خودرو در رده کراس‌اوورهای ساب‌کامپکت است که فناوری‌‌ هایبرید را ارائه می‌دهد‌. C-HR روی پلت‌فرم جدید تویوتا موسوم به TNGA توسعه‌یافته که نسل فعلی پریوس هم روی آن سوار شده  و پیشرانه ‌‌هایبرید 122 اسبی آن هم خبر از اشتراکات این دو خودرو در زیرسازی و مجموعه‌‌های فنی می‌دهد. همچنین یک پیشرانه 4 سیلندر بنزینی 1.2 لیتری توربو 115 اسب بخاری (مشابه نمونه به‌کار برده شده در آئوریس) در دسترس است که به  یک گیربکس 6سرعته دستی یا CVT  متصل می‌شود.همچنین در برخی بازارها یک نسخه 2 لیتری تنفس طبیعی 142 اسبی نیز برای این تویوتا قابل سفارش است‌. C-HR همانند بسیاری از رقبایش به صورت استاندارد از آرایش دیفرانسیل جلو بهره‌مند است اما آرایش دو‌دیفرانسیل نیز برای آن قابل سفارش خواهد بود. با توجه به تازه‌وارد‌بودن آن هنوز برای صحبت از نقاط قوت و ضعف این تویوتا اندکی زود است.
 
آئودی Q2
قلمرو کراس‌اوورهای ساب‌کامپکت روز به روز در حال گسترش است و حالا کمپانی‌‌های لوکس‌سازی چون آئودی نیز وارد این بازی پرمنفعت شده‌اند! Q2 در نمایشگاه ژنو همین امسال معرفی شد و در نگاه اول به ظاهر آن به آسانی می‌توان دریافت که طراحان  ضمن حفظ تشخص و وقار همیشگی آئودی، کاراکتری نسبتا متفاوت و جوان‌پسندتر به کوچک‌ترین شاسی‌بلندشان بخشیده‌اند. در کابین به‌رغم اینکه با کوچک‌ترین شاسی‌بلند آئودی طرف هستیم، اما با فضایی مواجه می‌شویم که بسیار جذاب‌، کم‌نقص‌، کاربر‌پسند و به طرز سخاوتمندانه‌ای خوش‌ساخت و با‌کیفیت است. Q2 که ‌روی پلت‌فرم MQB گروه فولکس واگن بنا شده با 3 نوع پیشرانه بنزینی عرضه می‌شود که اولی یک نسخه 3 سیلندر 1 لیتری 116 اسبی است و دومی  یک نسخه 4 سیلندر 1.4 لیتری TFSI توربو 148 اسب بخاری با گشتاور 250 نیوتن‌متر است که با یک گیربکس 7 سرعته دبل کلاچ S-Tronicهماهنگ می‌شود‌. البته برای Q2 یک گیربکس 6 سرعته دستی نیز در دسترس است! قوی‌ترین پیشرانه بنزینی Q2 اما نسخه 2 لیتری TFSI  است که 190 اسب بخار قدرت و 320 نیوتن‌متر گشتاور تولید می‌کند. همچنین سامانه چهارچرخ متحرک آئودی (کواترو) برای Q2 که به‌طور استاندارد با آرایش دیفرانسیل جلو عرضه می‌شود، در مدل‌های دارای پیشرانه 1.4 و 2 لیتری قابل سفارش است. به‌رغم فضاسازی‌‌های کلی مطلوب در کابین، فضای پای سرنشینان عقب مانند اکثر خودروهای این کلاس چندان ایده‌آل نیست اما در بحث قابلیت‌‌های فنی و دینامیکی Q2 را باید خودرویی سرحال و چالاک توصیف کرد که پیشرانه و گیربکس آن هماهنگی عالی و کم‌نقصی با هم دارند و در بحث کیفیت سواری، هندلینگ و پایداری هم حرف‌های زیادی برای گفتن دارد.
نویسنده: علی کریمی