مزدا بیشتر از اکثر تولیدکنندگان خودرو به «زبان طراحی» اهمیت میدهد و در مورد آن صحبت میکند، اینها مسائلی هستند که میتوانند فنی و نامفهوم باشند. اما این زبان طراحی که مزدا در فلسفهی طراحی «کودو – روح حرکت» به کار برده است؛ هر چه که باشد، هر کسی دوست دارد در مورد آن بشنود و صحبت کند.
مزدا عادت دارد بین نسلهای مختلف خودروهایش پرسه بزند و سعی کند از بین آنها ویژگی و طراحی جدیدی بیرون بکشد. چنین روشی میتواند موجب عدم اعتمادبهنفس شود و کمپانی را به مسیر فعلیاش برساند.
اما در سال ۲۰۱۱، مزدا تکنولوژی SkyActiv را دوباره رونمایی کرد و زبان طراحی کودو نسل بعدی مدلهای این کمپانی را طراحی کرد که البته این مدلها ظاهری عالی داشتند؛ اما فقط تا زمانی خوب به نظر میرسیدند که یکبار پشت فرمان آنها مینشستید و تجربهی سواری آنها را امتحان میکردید.
اکنون شاهد اتفاقات جدیدی هستیم. در نمایشگاه خودروی لسآنجلس، شاهد اولین مزدا هستیم که با استفاده از کودو و SkyActiv طراحی شده است: دومین نسل CX-5.
خوشبختانه، این خودروی جدید نوعی تکامل برای طرح موجود محصولات مزدا است، نه تجدیدنظر کاملی که انتظار داشتیم بعد از چندین سال از مزدا شاهد آن باشیم. این خودرو برگ برندهی مزدا است و نمیتوان فقط با نگاه کردن به آن گفت یک اثر هنری کامل است یا اینکه خودروی خوبی هست یا خیر.
CX-5 جدید یکی دیگر از محصولات مزدا است که ظاهری عالی دارد و یک سر و گردن از مدل قبلیاش زیباتر و «خوشتیپتر» است. اگر مزدا بتواند در چند سال آینده با همین روند پیش برود و بقیهی محصولاتش را نیز همانند CX-5 جایگزین کند؛ آنگاه میتوانیم این شرکت ژاپنی را به عنوان یکی از سردمداران طراحی زیبا و جذاب در صنعت خودروسازی بدانیم.