۳۰ آبان ۱۴۰۳ - ۲۰:۳۸
- هنوز جزئیات کاهش تعرفه واردات خودرو مشخص نشده است
- ارز واردات خودرو به ۳ میلیارد یورو افزایش می‌یابد
- پیکار ام‌وی‌ام ایکس 55 پرو با کویر ریگ جن
- مرحله دوم فروش پیکاپ کرهای موسو گرند-خان آغاز شد +جدول
- خودروسازی ایلیا موفق به کسب نشان عالی مسئولیت اجتماعی شد
- یادآوری آخرین فرصت تکمیل وجه متقاضیان موسو گرند- خان
- توسعه شبکه نمایندگان خودروسازی ایلیا همزمان با توسعه سبد محصولات جدید
- آخرین فرصت پیش فروش پیکاپ کرهای را از دست ندهید
- فروش پیکاپ موسو گرند خان خودروسازی ایلیا آغاز شد +جدول
- چهره جدید بیلبوردهای شهر با رخ نمایی از موسو گرند-خان
پدال نیوز: داچ شل که معمولا با نام شل شناخته می‌شود، شرکت هلندی-بریتانیایی است که دفاتر مرکزی آن، در شهرهای لاهه، هلند و لندن، بریتانیا مستقر شده است.
به گزارش پدال نیوز، رویال داچ شل که معمولا با نام شل شناخته می‌شود، شرکت
هلندی-بریتانیایی است که دفاتر مرکزی آن، در شهرهای لاهه، هلند و لندن،
بریتانیا مستقر شده است. این شرکت که لوگوی آن شبیه به یک صدف زرد رنگ با
حاشیه‌های قرمز رنگ است، از اولین شرکت‌های نفت و گاز جهان به شمار می‌رود
که در سال 2011 میلادی به عنوان دومین شرکت بزرگ جهان شناخته شده است. این
شرکت فعالیت زیادی در صنعت خودرو داشته و از مهم‌ترین آن بعد از تولید روغن
موتور، می‌توان به همکاری مشترک در فرمول یک با شرکت فراری اشاره داشت.
حال این شرکت به صورت مستقل وارد عمل شده و دست به طراحی خودرویی بسیار کم
مصرف زده تا حضور خود در این صنعت بسیار رقابتی را هم امتحان کند.
خودرویی که در تصویر مشاهده می‌کنید، در سال 2010 توسط گوردون موری، یکی از طراحان معرف صنعت خودرسازی با نام T.25 توسعه پیدا کرده و قرار بود در نهایت تبدیل به خودرویی شود که از یک نوع روغن خاص برای افزایش بهره وری انرژی آن استفاده شود. یعنی علاوه بر سوخت استاندارد، از روغن خودرو هم برای تولید انرژی استفاده شود که پس از چند ماه این طرح با شکست مواجه شد. حال دوباره این طرح به جریان افتاده است، ولی این بار به جای استفاده از روغن‌های مخصوص برای تولید انرژی بیشتر، بر روی مصرف سوخت بسیار پایین آن تمرکز شده است.
این خودرو از لحاظ فنی تنها وزنی 550 کیلوگرمی دارد و ضریب درگ آیرودینامیکی آن هم تنها 0.29 بدست آمده که عددی بسیار مطلوب به شمار می‌رود. در ساخت بدنه این خودرو هم از فیبرکربن‌های بازیافتی استفاده شده و در مقایسه با استفاده از فولاد، هزینه تولید آن را به یک چهارم کاهش داده است.
در بخش مولد قدرتی هم از پیشرانه‌ای سه سیلندر 0.6 لیتری استفاده شده که مصرف سوخت آن به ازای هر صد کیلومتر مسافت پیموده شده به 2.64 لیتر می‌رسد و این در حالیست که می‌توان با حداکثر سرعتی 70 کیلومتر بر ساعتی در خیابان‌ها تردد کرد. یکی از بزرگ‌ترین مزیت‌های این خودرو نیز حمل 3 الی 4 مسافر است که می‌تواند تبدیل به خودرویی شهری مناسب با قیمتی بسیار پایین شود.
خودرویی که در تصویر مشاهده می‌کنید، در سال 2010 توسط گوردون موری، یکی از طراحان معرف صنعت خودرسازی با نام T.25 توسعه پیدا کرده و قرار بود در نهایت تبدیل به خودرویی شود که از یک نوع روغن خاص برای افزایش بهره وری انرژی آن استفاده شود. یعنی علاوه بر سوخت استاندارد، از روغن خودرو هم برای تولید انرژی استفاده شود که پس از چند ماه این طرح با شکست مواجه شد. حال دوباره این طرح به جریان افتاده است، ولی این بار به جای استفاده از روغن‌های مخصوص برای تولید انرژی بیشتر، بر روی مصرف سوخت بسیار پایین آن تمرکز شده است.
این خودرو از لحاظ فنی تنها وزنی 550 کیلوگرمی دارد و ضریب درگ آیرودینامیکی آن هم تنها 0.29 بدست آمده که عددی بسیار مطلوب به شمار می‌رود. در ساخت بدنه این خودرو هم از فیبرکربن‌های بازیافتی استفاده شده و در مقایسه با استفاده از فولاد، هزینه تولید آن را به یک چهارم کاهش داده است.
در بخش مولد قدرتی هم از پیشرانه‌ای سه سیلندر 0.6 لیتری استفاده شده که مصرف سوخت آن به ازای هر صد کیلومتر مسافت پیموده شده به 2.64 لیتر می‌رسد و این در حالیست که می‌توان با حداکثر سرعتی 70 کیلومتر بر ساعتی در خیابان‌ها تردد کرد. یکی از بزرگ‌ترین مزیت‌های این خودرو نیز حمل 3 الی 4 مسافر است که می‌تواند تبدیل به خودرویی شهری مناسب با قیمتی بسیار پایین شود.
خبر فارسی
تازه های سایت
