آمریکا چشم انتظار معرفی «تسلا 3»

به گزارش پدال نیوز، در بین رسانه و عموم مردم اشتیاق زیادی برای دیدن این خودرو وجود دارد. ارزش سهام تسلا طی ماه‌های اخیرا افزایش یافته است. ارزش هر سهم این شرکت حالا بیش از 200 دلار است. در حالی که این رقم تا کمتر از 150 دلار هم سقوط کرده بود.
 
 
 
بعید به نظر می‌رسد که تسلا مدل 3 کسی را ناامید کند. موفقیت مدل S و مدل X در سال گذشته نشان می‌دهد که ایلان ماسک کارش را بلد است و فنون تبلیغ و نمایش را به خوبی می‌داند.
 
 
 
در حال حاضر، مشخصات کلی خودرو را می‌دانیم. مدل 3 می‌تواند با یک بار شارژ باتری تا 321 کیلومتر مسافت را طی کند. قیمت پایه‌ی آن بدون مالیات 35 هزار دلار است. اما شرکت تسلا با مدل 3 در یک راه جدید و ناآشنا قدم می‌گذارد. در واقع تسلا در ساخت این خودرو باید خودداری کند و از زیاده‌روی بپرهیزد.
 
 
 
تسلا در «رودستر» (Roadster)، اولین خودروی الکتریکی‌اش، مدل S و به خصوص مدل X هیچ حد و مرزی برای خودش قایل نشد. هر سه‌ی این خودروها مفهوم تازه‌ای به خودروهای الکتریکی بخشیدند و این پیام را منتقل می‌کردند که خودروهای الکتریکی هم می‌توانند جذاب و سریع و زیبا طراحی شوند. مدل S ثابت کرد که خودروهای الکتریکی می‌توانند لوکس هم باشند. مدل X هم با درهایی که مثل بال شاهین باز می‌شوند، جذاب و سریع و زیبا بود.
 
 
 
اما نکته اینجاست که بازار انبوه مخصوصا در زمینه‌ی خودرو معمولا جذاب و سریع و زیبا نیست. مثلا سازندگان تویوتا کورولا به دنبال این نیستند که مصرف‌کننده را به وجد بیاورند. بلکه صرفا می‌خواهند یک وسیله‌ی حمل و نقل کارآمد را در اختیار عده‌ی زیادی از مردم قرار دهند.
ایلان ماسک و مدل X
 
 
 
 
با این حساب، اگر تسلا بخواهد به اهدافش برای تولید مدل 3 با قیمت پایین برسد، باید کمی خودداری کند و محدودیت‌های مختلفی را در تولید آن اعمال کند. بنابراین، مدل 3 اجبارا باید کوچک‌تر از مدل S و مدل X باشد، مسافت کوتاه‌تری را طی کند، زرق و برق کمتری داشته باشد و احتمالا کندتر باشد. البته به عنوان یک خودروی الکتریکی همچنان یک وسیله‌ی سریع خواهد بود.
 
 
 
در ساختار مدل‌های S و X عمدتا از آلومینیوم استفاده شده، اما به احتمال زیاد در طراحی مدل 3 ورقه‌های فلزی به کار خواهد رفت. این خودرو به خاطر قیمت پایین‌اش شاید همه‌ی ویژگی‌های یک خودروی الکتریکی را نداشته باشد. البته به احتمال زیاد مجموعه‌ی کامل نرم‌افزاری تسلا و فناوری‌های آن مثل اتوپایلت یا رانندگی نیمه‌ خودران را خواهد داشت. بنابراین می‌تواند به صورت محدود رانندگی خودکار داشته باشد.
 
 
 
اما از طرف دیگر، تسلا شرکتی نیست که متناسب با محدودیت‌هایش رفتار کند. درحالی که وقتی شرکت‌ها می‌خواهند محصولاتی را برای بازار انبوه تولید کنند، قید قطعات و مواد اولیه‌ی با کیفیت و گران‌قیمت را می‌زنند. مصرف‌کنندگان از بهترین‌های موتور، لاستیک، صندلی، پنجره یا سیستم صوتی بهره‌مند نمی‌شوند. خودروهای بازار انبوه تنها در زمینه‌ی سیستم «اینفوتینمنت» یا اطلاعات و سرگرمی با مدل‌های لوکس و برتر صنعت خودرو برابری می‌کنند.
 
 
 
احتمالا مدل 3 هم همین‌طور خواهد بود. از دیدگاه مهندسی می‌توان گفت که این خودرو معمولی‌ترین محصول تسلا خواهد بود، اما از صفحه نمایش بزرگ اینفوتینمنت مدل S و X بی‌بهره نخواهد بود.
 
 
 
تا به این لحظه تسلا به خوبی نتوانسته خودروهایی بسازد که به اندازه‌ی محصولات شرکت‌های خودروسازی دیگر کارآمد باشند. ماسک اعتراف کرد که در طراحی مدل X کمی زیاده‌روی کردند. درهای آن دردسرساز بودند، صندلی‌هایش مشکل داشتند و عرضه‌ی آن با تاخیر انجام شد.
 
 
 
بنابراین، تسلا نه تنها باید در تولید خودروهای لوکس مهارت بیشتری به دست بیاورد، بلکه باید ویژگی‌های یک خودروساز بازار انبوه را هم کسب کند و با محدودیت‌های تولید یک خودروی ارزان قیمت کنار بیاید.