پدال نیوز: با این حال این پروژه مربوط به اواسط دهه 80 است و حالا که در آستانه سال 95 قرار داریم در حدود 10 سال با تکنولوژی روز جهان فاصله دارد، از این رو ضمن امیدواری به جبران این فاصله ده ساله جا دارد به برخی کاستی های تکنولوژیک سورن توربو نسبت به خودروهای هم کلاس در بازارهای جهانی بپردازیم.
به گزارش پدال نیوز، پس از رونمایی و معرفی سورن توربو در هفته گذشته، سوالات
زیادی در رابطه با کیفیت و کارکرد تکنولوژی توربوچارجر این خودرو مطرح شده
است. به هرحال باید از این محصول به عنوان پیشرفته ترین ساخته صنایع
خودروسازی کشور نام برد. قدمی که در راستای همگامی با حرکت خودروسازان بزرگ
جهان انجام شده و می تواند سرآغازی برای تولید محصولات پیشرفته و پیشرو در
آینده باشد.
با این حال این پروژه مربوط به اواسط دهه 80 است و حالا
که در آستانه سال 95 قرار داریم در حدود 10 سال با تکنولوژی روز جهان فاصله
دارد، از این رو ضمن امیدواری به جبران این فاصله ده ساله جا دارد به برخی
کاستی های تکنولوژیک سورن توربو نسبت به خودروهای هم کلاس در بازارهای
جهانی بپردازیم.
1 – تزریق سوخت مستقیم
میتسوبیشی را
باید ابداع کننده تکنولوژی پاشش مستقیم سوخت به درون محفظه احتراق دانست.
به لطف این تکنولوژی امکان کنترل دقیق درصد ترکیب هوا با سوخت در شرایط
مختلف رانندگی وجود دارد که به شکل مستقیم به کاهش مصرف سوخت و آلایندگی
خودرو می انجامد.
استفاده از این تکنولوژی علیرغم برخی پیچیدگی ها
حدود 7 سال است که فراگیر شده است و در دو سه سال اخیر نیز با ابداع روش
هایی برای غلبه بر مشکل کربن گرفتن پورت های سوپاپ هوا، از معایب این
تکنولوژی جالب کاسته شده است.
با این وجود تزریق سوخت در پیشرانه سورن
توربو همچون EF7 براساس روش کلاسیک پاشش چند نقطه ای انجام می شود که نسبت
به تزریق مستقیم ساده تر است اما از نظر قدرت تولیدی پیشرانه و کاهش مصرف
سوخت از مزایای پاشش مستقیم برخوردار نیست.
2- توربو تویین اسکرول
تکنولوژی
توربوچارجر های تویین اسکرول یا دوبخشی، حدود 6 سال است که توسط
خودروسازان مطرحی چون ب ام و، مرسدس بنز، جگوار، فورد و آلفارومئو به کار
گرفته می شود. کاهش چشمگیر تاخیر اولیه فعالیت توربو و تولید قدرت بیشتر در
دور موتور پایین از جمله مهمترین فواید این تکنولوژیست که منجر به عملکرد
بهتر پیشرانه در دور موتورهای پایین و افزایش لذت رانندگی می شود.
توربو
مورد استفاده در این پیشرانه از گونه های معمولی و فاقد تکنولوژی تویین
اسکرول است که علیرغم ارزان بودن، تاخیر قابل توجهی داشته و قبل از دور
موتور 2000 الی 2500 RPM به حداکثر سرعت دورانی خود نمی رسد.
3 – سیستم میکرو هیبرید (استارت استاپ)
بسیاری
شهر های بزرگ کشورمان با مشکل ترافیک مواجه اند و سیستم استارت استاپ
(خاموش شدن پیشرانه در توقف های کوتاه مدت) برای کاستن از مصرف سوخت و
آلایندگی در چنین شرایطی ابداع شده است.
جالب اینکه در حدود 2 سال
قبل ایران خودرو از تولید آزمایشی سمند های میکروهیبرید خبر داد. این
نامیست که توسط ایران خودرو به سامانه استارت استاپ اتلاق می شود، در
هماهنگی با این سیستم اجزایی چون استارت، دینام و باتری برای خاموش و روشن
کردن مکرر پیشرانه در توقف های کوتاه تقویت می شوند.
در شرایطی که
بسیاری خودروهای روز جهان از این تکنولوژی بهره مند هستند و ظاهرا دانش فنی
آن در ایران خودرو نیز وجود دارد، عدم استفاده از این فناوری برای سمند
توربو عجیب به نظر می رسد.
4- گیربکس اتوماتیک
این روزها
با توجه به شدت ترافیک شهرهای کشورمان، وجود گیربکس اتوماتیک در زمره
امکانات و تجهیزات اساسی و پایه قرار می گیرد و بسیاری افراد به خرید
خودروهای اتوماتیک به جای نمونه های دستی تمایل نشان می دهند. از سوی دیگر
با توجه به عملکرد توربو و قدرت بیشتر خروجی پیشرانه و اتلاف ذاتی گیربکس
های اتوماتیک، ترکیب این دو قطعه فنی با یکدیگر به جبران هدر رفت قدرت
گیربکس منجر شده و باعث افزایش رفاه و بهبود کیفیت و افزایش لذت رانندگی می
شود.
به گزارش بانک
اطلاعات خودرو، هرچند ایران خودرو ظاهرا از تکنولوزی بومی ساخت و طراحی
گیربکس اتوماتیک برخوردار نیست و درصدد است تا در سال های آینده با همکاری
شرکت های مطرح بین المللی نسل تازه ای از این تکنولوژی را بر روی محصولات
خود ارائه دهد، اما باید گفت که به هرحال جای خالی امکان نصب گیربکس
اتوماتیک بر روی سورن توربو ملموس به نظر می رسد.
5- سیستم ESP
افزایش
ایمنی وظیفه ای اخلاقی و مهم است که توسط خودروسازان بین المللی به نحو
احسن دنبال می شود و اغلب خودروسازان حتی فارغ از قوانین موجود و استاندارد
ها برای تجهیز و تکمیل محصولات خود براساس آخرین فناوری های ایمنی اقدام
می کنند، اما در کشورمان شرایط متفاوت است و در مواردی نصب ABS و یا ایربگ
تنها از طریق تهدید و فشار پلیس ممکن شد.
به هر روی متناسب با افزایش
توان پیشرانه و پیشرفت تکنولوژی توقع بهبود شرایط ایمنی پلت فرم 405 و
استفاده از کیسه های هوای بیشتر برای محافظت از سرنشینان منطقی به نظر می
رسد. همچنین در شرایطی که خودروسازان پیشرو جهان در پی استفاده از روش های
ترمزگیری و هدایت خودروکار خودرو هستند، تجهیز قدرتمند ترین خودرو تولید
داخل به سامانه کنترل پایداری (ESP) می توانست گامی کوچک و حداقلی در
افزایش ایمنی سورن توربو باشد.
به خصوص آنکه با توجه به قدرت بیشتر
پیشرانه، احتمال خارج شدن کنترل خودرو از دست راننده و بروز ناپایداری
بیشتر می شود و وجود این سامانه در تکمیل ABS و EBD می توانست تا حد زیادی
ایمنی خودرو را افزایش داده و توجه ایران خودرو به مسائل ایمنی را یاد آور
شود.
گفتنی است که این موارد به عنوان تکنولوژی های رایج در صنایع
خودروسازی جهان مورد استفاده قرار می گیرند و به عنوان لبه علم و تکنولوژی
در این فهرست جای نگرفته اند. در واقع تکنولوژی های هیبریدی و برقی،
رانندگی خودکار و مجموعه سامانه های ایمنی پیشگیری از تصادف و انتقال نیرو
به چهار چرخ اوج تکنولوژی فعلی خودروسازان مطرح هستد که در این مطلب ذکر
نشده اند چرا که از ایران خودرو انتظار نمی رود در این سطح از علم و
تکنولوژی وارد شود، اما در صورت وجود این 5 مورد در پروژه سورن توربو،
صادرات این خودر وبه عنوان یک نمونه منطبق با فناوری های روز جهان توجیه
پذیر بود.