بلافاصله پس از این توافق، هیاتهای مختلف نمایندگی کشورها ـ
بهویژه اروپا ـ راهی تهران شدند و خودروسازان شناخته شده اروپایی جزو
نخستین گروههایی بودند که در پایتخت ایران حضور پیدا کردند آنهم در شرایطی
که هنوز تمامی تحریمهای خارجی به قوت خود باقی بودند، به هر حال صحبت
درباره یکی از معدود بازارهای جهان با ظرفیت میانگین فروش سالانه بیش از
1/5میلیون خودرو بود و غیرقابل چشمپوشی. شرکتهای تولیدکننده خودرو
مذاکرات خود با شرکای ایرانی را بهطور مستقیم (و بیواسطه) یا با برقرار
کردن کانالهای تماس و گفتوگو آغاز کردهاند و همچنین جلسات مذاکره میان
خودروسازان خارجی و وزارتخانههای کلیدی کشور نیز مدتی پیش از این آغاز شده
و تا به حال چندین خبر و گزارش که شامل اظهارنظرهای دو طرف مذاکرهکننده
است، به شکل رسمی منتشر و در رسانههای جهان منعکس شده و تمامی نمایندگان
شرکتهای خودروساز خارجی در مصاحبههای خبری بر عزم و اراده شرکتهای
متبوعشان برای ادامه و پیشبرد فرآیند گفتوگوها تاکید کردهاند.
ایران
بهعنوان یک بازار بسیار وسیع از ظرفیتهای بالقوه عظیمی برخوردار است که
حجم بسیار انبوه خودروهای پا به سنگذاشته، عرضه قطعات و تجهیزات خودروها
با کیفیت پایینتر از حد استاندارد و همچنین موقعیت جغرافیایی استثنایی
ایران بهعنوان مرکز ثقل و قطب استراتژیک صادرات در منطقه خاورمیانه، بخشی
از ظرفیتهای بالقوه اشاره شده جمهوری اسلامی ایران به شمار میرود.
علاوه بر این ایران بابت در اختیار داشتن جمعیت عظیمی از جوانان تحصیلکرده
در قشر متوسط جمعیتی که یکی از خواستههای بیشتر آنها امکان دراختیار داشتن
اتومبیلهایی با کیفیت به مراتب بهتری از خودروهای کنونی است، بسیار به
خود میبالد و افتخار میکند. البته به نظر میرسد سمت و سوی بیشتر این
تقاضاها متمایل به آرمانهای صنعت خودروسازی ایران باشد، تا آنچه از طریق
چشمها مشاهده و جلب توجه میکند.
مردم ایران در جایگاه ملتی با
افکار و نگرش پیشرو در منطقه (خاورمیانه)، نشان دادهاند که صنعت
خودروسازی این کشور، صنعتی متکی به خود محسوب میشود و در حال حاضر با درک و
نگرش کامل نسبت به وضعیت صنعت خودرو در داخل و خارج از مرزهای جغرافیایی
خود و همچنین آگاهی دقیق درباره چالشهای فعلی و آینده مسیر حرکتی این صنعت
در کشور و منطقه بهویژه در 2 حوزه حملونقل و محیطزیست، آمادگی لازم
برای روبهرو شدن با این چالشها را کسب کرده است.
هر چند به دلیل
شرایط دشوار و خاص دهههای اخیر، کشور ایران تحت تاثیر انواع تحریمهای
تحمیل شده، حرکت و عملکرد صنعت خودروسازیاش تا حدودی محافظهکارانه به نظر
رسیده با این وجود به هیچوجه ایستا و منفعل عمل نکردهاند و هماکنون نیز
قوانین و مقررات مجموعه حوزههای مرتبط با صنعت خودروسازی ایران در مقایسه
با استانداردهای منطقه خاورمیانه، قوانینی بسیار مترقی به شمار میروند.
همچنین برخی اقدامات دیگر نیز در این راستا، نشانههایی بر عملکرد مثبت
ایران در حوزه خودرو و حملونقل هستند. حذف یارانههای انرژی، بهویژه
بنزین و استفاده از آن برای احداث و توسعه سیستم حملونقل پرجنبوجوش عمومی
و شهری از جمله این دستاوردهای ایرانیان به شمار میرود که مصداق عینی آن
را میتوان در سیستم حملونقل متروی تهران و 4 شهر دیگر (مشهد و تبریز،
شیراز و اصفهان) مشاهده کرد و مقدمات احداث این سیستم در 3 شهر دیگر ایران
نیز در دست اجراست. علاوه بر این موارد، طرح بسیار مهم از رده خارج کردن
خودروهای فرسوده و جایگزینی آنها با تولیدات جدید و با فناوری پیشرفتهتر
هم در زمره مجموعه اقدامات دولت ایران در زمینه بهبود شرایط زندگی و ارتقای
جایگاه صنعت و محیطزیست این کشور به شمار رفته و به این ترتیب میتوان
عملکرد دولتهای در راس کار در طول سالهای گذشته تا به امروز را به عنوان
مثالی عینی در زمینه امکانپذیر بودن طراحی و خلق مجموعه برنامههای توسعه و
در این مورد خاص، برنامهریزیهای چندوجهی، با مدلهای پیشبینی شده مختلف
در حوزه رانندگی، حملونقل و صنعت خودروسازی معرفی کرد.