علیرغم تصویب قوانین و مقررات لازم و تلاش مسئولان متأسفانه با گذشت 20 سال از تصویب قانون جلوگیری از آلودگی هوا، توفیق چندانی در این زمینه حاصل نشده است.
علت این امر را باید در میزان مشارکت و نحوه دخالت و مسئولیتپذیری آحاد مختلف مردم در جای جای این مرز و بوم جستجو کرد.
لذا شایسته است با سرلوحه قرار دادن اصل 50 قانون اساسی که حفاظت از محیط زیست را وظیفه همگانی قلمداد میکند، نسبت به ایفای نقش خود در این باره، حساسیت ویژهای داشته باشیم.
باید توجه داشت که یک فرد میتواند هم نقش منفی و هم نقش مثبت در آلودگی هوا داشته باشد؛ به عنوان مثال خودروهای تک سرنشین به روند افزایش آلودگی هوا دامن می زنند اما افرادی که از وسایل نقلیه عمومی استفاده می کنند در جهت کاهش آلودگی هوا گام بر می دارند.
لازم به یادآوری است نقشی که ما در کاهش آلایندگیهای زیست محیطی و بالاخص کاهش آلودگی هوا، ایفا میکنیم، از مقولات رعایت حقوق شهروندی است و از این جنبه هم، تمام اشخاص حقیقی و حقوقی در قبال یکدیگر مسئولیت قانونی و حقوقی دارند.
در جریان کاهش آلودگی هوا اشخاص حقیقی و حقوقی دارای نقشهای کوتاه مدت و بلند مدت هستند، که در ادامه به برخی از آنها اشاره میکنیم:
ـ کاهش استفاده از وسائل نقلیه شخصی و توسعه سیستم حمل و نقل عمومی و ترغیب شهروندان به استفاده از ناوگان حمل و نقل عمومی
ـ استفاده از سوختهای پاک
ـ مراجعه مالکان خودرو به مراکز مجاز معاینه فنی و حصول اطمینان از سلامت زیست محیطی خودرو
ـ الزام سازندگان خودروها به رعایت آخرین استانداردهای زیست محیطی
ـ جایگزینی خودروهای نو و دارای استانداردهای بالاتر به جای خودروهای فرسوده
ـ توسعه سیستم های مدیریت هوشمند ترافیک (IT)
ـ تشویق دارندگان وسائل نقلیه به نصب دستگاههای کاهش دهنده آلودگی ناشی از اگزوز خودروها.
ـ کاهش میزان سفرهای درون شهری از طریق توسعه دولت الکترونیک
ـ همپیمایی و استفاده از خودروهای اشتراکی توسط ساکنین مجتمع های مسکونی و اعطای تسهیلات تشویقی به آنها
در پایان ضمن آرزوی داشتن هوای پاک در تمام روزها و ساعات شبانه روز، از مردم محترم تقاضا داریم با تأسی از آیه شریفه «ید الله مع الجماعه» که مردم را به مشارکت در امور دعوت میکند در کنار مسئولان دولتی و غیر دولتی به این مهم همت بگمارند تا موهبت هوای پاک را که به دست خودمان به ورطه نابودی کشاندهایم، مجددا به شرایط عادی خود برگردانیم.»