جدیدترین برآورد خودروسازان بزرگ کشور نشان میدهد آنها در نیمه دوم امسال نیز با زیاندهی در تولید مواجه خواهند بود زیرا «مبلغ بهای تمامشده» محصولات آنها باز هم از «مبلغ فروش» جلو خواهد زد. این پیشبینی در حالی است که بناست تا پایان امسال بساط سیستم قرعهکشی خودروسازان جمع شده و خودروها میزبان بورس کالا شوند.
به گزارش پدال نیوز؛ صورتهای مالی خودروسازان در نیمسال اول ۱۴۰۱ نشان از گسل ۱۸ درصدی «قیمت فروش» و «بهای تمام شده تولید» دارد. آمارهای ارائه شده حکایت از آن دارد که به واسطه قیمتگذاری دستوری و ساختار معیوب خودروسازی، بهای تولید خودرو در سه خودروساز بزرگ کشور بالغ بر ۱۲۰ هزار میلیارد تومان بوده، حال آنکه قیمت فروش، ۱۱۴ هزار و ۵۰۰ میلیارد تومان است. براساس دادهها خودروسازان هر دستگاه خودرو را بهطور میانگین ۲۱۴ میلیون تومان فروختند، حال آنکه هزینه تولید هر خودرو ۲۵۲ میلیون تومان بوده است.
جدیدترین برآورد خودروسازان بزرگ کشور نشان میدهد آنها در نیمه دوم امسال نیز با زیاندهی در تولید مواجه خواهند بود زیرا «مبلغ بهای تمامشده» محصولات آنها باز هم از «مبلغ فروش» جلو خواهد زد. این پیشبینی در حالی است که بناست تا پایان امسال بساط سیستم قرعهکشی خودروسازان جمع شده و خودروها میزبان بورس کالا شوند.
طبق آنچه در صورتهای مالی خودروسازان آمده، برآورد ایرانخودرو، سایپا و پارسخودرو این است که مجموع مبلغ فروش آنها در نیمه دوم امسال، بالغ بر ۱۴۱هزار و ۵۰۰میلیارد تومان خواهد بود. این در حالی است که این سه خودروساز میگویند مبلغ بهای تمامشده تولید آنها بیش از ۱۴۷هزار و ۸۰۰میلیارد تومان از آب درمیآید. بنابراین خودروسازان حتی بدون احتساب هزینههای مالی نیز زیانی بیش از ششهزار و ۲۹۰میلیارد تومانی را فقط در نیمسال دوم ثبت خواهند کرد.
این در حالی است که بناست در سال آینده تمام خودروهای داخلی در بورس کالا عرضه شوند. عرضه خودرو در بورس کالا به نوعی سبب خروج قیمت از محوطه دستوری میشود. طبعا خودروسازان از سال آینده (به شرط عرضه تمام محصولاتشان در بورس کالا) دیگر از ناحیه قیمتگذاری دستوری زیان تولید نخواهند داشت. از همین رو امسال میتواند سال آخری باشد که خودروسازان از محل اختلاف «قیمت تمامشده» و «قیمت دستوری» زیان میبینند؛ البته با توجه به ساختار مالی ناکارآمد و سوءمدیریت مالی، عبور کامل از زیاندهی با اماواگرهایی مواجه است.
به گفته خودروسازان، اینکه آنها این چنین در ورطه زیاندهی افتادهاند، ریشهای ۱۰ساله دارد و به ماجرای دستوری شدن قیمت برمیگردد. ادعای خودروسازان این است که قیمتهای دستوری با هزینه تولید محصولات نمیخواند، از همین رو تولید با زیانی هنگفت مواجه است. طبق آخرین گزارشهای اعلامی نیز در حال حاضر زیان انباشته خودروسازان به بالای ۱۵۰هزار میلیارد تومان رسیده؛ ضمن آنکه آنها بالغ بر ۳۷۰همت سود نیز طی ۱۰ سال گذشته از دست دادهاند. ادعای خودروسازان مبنی بر زیاندهی از ناحیه قیمتگذاری دستوری هرچند قابلپذیرش به نظر میرسد، اما همه ماجرا نیست و نمیتوان کل تقصیر زیاندهی را بر گردن این سیاست انداخت.
اتفاقا همین چندی پیش خودروسازان زیان ناشی از قیمتگذاری دستوری محصولاتشان را جداگانه محاسبه و به حساب دولت گذاشتند؛ بااینحال باز هم نهتنها سود ندادند، بلکه همچنان در ضرر باقی ماندند. بنابراین قیمتگذاری دستوری اگرچه احتمالا عامل اصلی زیاندهی هنگفت در صنعت خودروی کشور است، اما ضعف ساختار و سوءمدیریت مالی نیز نقش مهمی در این ماجرا دارد. به اعتقاد کارشناسان و فعالان صنعت خودرو، اگر قیمتگذاری دستوری برداشته شود، خودروسازان تا حد زیادی از ورطه زیاندهی خارج خواهند شد و طبعا اگر ساختار مالی نیز اصلاح شود و هزینههای اضافی کنار بروند، امکان پایان زیان در تولید خودرو و حتی رسیدن به مرحله سوددهی وجود دارد.
هرچند راهکار استاندارد برای رسیدن به این مرحله، قیمتگذاری خودرو در حاشیه بازار است، بااینحال سیاستگذار فعلا صلاح را در آزادسازی نمیداند؛ از همین رو به سراغ مسیر فرعی یعنی بورس کالا رفته است. در حال حاضر برخی خودروهای داخلی در بورس کالا عرضه شدهاند و سایر محصولات خودروسازان نیز احتمالا تا پایان سال در این بستر به فروش خواهند رسید. طبق گفته خودروسازان، عرضه محصولات آنها در بورس کالا منجر به خروج تولید از زیان خواهد شد و حتی ممکن است سود نیز برایشان به دنبال داشته باشد. این در حالی است که طبق قوانین جاری، حتی در صورت صدور مجوز عرضه تمام خودروهای داخلی در بورس کالا نیز احتمالا زیاندهی خودروسازان کماکان ادامه خواهد داشت.
در گزارشی که چند روز پیش در همین صفحه چاپ شد، به این موضوع پرداختیم که طبق قانون جوانی جمعیت و حمایت از خانواده و همچنین اسقاط خودروهای فرسوده، خودروسازان باید در مجموع ۶۰درصد از فروش خود را به متقاضیان مربوطه اختصاص دهند. بنابراین عملا ۶۰درصد از تولید خودروسازان همچنان درگیر قیمت دستوری خواهد بود، زیرا خودروسازان ملزم به ارائه خودرو با قیمت کارخانه به «مادران» و «مالکان خودروی فرسوده» هستند. در این شرایط، تنها ۴۰درصد تولید خودروسازان به واسطه عرضه در بورس کالا از زیان خارج میشود. از همین رو کارشناسان و فعالان صنعت خودرو معتقدند برای حل این چالش، یا باید قیمت خودرو به حاشیه بازار سپرده شود، یا قانون تغییر کند یا حداقل خودروهایی که قرار است به «مادران» و «مالکان فرسودهها» داده شود، با قیمت بورس کالا باشد نه نرخ دستوری.
جزئیات دخلوخرج خام خودروسازان
نگاهی به جزئیات دخلوخرج خودروسازان طی پنج سال و نیم گذشته و همچنین نیمه دوم امسال بیندازیم تا مشخص شود هر یک از شرکتهای تحت بررسی، هزینه خام تولیدشان چقدر بوده و فروششان چه درآمدی نصیب آنها کرده است. طبق آنچه در صورتهای مالی خودروسازان آمده، مبلغ بهای تمامشده و مبلغ فروش آنها از سال ۹۶ به بعد مورد بررسی قرار گرفته است. سال ۹۶ را میتوان دوران خوش خودروسازی کشور دانست، چه آنکه میوههای برجام در این صنعت در حال رسیدن بود و غولهای جادهمخصوص عملکرد مثبتی را در بیشتر حوزهها از جمله تولید و همچنین کاهش زیاندهی داشتند. در این بین، بررسی عملکرد ایرانخودرو در سال ۹۶ نشان میدهد این شرکت بهای فروشی بیش از بهای خام تولید داشته است. آبیهای جادهمخصوص توانستهاند در این سال بهای فروش خود را به حدود ۳۱هزار و ۴۵۰میلیارد تومان برسانند، حال آنکه مبلغ بهای تمامشده خام تولیدشان حولوحوش ۲۹هزار و ۵۹۰میلیارد تومان برآورد شده است.
با در نظر گرفتن حدفاصل سالهای ۹۴ تا ۹۶ به عنوان «دوران برجام»، کل هزینه خام تولید ایرانخودرو بالغ بر ۶۹هزار و ۵۰۰میلیارد تومان بوده و در مقابل، مبلغ فروش این شرکت در دوره تحت بررسی، به بیش از ۷۵هزار و ۶۰۰میلیارد تومان رسیده است. این شرکت در سال ۹۷ نیز حدود ۲۳هزار و ۶۲۰ میلیارد تومان صرف تولید کرده، اما بهای فروش آن ۲۰هزار و ۴۰۵میلیارد تومان بوده است. این موضوع نشان میدهد در اولین سال تحریم، ایرانخودرو هزینه تولیدش بیش از مبلغ فروش محصولات بوده است. در سال ۹۸ هم ایرانخودرو حدود ۳۸هزار و ۲۱۰میلیارد تومان صرف تولید محصولات خود کرده؛ اما در مقابل، درآمدی حدود ۳۳هزار و ۳۲۰میلیارد تومانی از ناحیه فروش نصیب این شرکت شده است.
در سال ۹۹ نیز ایرانخودرو بیش از ۷۸هزار و ۳۰۰میلیارد تومان صرف هزینه خام تولید کرده و مبلغ فروشش نزدیک به ۶۸هزار میلیارد تومان بوده است. همچنین در سال ۱۴۰۰ نیز آبیهای جادهمخصوص بالغ بر ۱۱۵هزار میلیارد تومان صرف بهای تولید کردهاند، بااینحال مبلغ فروش آنها به ۱۰۹هزار میلیارد تومان نیز نرسیده است. در شش ماه نخست امسال نیز نزدیک به ۸۲هزار و ۵۰۰میلیارد تومان مبلغ بهای تمامشده ایران خودرو بوده اما مبلغ فروش این شرکت به ۷۸هزار میلیارد تومان نیز نرسیده است. ایرانخودرو برای نیمه دوم امسال خود نیز پیشبینی کرده که هزینه تولیدش باز هم از مبلغ فروش جلوتر خواهد بود. بر این اساس، این شرکت برآورد کرده هزینه خام تولید در ششماهه دوم امسال به حدود ۱۰۲هزار میلیارد تومان میرسد، بااینحال مبلغ فروشش نهایتا ۹۶هزار میلیارد تومان خواهد بود.
از ایرانخودرو که بگذریم، سایپا نیز در سال ۹۶ حدود هفتهزار و ۱۰۴میلیارد تومان صرف تولید محصولاتش کرده است و در مقابل، حدودا ۹هزار و ۴۳میلیارد تومان مبلغ فروشش بوده است. سایپاییها در مجموع طی دوران برجام بالغ بر ۱۷هزار و ۷۰۰میلیارد تومان صرف تولید کردهاند و در عوض، بیش از ۲۱هزار و ۸۰۰میلیارد تومان درآمد فروش داشتهاند. بنابراین آنها در این دوره از محل اختلاف مبلغ فروش و مبلغ بهای تمامشده تولید، زیان ندیده و به سود نیز رسیدهاند.
در سال ۹۷ اما نسبت هزینه و فروش محصولات سایپا عکس شده، به نحوی که ۱۰هزار و ۴۳۰میلیارد تومان مبلغ بهای تمامشده این شرکت بوده، اما مبلغ فروش، عدد هشتهزار و ۴۷۵میلیارد تومان را نشان میدهد. در سال ۹۸ نیز بهای تولید محصولات سایپا به ۱۳هزار و ۳۶۱میلیارد تومان رسیده که نسبت به مبلغ ۱۳هزار و ۵۰۰میلیاردتومانی فروش، اختلافی حدودا ۱۴۰میلیاردتومانی را نشان میدهد. طی سال ۹۹ نیز این شرکت حدود ۱۷هزار و ۶۵۰میلیارد تومان درآمد فروش داشته، درحالیکه هزینه خام تولیدش بیش از ۱۹هزار و ۱۵۰میلیارد تومان بوده است.
دومین خودروساز بزرگ ایران همچنین در سال ۱۴۰۰ بیش از ۴۷هزار و ۵۰۰میلیارد تومان بهای تمامشده تولید را به ثبت رسانده، حال آنکه مبلغ فروشش کمی بیش از ۴۴ هزار و ۱۰۰میلیارد تومان بوده است. در نیمه نخست امسال نیز مبلغ بهای تمامشده تولید سایپا به بالای ۲۵هزار و ۷۰۰میلیارد تومان رسیده، درحالیکه مبلغ فروشش کمی بیشتر ـ ۲۶هزار و ۷۰۰میلیارد تومان ـ بوده است. این شرکت همچنین پیشبینی کرده در نیمه دوم امسال نیز مبلغ فروشش با رقمی بالغ بر ۳۴هزار و ۳۰۰میلیارد تومان، از مبلغ بهای تمامشده تولید با رقم ۳۳هزار و ۱۰۰میلیارد تومان پیشی بگیرد.
اما مبلغ بهای تمامشده تولید پارسخودرو در سال ۹۶ عدد ۶هزار و ۱۴۰میلیارد تومان به ثبت رسیده، با این حال مبلغ بهای تمامشده تولید آن، ۶هزار و ۶۰۰میلیارد تومان اعلام شده است. این شرکت در دوران برجام، بیش از ۱۱هزار و ۶۰۰میلیارد تومان صرف هزینه خام تولید کرده و در مقابل، بالغ بر ۱۲هزار و ۷۰۰میلیارد تومان درآمد فروش داشته است. طی سال ۹۷ مبلغ بهای تمامشده تولید پارسخودرو با عدد ۴هزار و ۲۵۴میلیارد تومان از مبلغ فروش آن، یعنی ۳هزار و ۸۵۲میلیارد تومان، جلو زده است. در سال ۹۸ نیز پارسخودرو هزار و ۱۵۲میلیارد تومان صرف تولید محصولاتش کرده و از محل فروش، هزار و ۹۶میلیارد تومان به دست آورده است.
طی سال ۹۹ هم این شرکت کمتر از ۴هزار و ۸۰۰میلیارد تومان صرف هزینه خام تولید کرده و در مقابل، حدود ۴هزار و ۲۵۰میلیارد تومان درآمد فروش داشته است. مبلغ بهای تمامشده محصولات سومین خودروساز بزرگ ایران در سال ۱۴۰۰ بالغ بر ۱۰هزار و ۹۰۰میلیارد تومان بوده، حال آنکه تنها کمی بیش از ۱۰هزار و ۷۰۰میلیارد تومان مبلغ فروش را به ثبت رسانده است. طبق صورتهای مالی پارسخودرو، این شرکت در نیمه نخست امسال نیز ۱۲هزار میلیارد تومان صرف تولید محصولاتش کرده و در مقابل، کمتر از ۹هزار و ۹۰۰میلیارد تومان مبلغ فروشش بوده است. پارسخودروییها همچنین پیشبینی کردهاند در نیمسال دوم ۱۴۰۱، نزدیک به ۱۲هزار و ۹۰۰میلیارد تومان مبلغ بهای تمامشده تولیدشان خواهد بود؛ این در حالی است که کمتر از ۱۱هزار و ۳۰۰میلیارد تومان از محل فروش نصیبشان خواهد شد.
دنیای اقتصاد