استفاده از فولاد بدون کربن در محصولات ولوو

به گزارش پدال نیوز، شرکت خودروسازی ولوو تصمیم گرفته است خودروی مفهومی [در حد طراحی که هنوز به تولید انبوه نرسیده] بسازد و در ساخت آن از فولاد «بدون سوخت های فسیلی» استفاده کند. در حقیقت این تصمیم بخشی از برنامه ریزی کلان تر این شرکت است که می خواهد تا سال 2040 از لحاظ آب و هوایی،‌ آلایندگی صفر داشته باشد؛ به همین منظور نگاهش به سمت قطعاتی از خودرو رفته است که بدون کربن امکان تولید آن در حال حاضر وجود ندارد: بله قطعات فولادی در حقیقت از ترکیب درصد خاصی از آهن و کربن تولید می شوند. خودروساز ولوو شراکتی با کمپانی سوئدی SSAB ایجاد کرده که به کمک هم فولاد «عاری از فسیل» "fossil-free” steel تولید کنند اما در حال حاضر این تصمیم فقط برای مقدار محدودی از مواد مورد نیاز برای خودروهای مفهومی ولوو است که اولین ثمر آن زودتر از 2025 به بار نمی نشیند.

تولید خودرویی که هیچ لطمه ای به محیط زیست نزند و از لحاظ آب و هوایی خنثی باشد، از رفتن به ماه سخت تر است. عدم استفاده از کربن در تولید فولاد، کوچکترین گام در رسیدن به هدفی به این بزرگی است. صنعت فولاد که قلب اقتصادهای صنعتی است، مسئول 8 درصد از آلاینده های کربنی است. در صنعت خودرو، فولاد و آهن مسئول 35 درصد از آلایندگی در موتورهای درون سوز هستند و حتی 20 درصد از خودروهای برقی که فقط با باتری کار می کنند از همین آهن و فولاد تشکیل شده است.

کریستین انوکسن Kerstin Enochsson مدیر تدارکات ولوو می گوید: «فقط فولاد نیست، فقط آلومینیم نیست، فقط کارخانه ها نیستند. اگر قرار است موضوع در زنجیره تأمین حل شود، همه این شرکت های فعال در زنجیره تأمین باید از انرژی های پاک و پایدار استفاده کنند، با این کار بخش اعظمی از مسائل دی اکسید کربن حل خواهد شد.»

نوآوری های اخیر در تولید هیدروژن به معنی آن است که به زودی تولید فولاد عاری از فسیل ممکن خواهد شد. شرکت SSAB فرایندی را طراحی کرده است که تولید فولاد به کمک هیدورژن ممکن شده است. یعنی در تولید فولاد به جای ذغال سنگ از هیدورژن استفاده خواهد شد. هیدروژن مورد نیاز هم از طریق الکترولیز تولید می شود، فرایندی که به کمک انرژی های تجدید پذیر مولکول های آب را به عناصر تشکیل دهنده آن یعنی اکسیژن و هیدروژن تجزیه می کند.

فولاد تولید شده با هیدروژن، به طور آزمایشی در کارخانه لولیا Luleå‌ در سوئد تولید می شود. این کارخانه از جوینت ونچر [سرمایه گذاری مشترک] HYBRIT‌ از ‌SSAB با کمپانی مهندسی واتنفال Vattenfall و شرکت معدنی LKAB‌ به وجود آمده است. شرکت SSAB‌ می گوید که تا سال 2026 به یک شرکت تجاری تأمین کننده فولاد بدون کربن تبدیل خواهد شد.

انوکسن می گوید به محض آن که این مواد در کارخانه خودروسازی دریافت شوند،‌ خواص آنها مورد آزمایش قرار خواهد گرفت تا دوام و استحکام مورد نظر به دست آید. ولوو از جزئیات بیشتر در مورد این تأمین و تدارک منتشر نکرده اما انوکسن می گوید فعلاً «در حد و اندازه یک پروژه است» و زمان زیادی لازم است تا در حد تولید انبوه مورد استفاده قرار گیرد. اما به هر حال برای اجرای برنامه های بلندمدت هم باید کار از یک جایی شروع شود.

انوکسن می گوید: «از، به احتمال زیاد، سال 2025 به بعد، شاید صنعتی شدن آن امکان پذیر شود. چون واضح است که قرار نیست در حد خودروی مفهومی و در اندازه محدود باقی بماند چون ما می خواهیم در سطح وسیع از آن استفاده کنیم. ما امروز نمی توانیم در مورد صنعتی شدن آن [تولید انبوه آن] تصمیم بگیریم چون اول باید رفتار و خواص آن را اندازه گیری کنیم.»

انوکسن همچنین می گوید خیلی زود است بتوان گفت که تولید فولاد بدون کربن تا چه حد روی قیمت خودرو اثر می گذارد اما اطمینان داریم که استفاده از روش های پاک و پایدار برای مصرف کنندگان عامل مهمی است. به احتمال زیاد رویکردهای استفاده از انرژی های پاک و پایدار در آینده روی شراکت ها و نحوه شکل گیری آن تأثیر زیادی برجای خواهد گذاشت.

ولوو تنها خودروسازی نیست که به استفاده از انرژی پاک و پایدار در زنجیره تأمین خود علاقه نشان داده است. شرکت خودروسازی تازه واردی به نام Polestar‌ که از گروه خودروسازی ولوو جوانه زده است، می خواهد تا سال 2030 خودروهایی تولید کند که از لحاظ آب و هوایی خنثی باشند. استارت آپ دیگری به نام فیسکر Fisker‌ هم چنین هدفی را برای سال 2027 تعیین کرده است.

انوکسن می گوید: «قطعاً این موضوع یک جنبش به حساب می آید. انتظار می رود تعداد بیشتری از سازندگان اصلی قطعات [معروف به او ایی ام ها] در تبیین اهداف خود گرایش به انرژی های پاک و پایدار پیدا کنند و در جهت صحیح گام بردارند. اما کاری بسیار دشوار است.»