وی با بیان اینکه این خودورهای تک نفره برخلاف خودروهای معمول تایرهایشان زیر سپر قرار گرفته است، گفت: این خودرو از وزن، شتاب و طراحی مناسبی نسبت به خودروهای مشابه برخوردار بوده که همین موضوع آن را از دیگر خودروها مستثنی می کند.
به گفته جعفر نژاد، این خودرو از نوع موتور احتراق داخلی یک سیلندر 305 سی سی با سوخت بنزین بدون سرب با اکتان 91 است که در هر 100 سی سی 5 اسب بخار قدرت تولید می کند.
وی عنوان کرد: در این زمینه نخست به طراحی شاسی با قابلیت آسیب پذیری اندک در نرم افزارهای مختلف (کتیا و سالیدورک) پرداختیم و در گام بعدی تحلیل عددی در نرم افزار «انسیس» برای تشخیص آسیب پذیری در خودرو در مقابل برخورد با موانع انجام گرفت که خوشبختانه کمترین آسیب پذیری به سرنشینان وارد می شود.
وی گفت: بعد از طراحی شاسی به طراحی انتقال قدرت پرداخته شد که در آن محاسبات چرخدنده، تنش، کرنش، عمر چرخدنده و دریافت قدرت از موتور به گیربکس و انتقال آن به دیفرانسیل انجام گرفت و این باعث شد که نشان دهد این شاسی بدون خطا بوده است.
به گفته وی، در حال حاضر این شاسی پرقدرت تنها نمونه موجود در کشور به شمار می رود که این امر بر میزان اعتبار و اهمیت این طرح می افزاید.