وی افزود: اکثریت جایگاههای کشور به شهرداریها واگذار شده و ساختار شهرداریها با کیفیت نمیخواند فقط هر کس اجاره بیشتری بدهد بعنوان پیمانکار انتخاب میشود لذا تا زمانی که ساختارها درست نشوند برند سازی نمیتواند عملیاتی شود ضمن اینکه باید دید وزارت نفت بابت درجه یک شدن جایگاهها هزینه میکند یا خیر.
ساعی در ادامه تصریح کرد: در مورد بنزین با کیفیت بهتر و هزینه بالاتر نیز ابتدا باید رفتار و واکنش مشتری سنجیده شود اینکه آیا مشتری حاضر است بابت برند و مطرح بودن یک جایگاه پول بیشتری پرداخت کند چرا که اگر سوخت تمامی جایگاهها یکسان باشد فقط ظاهر جایگاه متفاوت باشد احتمال استقبال مشتری کم است.
وی یادآور شد: ممکن است مشتریان بابت بنزین وارداتی و بنزین تولید هر پالایشگاهی با کیفیت متفاوت قیمت بالاتری بپردازند اما مشکل اصلی در خودروسازی کشور است که حتی اگر بهترین نوع بنزین دنیا و بالاترین استاندارد جهانی را هم استفاده کنند چون احتراق ناقص است بازهم آلایندگی ایجاد میکنند.
این جایگاه دار خاطرنشان کرد: اکنون خودروسازی ما مشکل دارد و هیچیک از استانداردهای جهانی در آن رعایت نشده است لذا احتراق در خودروهای ساخت داخل کامل نیست و میزان آلایندگی که تولید میکند با وجود استفاده از با کیفیتترین نوع بنزین فرقی نمیکند لذا باید بررسی شود صاحب خودروی ایرانی فقط به خاطر یک آیتم (بنزین با کیفیت بالاتر) حاضر است پول بیشتری پرداخت کند یا خیر.