از تولید پیکان پژویی تا توقف تولید محصول جایگزین پیکان

به گزارش پایگاه خبری پدال نیوز، مسئولان پارس خودرو برای تولید یک خودروی دو دیفرانسیل با چند شرکت ژاپنی مذاکره کردند و در نهایت با شرکت نیسان برای تولید نیسان پاترول 160 و 260 به توافق رسیدند.
جدا ازاین پارس خودرو توانست امتیازاستفاده از یکی از موتورهای سری Z  نیسان را در اختیار بگیرد این موتور 4 سیلندر 2400 سی سی که Z24 نام داشت و بعدها جدا از نیسان پاترول وانت نیسان جونیور در برخی تولیدات دیگر ایرانی مورد استفاده قرار گرفت.

خودروهای پاترول 4 در پارس خودرو عمدتا در اختیار ارگان های دولتی و نظامی قرار گرفت اما پس از آغاز عرضه پاترول دو در این خودرو به عنوان اتومبیلی لوکس مورد استفاده طبقه مرفه جامعه قرار گرفت.همزمان با این تحولات مسئولان شرکت ایران خودرو در حال رایزنی برای تولید یک خودرو در این شرکت بودند. آن ها ویژگی های خودرویی که می خواستند در ایران تولید شود را مشخص و برای شرکت های خارجی ارسال کردند که به روز بودن موتور خودروی تولیدی و انتقال فناوری و داخلی سازی از شروط تعیین شده بود.

در نهایت مذاکره و توافق اولیه با شرکت ایتالیایی فیات برای تولید فیات 131 و 132 در ایران انجام شد اما درمراحل نهایی نمایندگان شرکت فیات برای امضای قرارداد حاضر نشدند و تماس خود را با ایرانی ها قطع کردند. همزمان شرکت پژو با نمایندگان وزارت صنایع سنگین تماس گرفت و اعلام کرد که حاضر است برای تولید پژو 405 در ایران مذاکره کند.

پژو 405 یک سدان 4 سیلندر خانوادگی بود که در سال 1988 لقب خودروی سال را به انتخاب مصرف کنندگان فرانسوی به دست آورده بود. طراحی بدنه پژو 405 توسط شرکت ایتالیایی پنین فارینا انجام شده و با قوای محرکه 1600، 1800 و 2000 سی سی تولید می شد.

همزمان با آغاز مذاکرات برای تولید پژو 405 در ایران شرکت پژو خط تولید قدیمی شرکت تالبوت را که قطعات پیکان را می ساخت، به حراج گذاشت جدا از ایرانی ها که برای تامین قطعات پیکان های موجود به این قطعات احتیاج داشتند شرکت ترکیه ای نیز متقاضی خرید این خط تولید بود.

ترک های می خواستند با خرید این خط به ایران قطعه صادر کنند اما با وجود مشکلات ارزی در کشور دولت 13 میلیون دلار تامین اعتبار کرد و موضوع خرید این خط تولید نیز به یکی از مفاد قرارداد میان ایران خودرو و پژو تبدیل شد.

اما این قرارداد یک بند سوم هم داشت بر اساس این بند مقرر شد شرکت پژو موتور و سیستم انتقال قدرت پژو 504 را به شرکت ایران خودرو بفروشد تا این شرکت این موتورها را بر روی بدنه پیکان قرار دهد.

ایران خودرو با موتور 1800 سی سی و گیربکس پژو 504 پیکانی تولید کرد که به پیکان پژویی معروف شد. این خودرو در ظاهر کاملا شبیه پیکان بود و تنها نشانه مشخصه آن تفاوت رینگ ها بود که در آن از رینگ های پژو 504 استفاده شده بود. برای شروع کار قرار شد ایران خودرو 48 دستگاه از پژو 405 را برای نمونه در خطی که برای این منظور تجهیز کرده بود تولید کند اما بخشی از وزارت صنایع سنگین که باید مجوز واردات سی کی دی 405 را صادر کند از این کار امتناع کرد و سی کی دی ها در گمرک ماند. ظاهرا اختلاف میان مدیرعامل وقت ایران خودرو با یکی از مدیران وزارت صنایع سنگین باعث شد تا گمرک اجازه ترخیص قطعات پژو 405 را ندهد.

در اوج ین اختلافات دولت جدیدی بر سرکار آمد و مدیریت ها در وزارت صنایع سنگین و ایران خودرو تغییر کرد تغییر مدیریت باعث شد تا موضوع تولید پژو 405 منوط به تصمیم مدیران جدید شود در حقیقت دولت سازندگی زمانی بر سر کار آمد که تولید خودرو در وضعیت بسیار نامناسبی بود و دولت جدید باید فکری بای تامین نیازهای جدید می کرد.

اما در شرایطی که ایرانی ها دغدغه تامین نیازهای داخلی را داشتند خودروسازان کره سخت درگیر رقابت با هم و یافتن رهی برای ورود به بازارهای جهانی بودند. آن ها برخلاف خودروسازان ایرانی شرکت های خصوصی بودند و نمی توانستند سهمی از بودجه های دولتی داشته باشند بنابراین برای بقای خود باید بازارهای صادراتی خود را گسترش می دادند و این مهم جز با افزایش کیفیت وپایین نگاه داشتن قیمت امکانپذیر نبود.

شرکت هیوندایی پس ازعدم استقبال از هیوندای سوناتا به سرعت نسل دوم آن را معرفی کرد. نسل دوم این خودرو بر روی پلتفرم میتسوبیشی گالانت ساخته شد و طراحی آن را شرکت ایتال دیزاین انجام داده بود با این که این خودرو توانست به بازار آمریکا وارد شود اما ذهنیت منفی مصرف کنندگان آمریکایی که بعد از هیوندای اکسل ایجاد شده بود مانع از فروش آن در آمریکا بود اما بازار این خودرو در کانادا بسیار خوب بود.

به همین دلیل هیوندایی برای کاهش قیمت در بازار آمریکای شمالی کارخانه ای درمنطقه برومونت در ایالت کبک کانادا تاسیس کرد. این کارخانه 150 هزار متر مربع وسعت داشت و 800 کارگر آن در هفته دو هزار سوناتا تولید می کردند.

در همین سال شرکت دوو نیز در ادامه همکاری فنی و مهندسی خود با شرکت جنرال موتور خودروی جدیدی به نام دوو اسپرو به بازار عرضه کرد. اسپرو بر روی پلتفرمی متعلق به شرکت استرالیایی هولدن ساخته شد بدنه اسپرو را گروه برتون در ایتالیا طراحی کرده بود و با سه موتو ر1500، 1800 و 2000 سی سی به بازار عرضه کرد.