توسعه محصول و همکاری با شرکای خارجی، سیاست خودروسازان ایرانی

به گزارش پایگاه خبری پدال نیوز، کیا در زمانی تولید وانت سه چرخ را آغاز کرد که تولید آن از 4 سال قبل در ایران آغاز شده بود در سال 1345 کلنگ شرکت ایرانی تولید سیتروئن به زمین زده شد مالکیت این شرکت بر عهده یک لبنانی ارمنی به نام آنتوان آیسه بود.

آیسه خودروی دو سیلندر دی آن 6 که از محصولات سیتروئن بود برای تولید در ایران انتخاب کرد. این خودروی ارزان قیمت که در ایران نام ژیان را به خود گرفت مدت ها قبل از سوی شرکت سیتروئن برای رقابت با فولکس های بیتل یا قورباغه ای به بازار عرضه شده بود اما قیمت پایین، ساختار مکانیکی ساده و دوام آن باعث شد تا این خودرو در ایران مورد استقبال طبقه ضعیف جامعه قرار گیرد.

در این زمان احمد خیامی مالک شرکت ایران ناسیونال به دنبال خودرویی سواری برای تولید در ایران بود. او در نمایشگاه های خودرو در اروپا شرکت می کرد و با شرکت های فولکس، بنز، فیات، پژو، رنو و فورد مذاکره کرد. او به دنبال خودرویی بود که بتواند نیاز طبقه متوسط جامعه ایران را تامین کند. طبقه ای که پول خرید خودروهای گران قیمت و لوکس وارداتی را نداشتند و نمی خواستند ژیان سوار شوند.

در نهایت او با یک شرکت انگلیسی به نام تالبوت که زیرمجموعه شرکت خودروسازی رودس بود توافق کرد. این شرکت که در آستانه ورشکستگی قرار داشت خودرویی سدان تولید کرده بود که با دو نام هیلمن هانتر و رودس آرو به بازار عرضه شده بود.

خط مونتاژ هیلمن هانتر که در ایران به نام پیکان نامیده شد به سرعت تجهیز و در 23 اردیبهشت 1346 افتتاح شد. در این سال دو مدل پیکان کارلوس و دولوکس با موتور 1725 سی سی و با قیممت 17 هزار تومان به بازار عرضه شد.

ورود پیکان و ژیان به بازار داخلی ایران نیازهای طبقه کم درآمد و متوسط را تامین می کرد به همین دلیل جعفر اخوان مدیرعامل شرکت سهامی جیپ به فکر تولید خودرویی برای طبقه ثروتمند و مرفه ایرانی تولید کند. بر این اساس اخوان به آمریکا رفت و توانست امتیاز تولید اتومبیل های رامبلر را از شرکت امریکن موتورز بگیرد. رامبلر در سال 1346 در دو نمونه به نام های شاهین به عنوان مدل پایه و آریا به عنوان مدل با امکاناتی مانند کولر و گیربکس اتوماتیک به بازار عرضه شد.

نرمی و بی صدایی این خودرو در کنار قدرت خوب باعث شد تا مورد استقبال مصرف کنندگان قرار گیرد. جعفر اخوان در کنار این دو خودروی یک مدل خودروی لوکس شاسی بلند شرکت جیپ به نام واگینر را هم با نام جیپ آهو به بازار عرضه کرد.

سال 1346 تنها برای صنعت خودروسازی ایران سال تعیین کننده ای محسوب نمی شد. در این سال شرکت هیوندای موتورز در کره جنوبی تاسیس شد. موسس این شرکت یک ثروتمند کره ای به نام چانگ جویانگ بود. او که تا پیش از این در زمینه ساختمان سازی و صنایع فلزی با برند هیوندای فعالیت می کرد پس از حمایت های دولت کره جنوبی از صنعت خودروسازی با شرکت فورد وارد مذاکره شد و موافقت آن ها را برای تولید محصولات در کره جلب کرد و شرکت هیوندای موتورز را بنا گذاشت.

او در این سال چندین مدل از خودروهای فورد را با برند هیوندای به بازار عرضه کرد. دولت کره جنوبی که احساس می کرد نخستین قدم را برای ایجاد صنعت خودروسازی در کشور برداشته اجرای بخش دوم سیاست هایش در این حوزه را آغاز کرد. در این دوره دولت کره تمرکز خود را بر تقویت صنایع قطعه سازی گذاشت و بر اساس سیاست های جدید شرکت های خودروسازی برای استفاده از بسته های تشویقی و برخوداری از معافیت های مالیاتی باید طی سه سال عمده قطعاتی که از خارج وارد می کردند را در داخل کره تولید کنند.

 بر اساس این استانداردها تنها امکان تولید خودروهای مدل روز که همزمان در کشور مبدا در حال تولید بودند فراهم بود و مونتاژ خودروهایی که تولید آن ها متوقف شده، ممنوع شد.

در همین زمان شرکت کیا تولید نسل دوم خودروی مزدا فامیلیا را با نام کیا بریسا آغاز کرد جدا از این شرکت کیا یک پیکاپ از تولیدات مزدا به نام کیا بوکسر را هم تولید کرد و برای نخستین بار توانست تعدادی از آن ها را به قطر صادر کند.

در نیمه اول دهه 50 شمسی شرکت آمریکایی جنرال موتورز تقریبا به طور همزمان وارد بازار ایران و کره جنوبی شد. در کره جنوبی شرکت شین جین موتور که پیش از آن چند محصول تویوتا را مونتاژ می کرد با این شرکت ژاپنی دچار اختلاف شد تویوتا حاضر نبود سیاست های دولت کره مبنی بر لزوم سرمایه گذاری در قطعه سازی در کره جنوبی را بپذیرد این موضوع باعث شد تا شین جین به همکاری خود با تویوتا خاتمه دهد و به سراغ جنرال موتورز برود.

جنرال موتورز بخشی از سهام شین جین را خرید و نام این شرکت را به جنرال موتور کره تغییر داد.جنرال موتور کره جنوبی در نخستین قدم یکی از مدل های برند استرالیایی هولدن به نام تورانا را با نام جدید شورلت 1700 به بازار کره جنوبی عرضه کرد.

تقریبا در همین ایام شرکت جنرال موتورز با درخواست جعفر اخوان برای تولید محصولاتش در ایران موافقت کرد. این شرکت آمریکایی 45 درصد از سهام شرکت سهامی جیپ را خرید و شرکت جدیدی به نام جنرال موتور ایران با سرمایه 150 میلیون تومان تاسیس کرد.

پس از این تحولات، تولید محصولات رامبلر یا همان آریا و شاهین در ایران متوقف شد و تولید نسل سوم اوپل رکورد جای آن را گرفت. این خودرو با نام شورلت ایران و رویال با دو موتور 2500 و 2800 سی سی به بازار ایران عرضه شد.

گذاشتن نام شورلت بر روی اوپل رکورد به دلیل ذهنیت خوب مصرف کنندگان ایرانی از خودروهای شورلت بود به طوری که در سال نخست تولید 7 هزار دستگاه از این خودرو در ایران به فروش رفت.
در سال های ابتدایی دهه 50 تولید خودروهای دیگری هم آغاز شد. شرکت صنایع خلیج که پیش از این وانت سه چرخه مزدا را در ایران تولید می کرد توانست موافقت شرکت مزدای ژاپن را برای تولید محصولاتش در ایران جلب کند.