اوبر در انگلستان، بازنده جنگ حقوقی

به گزارش پدال نیوز،  اوبر در کشور انگلستان هم مجبور شد حق رانندگان را به رسمیت بشناسد و برای آنان حق و حقوق کارگری در نظر بگیرد و به همین خاطر بخش مهمی از سود خود را از دست خواهد داد.

دادستانی کل در بریتانیا رأی صادر کرد و کارگران اوبر را به عنوان کارگر طبقه بندی کرد و دیگر شرکت های تاکسی اینترنتی در این کشور حق ندارند رانندگان اینترنتی را به عنوان پیمانکار مستقل به کار بگیرند بلکه باید آنان را به عنوان کارگر با حق و حقوق و مزایا استخدام کنند.

اوبر همیشه اصرار داشت که قانون گذاران را متقاعد کند که رانندگان تاکسی های اینترنتی و موبایلی در طبقه بندی «خوداشتغالی» می گنجند و وبسایت های گرداننده تاکسی های اینترنتی، به نوعی «آژانس» به حساب می آیند و فقط نقش واسطه بین رانندگان و مسافران را از طریق اَپ [اپلیکیشن] ایفا می کنند و حق کمیسیون می گیرند. از نظر اوبر این شیوه کار برای رانندگان از این جهت مناسب است که می توانند به شکل منعطف و به دلخواه در ساعت های مدنظر خود به کسب درآمد بپردازند و مجبور به رعایت ساعت های کاری نیستند.

حالا که رانندگان به عنوان کارگر استخدام می شوند، می تواند مدل کسب و کارهای شبیه به اوبر و به طور کلی تاکسی های اینترنتی را به خطر بیندازد. به بیانی دیگر می توان گفت اوبر در جنگ حقوقی در کشور بریتانیا با شکست رو به رو شده است.

دادستانی بریتانیا حتی حق فرجام خواهی و بازنگری را هم در این رأی از اوبر سلب کرده است. انتشار همین خبر حتی منجر به کاهش 3.4 درصدی ارزش سهام اوبر شد.

این نبرد حقوقی 5 سال است که بین اوبر و رانندگان در جریان بود و رانندگان می گفتند که حق آنان است که از حداقل دستمزد، پرداختی تعطیلات و مزایای دیگر برخوردار باشند. دریافت دستمزد در زمان بیماری یا محافظت از کارگران در برابر اخراج غیرمنصفانه کمترین انتظاری است که این رانندگان از شرکت های اینترنتی نظیر اوبر توقع دارند.

در سال 2016 شکایتی علیه اوبر در انگلستان تنظیم شد که حالا بعد از 5 سال به نتیجه رسیده و دادگاه عالی بریتانیا در این زمینه حکم صادر کرده است و فعلاً در مورد همان 25 نفر صادق است اما این حکم تأثیر زیادی روی آینده کارگران موقت در بریتانیا برجای خواهد گذاشت. در حال حاضر اوبر در انگلستان 60 هزار راننده دارد که فقط 45 هزار نفر در شهر لندن مشغول به کار هستند.

در کشورهای غربی واژه ای تحت عنوان «کارگران موقت» یا gig workers باب شده است که در فقط در کشور بریتانیا حدود 5.5 میلیون نیروی کار را شامل می شود. شرکت های دیگری نظیر بولت Bolt‌ و اُلا Ola هم مدلی شبیه به اوبر را به اجرا درآورده اند و حالا به صدور این حکم از دادگاه عالی در بریتانیا، سرنوشت این کارگران موقت هم تحت تأثیر قرار خواهد گرفت.

این حکم رویه ای جدید در عرصه پلتفرم های دیجیتالی و کارگران موقت به حساب می آید.

در کالیفرنیای آمریکا هم این جنگ حقوقی چند سالی است که در جریان است تا جایی که همزمان با انتخابات ریاست جمهوری این موضوع به رفراندوم گذاشته شد که در رأی گیری تحت عنوان «پیشنهاد 22» Proposition 22 رأی نیاورد و رانندگان تاکسی های اینترنتی مثل اوبر و لیفت در ایالات کالیفرنیا به عنوان کارگر استخدامی طبقه بندی نمی شوند. در آمریکا اوبر به دنبال «راه سومی» است که کارگران موقت، از برخی مزایا و محافظت ها (مثل دستمزد استعلاجی و نظیر آن) برخوردار شوند اما در همان دسته بندی «قرارداد موقت و کار منعطف» باقی بمانند. اوبر این مدل را به اتحادیه اروپا پیشنهاد کرده است.