پدال نیوز: اتوبوسسازی و کامیونسازی مان» بیشترین سیطره در سطح اروپا دارد. «توربو و دیزل مان» در ساخت موتورهای دیزلی کشتی، موتورهای ایستا و توربوماشینها در جهان پیشرو است و «مان آمریکای لاتین» در ساخت کامیون در برزیل حرف اول را میزند.
به گزارش پدال نیوز به نقل از دنیای خودرو، خودروسازی «مان» یک شرکت مهندسی مکانیک آلمانی و شرکت مادر گروه «مان» محسوب میشود که 75درصد سهام آن طی چند نوبت خرید، در اختیار فولکسواگن قرار گرفته است. فعالیت اصلی این شرکت در زمینه صنایع خودروسازی به ویژه خودروهای سنگین است. از دیگر فعالیتهای این شرکت میتوان به تولید موتورهای دیزلی با کارآییهای متفاوت همچون نیروی محرکه کشتی و توربوماشینها اشاره کرد. فعالیت مان در زمینه تولید توربوماشینها، موتورهای دیزلی، اتوبوسها و کامیونها باعث شد تا نام این خودروسازی از سپتامبر 2012 در میان 30 شرکت برتر در بورس آلمان مشاهده شود. این شرکت دویست و پنجاهمین سالگرد تاسیس خود را در سال 2008 جشن گرفت. در همان سال این کارخانه با 51هزار و 300 نفر پرسنل موفق به فروش میانگین 15 میلیارد یورو به 120 کشور مختلف شد. این کارخانه اقدام به تاسیس نمایندگی در برخی از کشورها یا همکاری با شرکتهای محلی کرد از جمله این کشورها عبارتند از: هند، هلند، ترکیه، چین، آمریکا، ایالت متحده عربی، آفریقای جنوبی، ازبکستان، پرتغال، آلمان و اتریش.
سه زیرمجموعه «مان»
محصولات گروه خودروسازی مان در سه زیرمجموعه تولید میشود: «اتوبوسها و کامیونهای مان» که سیطره آن در سطح اروپا است، «توربو و دیزل مان» که در ساخت موتورهای دیزلی کشتی، موتورهای ایستا و توربوماشینها در جهان پیشرو است و «مان آمریکای لاتین» که در ساخت کامیون در برزیل حرف اول را میزند.
اولین تولیدات
اولین تولیدات کارخانه مان به سال 1758 برمیگردد، زمانی که کارگاه آهنگری «اس.تی آنتونی» کار خود را به عنوان اولین شرکت صنایع سنگین در منطقه Ruhr آغاز کرد. در سال 1808سه کارگاه آهنگری به نامهای «اس.تی آنتونی»، «گات هافنانگ» (به معنای آرزوی خوب) و «نئو اسن» با یکدیگر ادغام شدند و شرکت تجاری و اتحادیه آهن و فولاد ژاکوبی را تاسیس کردند که بعد از آن به گات هافنانگس هوت (GHH) تغییر نام داد. در سال 1840 شرکت مهندسی لودویج ساندر در آگزبورگ تاسیس شد که پیشزمینه افتتاح کارخانه مان به حساب میآید. درسال 1898، شرکت مهندسی مکانیک ای.جی (که در سال 1841 تاسیس شده بود) و شرکت مهندسی آگزبورگ ای.جی (که در سال 1840 تاسیس شده بود) با یکدیگر ادغام شدند و شرکت و اتحادیه مهندسین مکانیک ورینیته آگزبورگ را تشکیل دادند. در سال 1908 این شرکت به مهندسی مکانیک آگزبورگ نورنبرگ (MAN) تغییر نام داد. اگرچه در ابتدا فعالیت این شرکت روی سنگ معدنی متمرکز بود اما مهندسی مکانیک به زنودی به یکی از زیرشاخههای تجارت آنها در آگزبورگ و نورنبرگ تبدیل شد. در زمان «مدیریت هنریچ ون باز» این شرکت توانست از یک شرکت تجاری متوسط با 400 کارمند به یک شرکت بزرگ با 12هزار نیروی کار در سال 1913 تبدیل شود. نقل و انتقال، سازههای فولادی و پیشرانش از بزرگترین فعالیتهای این شرکت بود. پیشینیان شرکت مان مسئول بسیاری از نوآوریهای تکنولوژیک هستند. موفقیتهای اولیه کارآفرینان و مهندسان شرکت مان (ازجمله هنریچ گاتفرید گربر) نتیجه استقبال آنها از تکنولوژیهای جدید بود. از موفقیتهای این شرکت میتوان به ساخت مونوریل ووپرتال و اولین پلهای فولادی دیدنی مانند پلی در مونیخ در سال 1857 و پل راهآهن مانگستن بین سالهای 1893 تا 1897 اشاره کرد. اختراع چاپ روتاری نیز کمک بزرگی برای ناشران کتاب و مجلات بود.
اختراع موتور دیزل در لابراتوار مان
از سال 1893 رادولف دیزل چهار سال در لابراتوار مان در آگزبورگ مشغول فعالیت بود تا سرانجام توانست اولین موتور دیزل را تکمیل و کاربردی کند. طی سال 1921، اکثریت شرکت مان توسط شرکت GHH (که در سال 1873 تاسیس شده بود) گرفته شد و بعد از آن به دلیل کیفیت بالا، جمع آوری صنایع، این شرکت توانست در سال 1921 به یک شرکت عامل با 52 هزار نیروی کار تبدیل شود.
ساخت تانک پلنگی
همزمان با جنگ جهانی دوم، موقعیت اقتصادی شرکت GHH تنزل پیدا کرد که دلیل اصلی آن پرداخت غرامت بعد از جنگ جهانی اول، اشغال منطقه Ruhr و بحران اقتصادی جهان بود. تنها در مدت 2 سال (30-1920) شمار کارمندان شرکت مان به 14 هزار نفر کاهش پیدا کرد و این عدد بین سالهای 1931 تا 1932 به 7400 نفر رسید. در حالی که تجارت مدنی با مشکل روبهرو میشد اما تجارت نظامی به دلیل گرایش رژیم ناسیونال سوسیالیست به جنگافزارها رو به افزایش بود. شرکت GHH/MAN، موتورهای دیزلی را برای زیردریاییها و تانکها و سیلندرها را برای هر مدل پرتابه و توپخانهها به کار گرفت. شرکت مان همچنین به تولید قطعات تفنگ شامل پیچ و مهره تفنگ Mauser K98 پرداخت. کار شرکت مان در نورنبرگ با هدف حملات گسترده طی جنگ جهانی دوم انجام میشد، چرا که 40 درصد تانکهای پلنگی ساخت آلمان در مان تولید میشد.
وسایل نقلیه تجاری
متحدان بعد از جنگ جهانی دوم، شرکت GHH را تقسیم کردند، چراکه برای یکپارچهسازی عمودی محصولات تلفیقی فولادی، آهنی و معدنی دیگر مجوز نداشتند. شرکت GHH و مان از آلمان جنوبی در این طرح شرکت کردند و روی مهندسی، ساختوساز گیاهی، وسایل نقلیه تجاری و ماشینهای چاپ تمرکز کردند. این فرآیند با گرایشات و اکتسابات استراتژی حمایت میشد. یکی از رویدادهای مهم، دستیابی به تولید وسایل نقلیه تجاری مانند اتوبوسها و کامیونها بود. در سال 1986 شرکت مان با مدیریت کلائوس گوته ساختاری جدید به خود گرفت و به یک گروه قراردادی با بخش مستقل اقتصادی تبدیل شد که در چند مکان مختلف دفتر داشت. همچنین دفتر مرکزی شرکت از آبرهاوزن به مونیخ منتقل شد و نام شرکت به «مان ای.جی» تغییر یافت.
ادامه دارد...