تندر 90 ایرانی با چه مشخصاتی می آید؟

به گزارش پدال نیوز به نقل از عصر خودرو، شنیده ها حاکی از آن است که نخستین نمونه های آزمایشی این خودرو در مرکز تحقیقات سایپا به تولید رسیده و احتمالا تا پایان سال جاری شاهد رونمایی از این سدان جدید خواهیم بود. خبر عرضه سدان جدید بر پایه پروژه L90 چندان تازه نیست و چند ماه قبل، مدیرعامل پارس خودرو طی مراسمی، از آغاز پروژه ای با نام P90 بر پایه رنو لوگان خبر داده بود. پروژه های L90 ( تندر90) و B90 ( ساندرو و ساندرو استپ وی) پیشتر بر پایه استاندارد های 65 گانه تعریف شده بودند در حالی که با الزامات استانداردی جدید و افزایش استاندارد ها به 85 عنوان، سایپا در پروژه جدید باید تغییرات زیادی در پلت فرم و ساختار کلی این خودرو بوجود بیاورد. بدون شک با نهایی شدن این پروژه دیگر نمی توان نام رنو را روی این پروژه گذاشت چرا که این محصول دیگر تحت لیسانس و بر اساس استاندارد های رنو طراحی و تولید نمی شود و از سوی دیگر، قطعا در زمینه قوای محرکه مانند محصولات پیشین رنو در ایران به پیشرانه K4M و گیربکس های رنو مجهز نخواهد شد چرا که اولا این پیشرانه منطبق بر استاندارد های جدید آلایندگی نیست و دوما، امتیاز تولید آن به واسطه تحریم ها در اختیار خودروسازان ایرانی نخواهد بود.

ممکن است برای بسیاری این پرسش پیش بیاید که چرا این پروژه در سایپا استارت خورده است. بهره گیری از داشته‌های پیشین در پلت فرم های قدیمی برای طراحی محصولات جدید در راستای کاهش هزینه های مهندسی و تحقیق و توسعه امری مرسوم بین خودروسازان بین المللی و حتی برند های مطرحی مانند تویوتا است به گونه ای که خودروسازان وقتی قصد طراحی نسل جدید از یک خودرو را دارند، بخش زیادی از پلت فرم نسل قبل را ارتقاء می دهند و یا بدون تغییر به نسل جدید منتقل می کنند. حقیقت آن است که بسیاری از تکنولوژی های یک خودرو مانند سیستم برق، سیستم تعلیق، طراحی بخش هایی از بدنه ( که قالب سازی و طراحی مجدد آن ها هزینه بر است) می توانند تا یک الی دو نسل در یک خودرو ادامه پیدا کنند و این موضوع از هزینه های کلی پروژه کم می کند و از طرف دیگر، با ارتقاء محدود این اجزا می توان از موفقیت آزمایش شده این تجهیزات و تکنولوژی ها در خودرو جدید نیز مطمئن بود. L90 در پروژه P90 به عنوان یک پلت فرم پایه بخشی از راه را ساده کرده و نباید این موضوع را نادیده گرفت که ایجاد تغییرات در پلتفرم این خودرو در زمینه های برقی و فنی چندان هم ساده و در توان هر خودروسازی نیست و شرایط تحریم و مشکلات صنعت خودرو مهندسین مرکز تحقیقات سایپا را به سمت این پروژه سوق داده است. هنوز 18 ماه تا نهایی شدن این پروژه باقی مانده و نمی توان اظهار نظر قطعی در مورد جزئیاتش کرد اما به نظر می رسد، سایپا با این محصول به دنبال عرضه خودرویی در فاصله قیمتی بین محصولات پلت فرم X200 و شاهین است که مستقیما در برابر خانواده سمند و سورن در سبد محصولات ایران خودرو قرار می گیرد. سایپا طی سال های اخیر محصولات جدید متنوعی با نشان اختصاصی روانه بازار کرده اما مشتریان همواره به پایه محصولات دقت کرده اند و برای مثال همواره ساینا را با تیبا سنجیده اند لذا به نظر می رسد در صورت قرارگیری P90 در خطوط تولید پارس خودرو، این محصول شروع موفقی حداقل از نگاه عمومی خواهد داشت اما بدون شک قوای محرکه نقش تعیین کننده ای در مقبولیت این خودرو خواهد داشت. سایپا در حال حاضر از پیشرانه 1.5 لیتری توربو در محصولات سطح بالایش استفاده می کند اما مشخص نیست که آیا این فرمول 18 ماه آینده نیز در P90 تکرار خواهد شد و یا گزینه متفاوتی برای به حرکت در آوردن تندر90 ایرانی انتخاب می شود. تندر90 پیشتر با پیشرانه 105 اسب بخاری K4M عملکرد نسبتا قابل توجهی داشت و عمده دارندگان این خودرو از قوای محرکه آن رضایت دارند، پیشرانه توربو سایپا نیز 110 اسب بخار قدرت تولید می کند و طبیعتا حداقل روی کاغذ می تواند بازدهی بهتری روی این خودرو داشته باشد اما همه چیز به اعداد وابسته نیست و عملکرد یک خودرو در مجموع سنجیده می شود.
مالکیت معنوی پلت فرم موضوع دیگری است که در پروژه P90 مطرح می شود. این پلت فرم که در مالکیت رنو است، قرار است در این پروژه دستخوش تغییرات فراوانی شود که باید با اجازه رنو این تغییرات صورت بگیرد اما ظاهرا چنین روندی طی نمی شود و باید دید که آیا بر اساس بندی از قرارداد با رنو این امر بدون اطلاع رنو پیش می رود یا رنو در شرایط تحریم با چنین پروژه ای موافقت کرده است.

اگر از گمانه زنی ها در زمینه قوای محرکه و مسائل دیگر مربوط به تندر90 بگذریم به نظر می رسد سایپا در نظر دارد تا آرایشی مشابه امکانات و تکنولوژی های شاهین را در پروژه P90 نیز مورد استفاده قرار دهد. از امکانات و تکنولوژی های احتمالی این پروژه که وب سایت خبری «اسب بخار» به برخی از آن ها بر اساس شنیده ها اشاره کرده است می توان از سیستم های ABS،EBD، دو کیسه هوا، کنترل فشار باد تایرها، نمایشگر لمسی، کروز کنترل، کنترل سیستم صوتی از روی فرمان سیستم تهویه مطبوع اتوماتیک، چراغ روشنایی در روز ، سامانه کنترل الکترونیکی پایداری و جلوگیری از هرزگردی نام برد.