آیا ممنوعیت خودروهای بنزینی در چین، واقعاً ممنوعیت است

به گزارش پدال نیوز، صنعت انرژی در دنیا در حال تغییر است و صنعت خودروی یکی از محرک های آن است. مثل اکثر حکومت ها در جهان، خودروسازان هم از خطر گرمایش زمین و آلاینده های کربنی مطلع هستند و رویکردها و راهبردهای کلی و فناوری را در جهت کنترل آن تغییر داده اند.

جنرال موتورز می گوید آینده این خودروساز تولید محصولات تمام برقی است و تسلا هم که یک پدیده نوظهور در عرصه خودروهای برقی است خیلی زود و سریع به ارزشمند ترین خودروساز دنیا از لحاظ ارزش سهام تبدیل شد. فرماندار کالیفرنیا هم اخیراً در یک مراسم آیینی، روی درب موتور یک خودروی فورد موستانگ برقی ماک-ایی حکم ممنوعیت فروش خودروهای بنزین سوز در ایالت کالیفرنیا از سال 2035 را با دست خط نوشت.

حالا چین، بزرگترین بازار خودرو جهان، گامی مشابه برداشته است، البته تا حدودی. بر اساس نیکای آسیا Nikkei Asia برنامه جدید چین آن است که تمام خودروهای فروخته شده در سال 2035 دوست دار اکوسیستم eco-friendly باشند.

اما معنی این برنامه ریزی که در اصطلاح «خودروهای با انرژی جدید» نام گرفته این است که حداقل 50 درصد از خودروها یا برقی هستند یا هیبریدی قابل شارژ با پریز، یا خودروهای پیل سوختی (هیدورژنی) و 50 درصد باقیمانده هیبریدی عادی. زمانی که نام هیبرید به کار می رود، همان طور که همه می دانیم، این خودروها بنزین سوز هستند که به موتور برقی و باتری مجهز شده اند. یعنی آن چه در چین تا سال 2035 واقعاً اتفاق می افتد این است که ظرف 15 سال آینده فقط نیمی از خودروها با انرژی یا سوخت غیر از بنزین حرکت خواهند کرد.

برنامه چین را وزارت صنعت و فناوری اطلاعات تدوین کرده و هدف آن این است که قابلیت لازم ظرف 15 سال آینده به وجود آید تا 50 درصد از خودروها از انرژی نو استفاده کنند. در سال 2019 فقط 5 درصد از خودروهای عرضه شده به بازار قابلیت استفاده از انرژی های جایگزین بنزین را پیدا کرده اند. هدف این برنامه این است که 75 درصد از خودروهای بنزین سوز هیبریدی شوند و 5 سال بعد یعنی 2035 همه خودروهای بنزین سوز به نوعی هیبریدی شوند. هدف نهایی چین آن است که تا سال 2060 آلاینده های کربنی در خودروها به صفر برسد.

معنی چنین برنامه ای برای خودروسازان چیست؟ خودروسازان جهانی که نمی توانند از خیر بازار چین بگذرند. واقعیت آن است که خودروسازانی که در چین بازار دارند، مجبورند خودشان را با این برنامه وفق دهند. شرکت های خودروسازی ژاپنی هوندا و تویوتا در موقعیت خوبی از این بابت قرار دارند. تویوتا که سالیان سال است به این رویکرد روی آورده است.

چین گام هایی برای خلق شبکه تأمین داخلی خود هم برداشته است. در حال حاضر تکیه اصلی چین به سایر کشورها از جمله ایالات متحده است. چون چین بزرگترین بازار خودروی دنیا است، برنامه ای که تدوین کرده، همه خودروسازان دنیا را با خود همراه می کند چون هزینه عدم کسب و کار در چین بسیار بزرگتر از وفق پذیری با برنامه های آن است.