تلاش رنو برای فرار از منطقه قرمز

به گزارش پدال نیوز، شاید رنو مجبور باشد خیلی بیشتر از آن چه در ابتدا برنامه ریزی کرده، هزینه ها را کاهش دهد چون ایجاد و جریان سیال پول نقد در این شرکت به سطح هشدار دهنده ای رسیده است.

لوکا دو مئو که از مدیران ارشد گروه خودروسازی فولکس واگن آلمان بوده و حالا سکان هدایت رنو را از ماه مرداد به دست گرفته در یاداداشتی به اتحادیه کارگری و معاونت اقتصادی شرکت –که مسئول خلق و به جریان انداختن پول نقد و بازگرداندن سودآفرینی است- نوشته است که فوری ترین اولویت شرکت «بازگشتن به ریل عادی و حل مهمترین معضل در کوتاه ترین زمان ممکن است که شامل خزانه داری و هزینه ها است. معنی آن هم این است که شاید نیاز باشد خیلی بیشتر از آن چه برنامه ریزی شده به تلاش های کاهش هزینه شدت داد.»

رنو در ماه مه اذعان کرده بود که بلندپروازی های جهانی این خودروساز غیرواقع بینانه بوده و اعلام کرد که برای کاهش 15000 شغل، کاهش تولید و بازسازی کارخانه های فرانسوی برنامه ریزی کرده تا 2 میلیارد یورو (2.4 میلیارد دلار) صرفه جویی کند.

در یادداشت دو مئو اثری از اعداد و ارقام نیست و معلوم نیست که این کمپانی به چقدر صرفه جویی احتیاج مبرم دارد.

سخنگوی رنو در خصوص یادداشت مدیر عامل گفته است که قصد مدیر عامل کار روی برنامه ای است که موجب دگردیسی کمپانی شود و تمرکز اصلی این برنامه روی سودآفرینی است تا افزایش حجم فروش.

رنو مثل شریک ژاپنی اش نیسان، دست از برنامه توسعه ستیزه جویانه برداشته و از اهداف کارلوس قصن مدیر عامل متهم به فساد مالی اتحاد رنو-نیسان عقب نشینی کرده است.

هر دو خودروساز جزو ضعیف ترین خودروسازان جهانی هستند که در وضعیت بحران داخلی با شیوع ویروس کرونا هم مواجه شده اند و هیچ برنامه مدون و شفافی برای استفاده از این اتحاد ندارند و به درستی نمی دانند که چگونه باید از عهده سرمایه گذاری مناسب برای گذار از خودروهای بنزینی به خودروهای برقی و فناوری های پیشرفته روز برآید.

در یادداشت مدیر عامل رنو، از عبارت «ناحیه قرمز» red zone استفاده شده و به این اشاره شده است که ویروس کرونا مزید بر علت شده اما ورود به ناحیه قرمز را به شیب تند درآمدزایی از سال 2018 نسبت داده است و این به معنی آن است که رنو در سه سال گذشته در خلق پول نقد ناتوان بوده و مهمترین دلیل آن افت فروش و عدم سودآفرینی کافی مدل های جدید این خودروساز بوده است. او در این یادداشت نوشته است که: خلق نقدینگی جاری ما به وضعیت هشداردهنده ای رسیده. خیلی بیشتر از هر وقت دیگر، ما باید تلاش هایمان را دوچندان کنیم تا به سودآوری پایداری برسیم و پول نقد تولید کنیم.

دو مئو همچنین گفته است که رنو هم باید همان تغییر مسیری را در پیش بگیرد که رقیب فرانسوی پ س آ (پژو-سیتروئن) پیمود و باید روی کاهش هزینه و تولید خودروهای سودآور تر تمرکز کرد. در 5 سال آینده همان کاری باید انجام شود که در 5 سال گذشته در پژو-سیتروئن انجام شد.

دو مئو همچنین گفته است که برند رنو رقیق شده و برای همین باید تعداد تولید را در همه دامنه ی محصولات 30 درصد کاهش داده و قیمت خودروهای سواری کوچک یا سگمنت C‌ بازار را بین 25 تا 30 درصد افزایش دهد.

مدیر عامل رنو از کارکنان شرکت خواسته است که پشت برنامه تغییر مسیر قرار گیرند.

اتحادیه های کارگری تاکنون چند بار به طور پراکنده اعتصاب هایی را راه اندازی کرده اند. مخصوصاً زمانی که رنو موضوع کاهش مشاغل را در ماه مه مطرح کرده بود.

در یادداشت مدیر عامل همچنین آمده است که گاهی لازم است تصمیم های سخت اما ضروری اتخاذ شود که برای شرکت اثر مثبت داشته باشد. وی در یادداشت خود از این نوع تصمیم های سخت اما ضروری از واژه «انقلاب» استفاده کرد و نوشت: «این انقلاب باید توسط تمام مردان و زنان در کمپانی به سمت جلو هدایت شود و من نام آن را رنولوشن [واژه ای که از ترکیب نام رنو و واژه انقلاب ساخته شده] می گذارم».