کارخانه تخریب یا کارخانه تولید؟ نیاز کشور کدام است؟

به گزارش پدال نیوز؛ افزایش تولید چندوقت اخیر خودروسازان و ایجاد رونق مناسب در این بخش مقارن با شکل گیری هجمه هایی علیه یکی از بزرگترین کارخانه های قطعه سازی شد. اتفاقی که اگرچه با توجه به بودن برخی افراد در اتحادیه قطعه سازی پیش بینی می شد اما شدت آن به جهت حجم ناجوانمردی های به راه افتاده دور از انتظار بود. گاهاً در این جریان تخریبی اینطور استنباط می شد که افراد مورد انتقاد از فرزندان این آب و خاک نیستند و به همین دلیل جای برخی نفرات را تنگ کرده اند. برخی کارخانه های قطعه سازی که در سال شاید مجموع تولیدشان به نصف تولید بزرگترین قطعه سازی کشور نرسد نیز در مواردی با همراهی این جریان مخرب سعی در خودنمایی داشتند.

تریبونهایی که در اختیار گروه مقابل قرار دارد از مرز نفوذ گذشته زیرا با وجود محدودیتهای قانونی که ادامه ی حیات برخی صفحات در اختیار این جریان را منع کرده بود اما مجدداً شاهد فعالیت آنها هستیم. در این میان آنچه صد البته باید مورد قضاوت قرار گیرد دستاورد است اما به هر ترتیب شکل گیری برخی جریانات اتفاقات ناگواری را رقم خواهد زد.

نهضت داخلی سازی و رونق تولید با همه ی چالشها ( تحریم ، افزایش نرخ ارز ، کرونا ، گرانی مواد اولیه و حضور افراد غیرمتخصص ) به وجود آمده در این میان به انجام نرسیدن وعده های شورای پول و اعتبار ورود نقدینگی به جهت تأمین نیازهای زنجیره ی تولید را با مشکل اساسی روبرو کرده است و در شرایطی که شیوع اپیدمی کرونا مسئله ی تولید را با نهایت احتیاط مواجه ساخته و هزینه های دیگری را جدا از هزینه های جاری روی دست مدیران تولید گذاشته باید از برخی روشنفکرنماها پرسید چه کسی دلش برای اقتصاد کشور می سوزد؟ آیا برخی از منتقدینی که امروز با تریبونهای پر طمطراق و اسامی عجیب و غریب تیشه به ریشه ی صنعت کشور می زنند تا بحال یک مجموعه ی چند نفره را مدیریت کرده اند و یا حضور فعال در عرصه ی تولید داشته اند تا از نزدیک با مشکلات آن دست و پنجه نرم کنند؟

خراب کردن به دست افرادی که برای اینکار از ابزار و افراد کافی برخوردارند کار سختی نیست اما اگر جای این دو گروه عوض شود خواهند توانست حداقلهای به وجود آمده در حوزه ی قطعه سازی را ادامه دهند؟


منبع: نبض بازار

انتهای پیام/