مهد تولید متنوع‌ترین خودروهای تجملی

نام‌هایی همچون استون‌مارتین، بنت‌لی، دایملر، جگوار، مک‌لارن، لوتوس، لاگوندا، ام‌جی، لندروور، مینی، مورگان و البته رولزرویس. این نشان‌های تجاری معتبر اتومبیل‌های انگلیسی، خود به اندازه کافی جمعیت زیادی از علاقه‌مندان اتومبیل و ماشین‌سواری در سراسر جهان را مجذوب خود کرده‌اند با اینهمه به این مجموعه می‌توان نام‌هایی مانند نیسان، هوندا، تویوتا و واکسال‌موتور ـ از شرکت‌های تابع کمپانی خودروسازی آدام اُپل‌ای جی که خود شرکت اَُپل نیز از شرکت‌های زیرمجموعه کمپانی جنرال موتورز امریکاست ـ را هم اضافه کرد؛ شرکت‌هایی که هر چند در نگاه نخست جزو شرکت‌های غیرانگلیسی در سرزمین بریتانیا به نظر می‌آیند اما از یک سو، با توجه به اینکه سال‌هاست صنعت خودروسازی کشورهای گوناگون با یکدیگر ادغام شده یا همکاری و سرمایه‌گذاری مشترک دارند و علاوه بر آن، محصولات چند شرکت خودروساز خارجی نامبرده به‌طور کامل در انگلیس تولید و با عنوان خودروهای محصول مشترک این کشورها به متقاضیان و بازارهای جهانی عرضه می‌شوند، تردیدی نیست که صنعت تولید اتومبیل و خودروهای تجاری بریتانیا، در زمره پرتنوع‌ترین و شاید حتی متنوع‌ترین صنایع خودروسازی تمامی کشورهای جهان ـ از نظر فراوانی تعداد اتومبیل‌های تولید شده ـ قرار می‌گیرد.
این تنوع در تعداد و نوع محصول، علاوه بر گروه شرکت‌های تولیدکننده اتومبیل‌های سواری و شخصی، در شاخه تولید خودروهای تجاری سبک و سنگین این کشور نیز به وضوح جلب نظر می‌کند، به گونه‌ای که در حال حاضر کارخانه‌های سازنده وسایل نقلیه سبک و سنگین تجاری و باربری انگلیس شامل شرکت‌های فورد، الکساندر دنیس، جی‌ام ام لوتون (که در مالکیت کمپانی آدام اپل ای‌جی است)، لیلاند تراکز (یا کامیون‌های لیلاند که مالکیت آن در اختیار شرکت پاسار است) و کمپانی لندن تکسیز (یا همان تاکسی‌های لندن) که متعلق به کمپانی عظیم جیلی چین است، می‌شوند.

بدیهی است درآمدهای حاصل از فروش داخلی و صادراتی خودروهایی که در این مجموعه شرکت‌های خودروساز ـ اعم از سواری و تجاری ـ ثروتی سرشار را نیز برای این کشور و صنعت تولید خودروی آن به ارمغان می‌آورد و همانطور که در گزارش‌های آماری تهیه شده از عملکرد صنایع خودروسازی و سایر شرکت‌های فعال و مرتبط با این حوزه در انگلیس نیز ثبت و اعلام شده است به طور معمول، این کشور هر سال درآمد قابل‌توجهی از محل فروش محصولات تولیدی صنعت خودروسازی خود به‌دست می‌آورد. برای نمونه در سال 2008 میلادی حجم کل فروش خودروهای محصول کارخانه‌های تولیدکننده وسایل نقلیه بریتانیا به رقمی معادل 52 میلیارد و 500 میلیون پوند (نزدیک به 79 میلیارد دلار) رسید که حاصل تولید و فروش یک میلیون و 450 هزار دستگاه انواع اتومبیل سواری و 203 هزار کامیون و تریلر سبک و سنگین و دیگر خودروهای تجاری بوده و 26 میلیارد و 600 میلیون پوند از این درآمدها یعنی چیزی نزدیک به 50 درصد آن تنها از طریق صادرات خودرو به سایر کشورهای جهان حاصل شده بود.
همچنین در آن سال تعداد افراد شاغل در صنعت تولید خودرو در بریتانیا که به صورت مستقیم در این حوزه اشتغال به‌کار داشته‌اند، به حدود 180 هزار نفر رسیده بود و در عین حال جمعیتی بیش از 640 هزار نفر از نیروهای کاری فعال در انگلیس نیز در مجموعه صنایع و فعالیت‌های وابسته و جنبی صنایع خودروسازی این کشور مشغول به کار بوده و در بخش‌هایی نظیر حوزه خدمات عرضه و فروش محصولات، فروش و تولید قطعات و لوازم یدکی و همچنین شبکه خدمات پس از فروش، فعالیت می‌کردند.
جدای از تولید انواع خودروهای سواری و تجاری مختلف، کشور انگلیس به‌عنوان یکی از قطب‌های مطرح و اصلی تولیدکننده سیستم قوای محرکه وسایل نقلیه و موتورهای خودرو در سطح بین‌المللی شناخته می‌شود و در همان سال (2008میلادی) در کل تعداد 3 میلیون و 160 هزار موتور خودرو در این کشور ساخته شد.

البته براساس آمار موجود در دانشنامه اینترنتی ویکی‌پدیا و سازمان بین‌المللی تولیدکنندگان وسایل نقلیه (OICA) در سال‌های 2008 تا 6 ماه 2015میلادی، بیشترین آمار تعداد خودروی تولید شده در انگلیس مربوط به همان سال 2008م است که با بیش از یک میلیون و 649 هزار خودروی تولیدی، در جایگاه سیزدهمین خودروساز بزرگ دنیا قرار گرفت و در طول سال‌های بعد تا به امروز نیز رتبه جهانی این کشور بین رده‌های 13 تا 15 دنیا جابه‌جا شده است. آخرین عملکرد کامل یک‌سال انگلیس در زمینه تولید خودرو که مربوط به سال 2014م می‌شود نیز نشان می‌دهد که صنعت خودروسازی این کشور در پایان سال گذشته میلادی با قرار گرفتن در جایگاه چهاردهمین خودروساز دنیا، یک میلیون و 599 هزار خودرو تولید کرد که رشدی 0/1درصدی نسبت به سال 2013م داشت و در 6 ماه نخست 2015م نیز 842 هزار و 300 خودروی تولید شده در انگلیس، رتبه سیزدهم را در جمع خودروسازان عمده جهان برای این کشور به ارمغان آورد.
از نظر تاریخی بذر درخت تناور کنونی صنعت خودروسازی انگلیس براساس شواهد و مدارک موجود در ماه‌های پایانی 1880 میلادی در عرصه صنعت این کشور کاشته شد. یعنی هنگامی که یک مهندس مشاور ساکن لندن به نام فردریک سیمز شانس آشنا شدن و برقراری یک رابطه دوستی با گوتلیب دایملر معروف آلمانی را پیدا کرد، فردی که در سال 1885 میلادی توانسته بود گواهی رسمی ثبت اختراع را برای طراحی و ساخت موفقیت‌آمیز یک موتور احتراق درونی بنزین‌سوز با سرعت بالا اخذ کند. کار بزرگی که سیمز برای دایملر انجام داد، به‌دست آوردن مدرک حق امتیاز رسمی انگلیس برای موتور اختراعی دایلمر بود و به این ترتیب با گرفتن این مدرک ثبت اختراع در انگلیس، دایملر موفق شد از سال 1891م فروش موتورهای تولیدی‌اش را آغاز و به فاصله 2 سال و در سال 1893م شرکت تولید موتور خودرو شخصی خود را به صورت اتحادیه صنفی با مسئولیت محدود تاسیس کند. در مراحل بعدی رشد این صنعت، در سال 1900 میلادی نخستین اتومبیل 4چرخ تمام انگلیسی به وسیله هربرت آستین، مدیر شرکت کشتیرانی وُلسلی طراحی و ساخته شد. از این مرحله به بعد همانند سایر کشورهای پیشرو در این حوزه حرکت انگلیس در صنعت خودرو سرعت گرفت.