داود میرخانیرشتی گفت: خودروسازان دهها هزار
خودرو بدون مشتری را در پارکینگ های خود انبار کرده بودند که پرداخت این
وام سبب شد برای این خودروها مشتری پیدا شود و آنها از محل فروش خودروهای
انبار شده بتوانند بدهی خود به قطعه سازان را تا حدودی پرداخت کنند. به
گزارش اقتصاد آنلاین به نقل از اقتصاد، او گفت: دو کارخانه بزرگ کشور در دو
شیفت به تولید خودرو میپردازد یعنی برای هر هشت ساعت دو سری کارگر را
باید حقوق دهند که در شرایط موجود با توجه به حساسیتهای سیاسی و اجتماعی
نه می تواند آنان را تعدیل کند و نه بیمه بیکاری به آنها بپردازد، پس مجبور
است که حقوق آنها را به هر شکل ممکن بپردازد.
میرخانی افزود: اقتصاد سیاسی جاده مخصوص کرج حکم میکند که حتی یک روز هم
در پرداخت حقوق کارگران تاخیری به وجود نیاید از این رو تمام هم و غم
مدیران این دو شرکت راضی نگه داشتن دهها هزار کارگری است که مشغول کارند.
چون نه می توان آنان را تعدیل کرد و نه اینکه به نوعی دیگر از تعدادشان
کاست.
مدیرعامل ایرانخودرو در دولت جنگ گفت: دو خودروساز بزرگ کشور برای تولید
یک میلیون 500 هزار خودرو در سال افزایش ظرفیت داده اند که با توجه به
اشباع بازار بهتر است این حجم از تولید را فراموش کنند و با توجه به مطالعه
مراکز استراتژیک خود سالی 800 هزار خودرو بیشتر را به تولید نرسانند.
او گفت: ماموریت خودروسازان پس از موفقیت در فروش خودروهای انبار شده خود
این است که کیفیت را بالا ببرند، به دنبال محصولات جدید باشند و برای همیشه
خط تولید خودروهایی که طراحی و تکنولوژی آنها مربوط به 30 سال پیش است را
جمع آوری کنند.
میرخانی درباره تاثیر وام 25 میلیونی بر صنعت خودرو افزود: طبیعتا
خودروسازان از اعطای این وام بسیار خوشحالند چون برای خودروهای انباریشان
مشتری پیدا شد و آنها توانستند از این محل درآمدی کسب کرده و بدهیهایشان
را بپردازند اما این وام مسکنی بیش نیست و آنها در چند ماهآینده اگر
تغییری در اصلاح ساختار قطعهسازی و بالا بردن کیفیت محصولات خود به وجود
نیاورند با توجه به وضع عمومی اقتصاد، ممکن است دوباره وارد رکود شوند.
میرخانی افزود: البته اینبار خودرویی در انبار باقی نمیماند و خودروسازان
با توجه به تقاضای موجود به تولید خودرو خواهند پرداخت و مجبورند از تعداد
تولید روزانه خود بکاهند.
مشاور انجمن خودروسازان تصریح کرد: پیام اصلی وام 25 میلیونی به اقتصاد
ایران این بود که مشکل صنعت خودرو در کمبود تقاضایی برآمده از کوچکشدن
سفرههای مردم است و تا وضع عمومی اقتصاد بهبود نیابد در صنایع بزرگی همچون
خودرو نیز به تبع آن بهبودی حاصل نخواهد شد.