خودروهایی که در آزمایش‌های تصادف، بدترین عملکرد را داشته‌اند +اسامی

به گزارش پدال نیوز به نقل از زومیت، در خودروسازی عوامل و متغیرهای زیادی را باید درنظر گرفت که در پایان، با تقاضای خریدار مطابق باشد. یکی از مهم‌ترین اولویت‌های افراد برای خرید خودروی صفر کیلومتر یا دست دوم، ایمنی و داشتن تجهیزات لازم برای جلوگیری از آسیب‌دیدگی هنگام تصادف است. در طول تاریخ خودروسازی، برخی برندها و تولیدکننده‌ها همیشه به‌دنبال عرضه‌ی ایمن‌ترین محصولات بوده‌اند؛ به‌عنوان مثال ولوو را با ایمنی بی‌نظیر خودروهایش می‌شناسیم.
 
برندهایی که ایمن‌ترین خودروها را تولید می‌کنند، هزینه‌ی زیادی برای تکامل مهندسی پرداخت کرده‌اند. در مقابل برخی خودروسازان در این بخش سرمایه‌ی لازم را تخصیص نداده‌اند تا امروز، جزو گزینه‌های مشتری‌های خودروهای ایمن نباشند. برای ارزیابی ایمنی خودروها، مجموعه‌های بزرگی مثل بیمه و ایمنی بزرگراه آمریکا (IIHS)، مؤسسه‌ی ایمنی ترافیک بزرگراه آمریکا (NHTSA)، سازمان‌های برنامه‌ی ارزشیابی خودروها با کد NCAP در اروپا، استرالیا، ژاپن، کشورهای آمریکای لاتین و ADAC آلمان ایجاد شده‌اند. کارشناس‌های این سازمان‌ها، با انجام انواع آزمایش‌های تصادف درکنار بررسی تجهیزات جلوگیری از تصادف مدرن مثل ترمز اضطراری خودکار، به مجموع ایمنی خودروها امتیاز می‌دهند.
 
بخش ارزشیابی ایمنی خودروها در تصادف، شامل شبیه‌سازی برخورد خودرو با موانع یا خودروهای دیگر از زاویه‌های مختلف بدنه با سرعت‌های مشخص می‌شود. به‌عنوان مثال برخورد از روبه‌رو با سرعت‌های مختلف و موانع بزرگ و کوچک، برخورد جانبی و بررسی عملکرد خودرو در غلت زدن از جمله آزمایش‌های مشترک و مرسوم در سازمان‌های معتبر جهانی است. برای فهرست کردن انواع مدل‌ها خودرو از نظر ایمنی، باید فیلتر مشخصی قرار داد؛ زیرا آزمایش‌های تصادف در سال‌های گذشته و امروز باوجود تجهیزات مدرن و فناوری‌های پیش‌گیری از تصادف، متفاوت است. مقایسه‌ی امتیاز کلی خودروهای در آزمایش‌های تصادف سازمان‌های مختلف، تقریباً امکان‌پذیر نیست؛ ممکن است که عملکرد یک خودرو در بخش برخورد جانبی و محافظت از سرنشین کودک بسیار متفاوت باشد. در این مقاله برای طبقه‌بندی خودروهایی که در آزمایش‌های تصادف سازمان‌های مختلف بدترین عملکرد را داشته‌اند، تنها یک نمونه تست را درنظر می‌گیریم.
 
آزمایش تصادف از روبه‌رو با سرعت حدود 64 کیلومتربرساعت، معیار ما برای طبقه‌بندی خودروهای این فهرست است. در این آزمایش، 40 درصد از بخش جلوی خودرو (طرف راننده) با مانع برخورد می‌کند تا کیفیت ساخت اسکلت‌بندی در جذب نیروی ایجاد شده بررسی شود. این آزمایش تقریباً در تمام سازمان‌های معتبر جهان انجام می‌شود؛ خودروهایی که از این آزمایش سربلند بیرون بیایند، محافظ خوبی برای دو سرنشین جلو خواهند بود. خودروهایی که در ادامه معرفی می‌شوند، بدترین‌های جهان در آزمایش تصادف برخورد از روبه‌رو هستند، بنابراین سرنشین‌های جلو بیشترین صدمه را خواهند دید. البته تمام خودروهای تولیدی در جهان آزمایش نشده‌اند، بنابراین این فهرست به‌هچچ عنوان کامل نیست. در برخی نمونه‌ها، در صورت تصادف بخش جلوی خودرو با سرعت بالای 60 کیلومتربرساعت، مرگ راننده قطعی است.
 
 
شورولت کَوَلیر
مدل سال‌های 1995 تا 2005
ارزیابی ایمنی تصادف: سازمان IIHS          
 
خودروهای دیگر با شاسی و ساختار یکسان: پونتیاک سان‌فایر (Sunfire) مدل سال‌های 1995 تا 2005 و تویوتا کولیر مدل سال‌های 1996 تا 2000
 
نسل سوم شورولت کولیر (Cavalier) مجهز به پیشرانه‌ی 4 سیلندر، یکی از خطرناک‌ترین خودروهای ساخت آمریکا در تصادف‌های رودررو است. سازمان‌های IIHS و NHTSA هر دو امتیاز ضعیفی به محصول شورولت دادند که با نشان تویوتا و پونتیاک هم عرضه شد. میانگین مرگ و میر در کلاس خودروهای کوچک، هر سال 103 مورد برای مدل‌های چهاردر و 134 مورد برای مدل‌های دودر در هر یک میلیون خودرو است؛ شورولت کولیر به‌ترتیب با 150 و 171 مورد مرگ سرنشین‌ها، بسیار بالاتر از میانگین آمار قرار می‌گیرد. متخصص‌های IIHS اعلام کردند که حرکت آدمک در تصادف کنترل‌شده نیست؛ صورت آدمک تنها کیسه‌ هوا را لمس و سپس با شیشه برخورد می‌کند و ستون‌های جلویی بدنه و ساختار خودرو در اثر برخورد خم می‌شوند.
 
 
فیات پونتو
مدل سال‌های 1994 تا 1999
ارزیابی ایمنی تصادف: سازمان یورو NCAP
 
از نسل اول خودروی شهری و اقتصادی فیات پونتو (Punto) بیش از 3 میلیون دستگاه تولید شد. پونتو حتی در سال 1995، بهترین خودروی اروپا انتخاب شد، تا نشان دهد که ایمنی، اولویت اول تمام افراد نیست. فیات پونتو 1994 که با طراحی جورجتو جوجارو در مدل‌های هاچ‌بک سه و پنج‌در و ون و با طراحی برتونه در مدل کروک عرضه شد، یکی از بدترین نمونه‌ها در آزمایش تصادف یورو NCAP است. جالب این است که آخرین مدل پونتو (نسل سوم) با فروش بیش از 2 میلیون دستگاه، هنوز هم ایمنی پایینی دارد؛ یورو NCAP به مدل 2017 این خودروی ایتالیایی هیچ ستاره‌ای نداده و بالاترین امتیازش، تنها در بخش برخورد جانبی است.
 
 
کیا سِفیا
مدل سال‌های 1997 تا 2004
ارزیابی ایمنی تصادف: سازمان IIHS
 
مدل سفیا (Sephia)، خودروی کامپکت و ارزان‌قیمت کیا بود که در دو نسل محصول سال‌های 1993 و 1997 در کشورهای مختلف، با نام‌های منتور (Mentor)، شوما (Shuma) و اسپکترا (Spectra) عرضه شد. نسل دوم کیا سفیا در آزمایش ایمنی تصادف IIHS، کارشناس‌ها را متعجب کرد؛ عملکرد ساختار کیا به‌قدری بد بود که آدمک با شیشه‌ی جانبی و ستون B و فرمان برخورد کرد، سقف و کف خودرو تا حدود 40 سانتی‌متر فشرده شد و شکستن هر دو پای راننده قطعی گزارش شد. جایگزین کیا سفیا پس از دو نسل تولید، مدل سراتو است.
 
 
شورولت استرو
مدل سال‌های 1995 تا 2005
ارزیابی ایمنی تصادف: سازمان IIHS
 
خودروهای دیگر با شاسی و ساختار یکسان: جی ام سی سافاری مدل سال‌های 1995 تا 2005
 
نسل دوم ون شورولت استرو (Astro) و جی ام سی سافاری با پیشرانه‌ی V6 تولید شد. عملکرد این دو ون آمریکایی در آزمایش‌های IIHS، بسیار ضعیف بود. در اثر تصادف با مانع، زیربندی و کف ون فشرده شد، هر دو صندلی به جلو پرتاب شدند، آدمک با داشبورد و فرمان برخورد کرد و قطعی بودن شکستگی پای چپ راننده گزارش شد. کارشناس‌های IIHS اعلام کردند که باتوجه به عملکرد ضعیف ساختار بدنه در جذب نیروی برخورد، فضای زیادی برای زنده ماندن راننده وجود ندارد. استرو و سافاری در آزمایش NHTSA عملکرد بهتری داشتند و سه ستاره دریفتکردند.
 
 
دوو لگانزا
مدل سال‌های 1997 تا 2002
ارزیابی ایمنی تصادف: سازمان IIHS و استرالیا NCAP
 
خودروهای دیگر با شاسی و ساختار یکسان: دونینوِست کوندور (Doninvest Kondor) مدل سال‌های 1999 تا 2000
 
سدان سایز متوسط لگانزا (Leganza) با کد V100 و طراحی جورجتو جوجارو، محصول خودروساز کره‌جنوبی دووبرای گذر از تولید مدل‌های جنرال موتوز و استقلال نسبی بود. مدل کوندور، نمونه‌ی مونتاژ دوو لگانزا بود که به‌وسیله‌ی شرکت روسی دونینوِست تولید شد. لگانزا در آزمایش ایمنی تصادف NCAP استرالیا و IIHS آمریکا، عملکردی شوکه‌کننده داشت؛ ستون A کاملاً از بین رفت و قطعات کابین به بیرون از شیشه جلو پرتاب شدند. هر دو پای آدمک زیر داشبورد قرار گرفتند، پای چپ شکسته و احتمال آسیب به سر گزارش شد؛ کارشناس‌های IIHS اعلام کردند که راننده در این تصادف نمی‌تواند از جایش حرکت کند، زیرا پاها زیر داشبورد و پدال‌ها خواهند بود.
 
 
سیتروئن ساکسو
مدل سال‌های 1996 تا 2003
ارزیابی ایمنی تصادف: سازمان یورو NCAP
 
خودروهای دیگر با شاسی و ساختار یکسان: پژو 106 مدل سال‌های 1996 تا 2003
 
هاچ‌بک ساکسو (Saxo) محصول خودروسازی فرانسوی سیتروئن بود که از سال 1996 تا 2004 با پیشرانه‌ی 4 سیلندر تولید شد. ساکسو و پژو 106 از قطعات مشترک زیادی استفاده می‌کردند. ارزیابی ایمنی هر دو مدل سیتروئن ساکسو و پژو 106 درسال 2000 به‌وسیله‌ی متخصص‌های یورو NCAP انجام شد؛ شاسی و ساختار این دو هاچ‌بک فرانسوی اصلا مقاومت لازم دربرابر برخورد را نداشت. در آزمایش‌های تصادف از جلو، تقریبا حدود یک سوم طول ساکسو و 106 کاهش پیدا کرد و ستون A کاملا از بین رفت. البته هر دو مدل در بازار اروپا فروش خوبی داشتند؛ حتی سیتروئن ساکسو با نام چانسون (Chanson) به ژاپن هم صادر شد. فرانسوی‌ها باوجود محصولات هوندا و تویوتا و مزدا، مشتری زیادی برای چانسون پیدا نکردند.
 
 
نسل دوم ساب 900
مدل سال‌های 1994 تا 1998
ارزیابی ایمنی تصادف: سازمان IIHS و یورو NCAP
 
خودروهای دیگر با شاسی و ساختار یکسان: جنرال موتورز 900
 
محصولات ساب (SAAB) همیشه به ایمنی و به‌خصوص دوام بالای اسکلت‌بندی و شاسی شهرت داشته‌اند. دیدن یکی از خودروهای این برند سوئدی در این فهرست تعجب‌برانگیز است، اما داستان ساب 900 فرق می‌کند. این مدل براساس پلتفرم GM2900 جنرال موتورز ساخته شده و با نسل اول ساب 900 کلاسیک محصول سال‌های 1978 تا 1993، کاملا متفاوت است. سازمان IIHS، ایمنیِ مدل 1998 را آزمایش کرد؛ در بخش مقاومت ساختار کلی، ساب 900 کمترین امتیاز ممکن را دریافت کرد. در گزارش IIHS اشاره شد که صدمه به سر، گردن، سینه و پایِ چپ راننده کم خواهد بود اما احتمال آسیب شدید به پایِ چپ، بالا است. همچنین کنترل آدمک در هنگام برخورد مناسب نبود؛ سرِ آدمک به سمت چپ کیسه هوا متمایل شد و با فریم پایین پنجره برخورد کرد. سازمان یورو NCAP هم مدل 1997 ساب 900 را بررسی کرد که نتایج مشابه مشاهده و مقاومت کم ساختار کلی بدنه تأیید شد.
 
 
مزدا BT-50
مدل سال‌های 2007 تا 2011
ارزیابی ایمنی تصادف: یورو NCAP و استرالیا NCAP
 
خودروهای دیگر با شاسی و ساختار یکسان: فورد رنجر صادراتی مدل سال‌های 2007 تا 2011
 
مزدا BT-50 با کد J97M در کلاس پیکاپ‌های متوسط قرار داشت؛ نسل اول این پیکاپ که با نام فورد رنجر (Ranger) هم تولید شد، برای صادر به کشورهای مختلف بود و در ژاپن و آمریکای شمالی عرضه نشد. علاوه براین، فورد نسل اول مدل شاسی‌بلند اِوِرِست (Everest) را هم براساس مزدا BT-50 تولید کرده است. BT-50 درواقع جایگزین مزدا سری B است که نسل سومش (مزدا وانت گروه بهمن) هنوز هم در ایران تولید می‌شود. معمولاً آزمایش تصادف از روبه‌رو برای خودروهایی که ارتفاع بالاتری از مدل‌های سواری دارند، کمی متفاوت است؛  اما BT-50 در مجموع آزمایش‌های NCAP اروپا و استرالیا عملکرد مطلوبی نداشت. سقف در اثر برخورد فشرده و ستون بین دو کابین صدمه دید؛ چرخ جلو کاملا جدا و پنل کف هم خم شد. خیلی بعید است که سرنشین‌های جلوی، مزدا BT-50 در تصادف مشابه، به‌خصوص در بخش پایینی بدنه صدمه‌ی شدیدی نبینند.
 
 
برلیانس BS6
مدل سال‌های 2001 تا 2007
ارزیابی ایمنی تصادف: سازمان ADAC آلمان
 
سدان BS6، طراحی استودیوی ایتالیایی ایتال دیزاین و محصول خودروساز چینی برلیانس است. برلیانس BS6 که با نام‌های زونچی، M1، گالنا و ژونگوا (Zhonghua)  هم شناخته می‌شود، سال 2006 برای انجام آزمایش‌های تصادف به بلژیک صادر شد. کارشناس‌های انجمن اتومبیل آلمان (Allgemeiner Deutscher Automobil-Club e.V.) یا ADAC، مسئولیت ارزیابی ایمنی محصول برلیانس را برعهده گرفتند. عملکرد BS6 در آزمایش ADAC، فاجعه‌آمیز بود؛ کاپوت تا ستون A فشرده و سقف در بخش صندلی‌های جلو جدا شد. درهای جلویی مچاله شدند و آدمک تست تصادف در انبوه پنل‌های فشرده شده‌ و داشبورد و صندلی‌ها قرار گرفت. ADAC با مشاهده‌ی عملکرد ضعیف برلیانس، یک ستاره‌ی ایمنی به خودروی تازه‌وارد چینی اهدا کرد. برلیانس که قصد داشت BS6 را به اروپا صادر کند، نمونه‌ی مقاوم‌تری از این سدان تولید کرد که در آزمایش ایمنی تصادف اسپانیا زیرنظر یورو NCAP، سه ستاره دریافت کرد. برلیانس BS6 با قیمت پایه‌ی 18,000 یورو مشابه قیمت فورد موندئو و فولکس واگن پاساتعرضه شد؛ پس از اعلام ورشکستگی شرکت HSO Motors واردکننده‌ی BS6 به اروپا به‌دلیل قیت بالای خودروها، فروش دو محصول برلیانس متوقف شد. از سال 2007 تا 2009، تنها 502 دستگاه برلیانس BS4 و BS6 در اروپا فروخته شد.
 
 
فورد F-150
مدل سال‌های 1997 تا 2003
ارزیابی ایمنی تصادف: سازمان IIHS
 
خودروهای دیگر با شاسی و ساختار یکسان: لینکلن بلک‌وود (Blackwood) مدل سال‌های 2002 تا 2003
 
پیکاپ‌های سری F فورد، بیش از 30 سال است که پرفروش‌ترین خودروهای آمریکا هستند. مدل F-150 نسل نسل دهم سری F که با نام لوبو (Lobo) هم شناخته می‌شود، در آزمایش تصادف IIHS عملکرد مناسبی نداشت. F-150 مدل 2003 اساس اولین پیکاپ تاریخ لینکلن راهم تشکیل داد؛ علاوه‌بر این، بلک‌‌وود کوتاه‌ترین زمان تولید در بین محصولات لینکلن را هم دارد. لینکلن بلک‌وود را می‌توان نسخه‌ی مجهزتر و لوکس‌تر پیکاپ فورد F-150 نسل ده دانست. فورد F-150 و لینکلن بلک‌وود هر دو در آزمایش‌های IIHS امتیاز کمی گرفتند و پس از مینی‌ون‌های پلتفرم U جنرال موتورز، بدترین عملکرد را داشتند. استحکام ساختار کلی بدنه در این دو پیکاپ بسیار پایین بود؛ در برخورد مستقیم، کاپوت، چرخ‌ها، سقف، ستون A و درها کاملاً فشرده و مچاله شدند. براساس گزارش IIHS، در صورت وقوع چنین تصادف، سرنشین‌ها با چند شکستگی شدید بین صندلی و داشبورد به‌دام خواهند افتاد.
 
 
پونتیاک ترنس اسپرت
مدل سال‌های 1997 تا 1999
ارزیابی ایمنی تصادف: سازمان IIHS و یورو NCAP
 
خودروهای دیگر با شاسی و ساختار یکسان: پونتیاک مونتانا مدل سال‌های 1999 تا  2004، بیوک GL8 مدل سال‌های 2000 تا 2010، شورولت ونچور مدل سال‌های 1997 تا 2005، شورولت ترنس اسپرت مدل سال‌های 1997 تا 2004 و واکسال سینترا مدل سال‌های 1997 تا 2000
 
نسل دوم مینی‌ون پونتیاک ترنس اسپرت (Trans Sport) با مدل‌های بسیاری اشتراک شاسی و اسکلت‌بندی داشت. ترنس اسپرت و برادرهای متنوعش، در آزمایش‌های ایمنی IIHS و یورو NCAP پرافتخار ظاهر نشدند؛ کابین سرنشین‌های جلو کاملاً درهم فشرده شد و براساس گزارش‌ IIHS، آسیب‌دیدگی شدید گردن، سر، سینه و پاها قطعی است. به‌دلیل آسیب‌دیدگی وحشتناک ستون A و کابین، احتمال زنده ماندن راننده در چنین تصادفی بسیار کم خواهد بود؛ در آزمایش IIHS حتی قوزک پایِ فلزی آدمک تصادف شکسته و جدا شد.  
 
 
فورد سیِرا
مدل سال‌های 1986 تا 1991
ارزیابی ایمنی تصادف: سازمان TRL
 
خودروهای دیگر با شاسی و ساختار یکسان: مرکور XR4Ti مدل سال‌های 1986 تا 1989 و فورد P100 مدل سال‎های 1988 تا 1993
 
نسل دوم سدان سیرا (Sierra) محصول بخش اروپای فورد بود پیش از تولد موندئو، تولید می‌شد. مرکور XR4Ti نسخه‌ی لوکس‌تر و P100 هم مدل پیکاپ سیرا بود. هر سه مدل در آزمایش تصادف TRL، نمره‌ی پایینی گرفتند. فورد سیرا در برخورد روبه‌رو، تا کابین جلو فشرده و حتی درِ باک بنزین هم باز شد و بخش عقب بدنه غرق بنزین شد؛ براساس تصاویر و ویدئوهای منتشر شده از آزمایش ایمنی سیرا، احتمال زنده ماندن دو سرنشین جلو در تصادف مشابه بسیار پایین است. سیرا ادامه‌ی داستان پرفروش فورد کورتینا در بریتانیا بود؛ مدل موندئو آخرین سری از سدان‌های خوش‌ساخت فورد برای اروپا محسوب می‌شود.
 
 
لندویند X6
محصول سال‌های 2005 تا 2016
ارزیابی ایمنی تصادف: سازمان ADAC آلمان
 
شاسی‌بلند Landwind X6 محصول شرکت چینی ژیانگلینگ موتورز (Jiangling Motors)، براساس ایسوزو رودیو (Isuzu Rodeo) مدل 1988 شاخته شده است. مدل‌های پیکاپ و شاسی‌بلند سه‌در X6 هم تولید شد؛ تمام مدل‌ها از ایمنی  و کیفیت ساخت ضعیف رنج می‌برند. به سفارش یورو NCAP، متخصص‌های سازمان ADAC آلمان ایمنی این شاسی‌بلند چینی را بررسی کردند. ADAC گزارش داد که راننده در تصادف مستقیم با سرعت حدود 64 کیلومتر برساعت زنده نخواهند ماند؛‌ واردکننده‌ از سازمان TUV آلمان درخواست بررسی دوباره داد. آزمایش‌های TUV مشابه یورو NCAP بود اما سرعت حرکت خودرو در تست برخورد روبه‌رو به 56 کیلومتربرساعت محدود شده است. لندویند X6 با آزمایش جدید و استاندارد قدیمی ECE R94 خودروی ایمن اعلام شد؛ البته همه می‌دانستند که X6 خودرویی ایمن نیست و براساس تست R94، تنها احتمال زنده ماندن راننده پس از تصادف، بدون اشاره به صدمه‌های جدی وجود دارد. شاسی‌بلند بعدی لندویند مدل X7 با طراحی کپی رنجرور ایووک بود.
 
 
جیلی CK
مدل سال‌های 2006 تا 2016
ارزیابی ایمنی تصادف: سازمان‌های NCAP آمریکای لاتین و ARCAP روسیه
 
سدان جیلی CK محصول سال 2006، اولین خودروی ساخت چین است که در یک نمایشگاه آمریکایی به‌نمایش گذاشته شد. مدیران ارشد جیلی قصد داشتند تا مدل CK با طراحی مشابه مرسدس بنز S کلاس کد W220 را در آمریکا عرضه کنند؛ اما به‌دلیل عملکرد ضعیف این مدل در آزمایش‌های ایمنی IIHS و NHTSA آمریکا، مقصد نهایی جیلی CK به کوبا تغییر کرد. CK در کوبا جایگزین لادا 2105 در ناوگان خودروهای دولتی و پلیس و شرکت‌های اجاره‌ی خودرو شد و سازمان NCAP آمریکای لاتین، ایمنی این خودروِ بدون کیسه هوا را بررسی کرد. در گزارش NCAP آمریکای لاتین اشاره شد که ساختار بدنه و شاسی جیلی CK به‌قدری ضعیف است که حتی باوجود نصب کیسه هوا، راننده همیشه در معرض خطر خواهد بود؛ NCAP آمریکای لاتین به ایمنی سرنشین‎های بالغ CK ستاره‌ای نداد و در بخش سرنشین‌های کودک هم تنها دو ستاره به سدان جیلی رسید. جیلی خط تولید این مدل را با نام اوتاکا (Otaka) در روسیه فعال و با کد اکو (Echo) به ترکیه صادر کرد. روس‌ها هم در سازمان ARCAP نشریه‌ی اتوریویو (Autoreview) ایمنی جیلی CK را ارزیابی کردند؛ همان‌طور که انتظار می‌رفت، محصول جیلی تنها جلوپنجره‌ی مرسدس بنز را کپی کرده بود و خبری از کیفیت ساخت آلمانی در CK نبود. سال 2008 جیلی CK فیس‌لیفت شد تا ظاهری مشابه مرسدس بنز C کلاس کد W203 داشته باشد.
 
 
آستین مترو
مدل سال‌های 1981 تا 1990
ارزیابی ایمنی تصادف: سازمان یورو NCAP
 
خودروهای دیگر با شاسی و ساختار یکسان: ام جی مترو مدل سال‌های 1983 تا 1990 و روور 100 مدل سال‌های 1991 تا 1998
 
مترو (Metro)، مدل شهری و ارزان‌قیمت ساخت بریتانیا بود که ابتدا با نشان برند بریتیش لِیلند (British Leyland) و سپس گروه روور (Rover) تولید شد. مدل 1980 با نام کامل آستین مینی مترو عرضه شد تا جایگزین مینی کلاسیک باشد؛ در طول 18 سال تولید، این مدل با نام‌های مختلفی شامل ام جی مترو، آستین مینی روور 100 و حتی مدل ون موریس مترو و مترو ون همراه شد. در آزمایش تصادف یورو NCAP که سال 1997 انجام شد، روور 100 باوجود به‌روزرسانی‌های متعدد عملکرد مطلوبی نداشت و تنها یک ستاره‌ی ایمنی در بخش حفاظت از سرنشین‌های بالغ دریافت کرد. کارشناس‌های یورو NCAP اعلام کردند که به‌دلیل ساختار و زیربندی ضعیف، در تصادف روبه‌رو تمام بخش‌های بدن راننده آسیب جدی خواهد دید.
 
 
فورد کوریِر
مدل سال‌های 1999 تا 2006
ارزیابی ایمنی تصادف: سازمان NCAP استرالیا
 
خودروهای دیگر با شاسی و ساختار یکسان: نسل پنجم وانتمزدا سری B مدل سال‌های 1998 تا 2006 و فورد رنجر صادراتی مدل سال‌های 1999 تا 2006
 
با عرضه‌ی نسل پنجم وانتمزدا سری B، پیکاپ فورد کوریر (Courier) نیز با طراحی جدید عرضه شد. فورد کوریر همان وانتمزدا بود که با این کد در استرالیا و نیوزیلند فروخته می‌شد. نسل پنجم پیکاپ مزدا که دو نسل جدیدتر از مزداوانت موجود در ایران است، به‌وسیله‌ی متخصص‌های NCAP استرالیا آزمایش شد. عملکرد وانت ژاپنی اسفناک بود؛ در اثر برخورد، کاپوت و سقف و ستون A به‌همراه شیشه‌ و چرخ جلو کاملاً به‌طرف کابین فشرده شدند و آسیب کشنده‌ به راننده قطعی گزارش شد. مدل 1998، آخرین نسل از وانت‌های سری B مزدا بود؛ پیکاپ BT-50 جایگزین این سری شد که البته این مدل هم ایمنی پایین دارد و در این فهرست هم پیش‌تر بررسی شد.
 
 
فیات سیچنتو
مدل سال‌های 1998 تا 2006
ارزیابی ایمنی تصادف: یورو NCAP
 
سیچنتو (Seicento) خودروی شهری فیات بود که سال 1997 با بسیاری از قطعات مشترک مدل قدیمی‌تر چینکوچنتو عرضه شد. فیات سیچنتو در آزمایش‌های یورو NCAP رکورد جدیدی ثبت کرد و پایین‌تر از آستین مترو قرار گرفت. به‌دلیل استفاده از قطعات قدیمی و طول کوتاه بدنه، سیچنتو محافظ خوبی برای سرنشینان نیست؛ البته این مدل سال 1997 عرضه شد که مطابق آزمایش‌های به‌روزشده‌ی یورو NCAP در همان سال نبود. سیچنتو از سال 2005 تا 2010 با کد فیات 600، به‌مناسب سالگرد 50 سالگی مدل کلاسیک سال 1955 تولید شد.
 
 
پروتون ساگا
مدل سال‌های 1986 تا 1992
ارزیابی ایمنی تصادف: سازمان NCAP آسیای جنوب شرقی
 
خودروساز مالزیایی پروتون، اولین محصول خود با نام ساگا (Saga) را در سال 1985 رونمایی کرد. ساگا تا امروز در سه نسل مختلف تولید شده است، اما نسل اولش که براساس میتسوبیشی میراژ سال 1983 ساخته شد، یکی از بدترین خودروهای تاریخ در حفاظت از سرنشین‌ها است. سازمان ASEAN NCAP که مجموعه‌ای متشکل از مؤسسه‎ی تحقیقاتی ایمنی جاده‌های مالزی (MIROS) و NCAP جهانی است، ایمنی اولین پروتون را ارزیابی کرد. در آزمایش تصادف از روبه‌رو، کاپوت و سقف و ستون A فشرده و داشبورد شدند و فرمان و شیشه‌ی جلو به طرف سرنشین‌های جلو حرکت کردند. هر دو آدمک صندلی‌های جلو در انبوهی از قطعات داشبورد و سقف و شیشه قرار گرفتند؛ آدمک کودک عقب هم با جدا شدن صندلی عقب به طرف جلو پرتاب شد. در پروتون ساگا نسل اول، تمام سرنشین‌ها با خطر صدمه‌ی شدید و مرگ روبه‌رو خواهند بود.
 
 
پروتون آرنا
مدل سال‌های 2002 تا 2010
ارزیابی ایمنی تصادف: سازمان NCAP استرالیا
 
آرنا (Arena) تنها وانت پروتون مالزی است که در بریتانیا و تایوان و استرالیا با نام جامباک (Jumbuck) عرضه شد. آرنا مجهز به پیشرانه‌ی 4 سیلندر میتسوبیشی، تنها خودروی ساخت پروتون بوده که شهرت و محبوبیش در خارج بیشتر از خانه است. آرنا هیچوقت در مالزی آزمایش نشد و باوجود مجهز به نبودن تجهیزات ایمنی مرسوم به کیسه هوا و ترمزهای ABS7 انتظاری هم از این وانت نمی‌رفت. متخصص‌های NCAP استرالیا در سال 2009 ایمنی پروتون آرنا را بررسی کردند؛ وانت ساخت مالزی تنها یک ستاره دریافت کرد. در ویدیوهایی که از آزمایش منتشر شده است، کابین وانت تقریبا مچاله می‌شود و تنها بخش بار پروتون آرنا باقی می‌ماند. مقامات پروتون آزمایش ایمنی آرنا را زیر سؤال بردند؛ به عقیده‌ی مدیران ارشد این برند، کارشناس‌های NCAP استرالیا باید منتظر می‌ماندند تا پس از فروش مدل 2010، ایمنی پلتفرم و شاسی جدید این وانت را بررسی کنند.
 
 
چری A15
مدل سال‌های 2003 تا 2010
ارزیابی ایمنی تصادف: نشریه Autoreview روسیه
 
چری A15 سدان کوچک چینی بود که به بازار ایران هم رسید (مونتاژ سناباد خودرو) و سال 2010 فیس‌لیفت شد. A15 براساس سئات تولدو (Toldeo) طراحی شد؛ البته محصول سئات خود براساس پلتفرم فوکس واگن ( نسل دوم گلف) ساخته شده است. پس از عرضه‌ی محصول جدید چری در کشورهای مختلف، نشریه‌ی اتوریویو روسیه ایمنی مدل A15 را براساس آزمایش‌های یورو NCAP بررسی کرد. اتوریویو گزارش داد که چری A15 از برلیانس BS6 با یک ستاره‌ی ایمنی هم شرایط وخیم‌تری دارد؛ آدمک قرار داده شده در خودرو کاملاً با قطعات مچاله شده ترکیب شده بود و قسمت‌های مختلفش از هم جدا شده بودند. نشریه‌ی روسی اعلام کرد که در چری A15 چیزی به‌نام ایمنی سرنشین وجود ندارد.
 
 
نیسان سنترا
مدل سال‌های 1991 تا 1994
ارزیابی ایمنی تصادف: سازمان NCAP آمریکای لاتین
 
نسل سوم نیسان سنترا با انواع کدها و نام‌های جالب مثل B13، Tsuru، V16، سانی و جنسیس در کشورهای مختلف عرضه شد. آزمایش ایمنی نیسان سنترا 1991 در سال 2013 به‌وسیله‌ی کارشناس‌های NCAP آمریکای لاتین انجام شد؛ محصول نیسان در این آزمایش، هیچ ستاره‌ی ایمنی دریافت نکرد.