پدال نیوز: یک کارشناس حوزه حمل و نقل گفت: چگونگی برخورد با سوانح رانندگی یکی از موضوعات مهمی است که باید به آن پرداخته شود.
به گزارش پدال نیوز به نقل از ایلنا، بررسی دو سانحه مشابه تصادف اتوبوس در ایران و فرانسه و اظهار نظرهای مسئولان دو کشور نشان میدهد متولیان سوانح در ایران پیش از متهم کردن شرکتهای سازنده و نشانه گرفتن انگشت اتهام به سمت تولیدکنندگان خودرو به عنوان تنها مقصر میبایست به ریشهیابی و ارزیابی ابعاد مختلف سوانح بپردازند.
چندی پیش خبر تصادف دو دستگاه اتوبوس و کامیون در فرانسه به خبر اول رسانه های اروپا تبدیل شد.
این تصادف در یک جاده روستایی نزدیک «پویسگان» در شرق «بوردو» رخ داد و هر دو خودرو پس از این تصادف، آتش گرفتند و در جریان این سانحه حدود 43 نفر از مسافران کشته شدند.
شدت سانحه به حدی بود که رئیس جمهوری فرانسه وعده داد، در مورد این حادثه که آن را فاجعه بزرگ خوانده، تحقیقات کامل انجام میشود چرا که پس از مرگ 52 نفر در یک تصادف جادهای در سال 1982 این بزرگترین فاجعه تصادف جادهای در فرانسه بود.
در واقع زنده سوختن مسافران در این سانحه یکی از تراژدیترین تصادفات را در فرانسه رقم زد، موضوعی که تا مدت ها از یاد کسی نمی رود و بر شدت غم بازماندگان میافزاید.
اما مشابه این حادثه در کشور ما ابعاد دیگری هم داشت. دو سال پیش بود که حادثه مشابهی در کشور ما اتفاق افتاد و در جریان تصادف دو اتوبوس در جاده قم - تهران حدود 44 نفر کشته و 39 نفر مجروج شدند.
یکی از اتوبوس ها که از کاشان به سمت تهران در حرکت بود، با انحراف از جاده و رد شدن از گارد ریل وسط بزرگراه به سمت مخالف منحرف شد و با یک دستگاه اتوبوس دیگر که از تهران راهی یزد بود، برخورد کرد و بر اثر این برخورد، هر دو اتوبوس دچار آتشسوزی شدند.
هرچند که نمیتوان از شدت سانحه و اتفاق ناگواری که برای مسافران این اتوبوسها به وجود آمده گذشت، اما برخورد مسئولان دو کشور در مواجه با یک نوع حادثه جای تامل دارد.
در فرانسه پس از این حادثه، صحبت از تحقیقات کامل برای عوامل بروز این تصادف شد و مقامات به جای پرداختن به موضوعات حاشیهای و انداختن تقصیرها به گردن یک بخش، بر لزوم بررسی های بیشتر تاکید کردند.
اما این اتفاق تنها حادثه آتش سوزی اتوبوس خارج از مرزهای ایران نبود . در حادثه ای دیگر یک دستگاه اتوبوس در شهر بامبولیم از ایالت گوا هند طعمه حریق شد و در پی آن اتاق اتوبوس به طور کامل سوخت و خسارتی در حدود یک میلیون روپیه به آن وارد شد. بررسی اولیه علت این حادثه نشان داد اتصال کوتاه در مدار برق دلیل این آتشسوزی بوده است.
جالب اینکه شرکت حمل و نقل کادامبا هند (KTC) اعلام کرده که این شرکت از واحد فنی شرکت تولیدکننده شاسی و اتاقساز اتوبوس درخواست کرده تا علت اصلی آتشسوزی را مشخص کنند و گزارشهای خود را در این زمینه ارائه دهند. این در حالی که مسئولان این کشور تا پیش از بررسی تمام جوانب و کارشناسی درباره دلایل حریق کسی را به عنوان مقصر معرفی نکردهاند.
در سانحهای دیگر در امریکا یک اتوبوس مدرسه در بزرگراه لانگ آیلند نیویورک بعد از تصادفی شدید با یک کامیون آتش گرفت و طور کامل سوخت. هیچ دانشآموزی هنگام آتشسوزی در اتوبوس حضور نداشت، اما راننده و کمکراننده اتوبوس مجروح شدند.
مقامات اعلام کردند که اتوبوس پس از تصادف، در سمت غربی خروجی بزرگراه 72 آتش گرفت و اطفای حریق توسط داوطلبان اداره آتشنشانی مانورویل انجام شد. در جریان این اتفاق نانسی کارنی - رئیس منطقه آموزشی ریوِرهِد – در نامهای از تلاشهای کریستوفر کاناله - پلیس راهنمایی و رانندگی نیویورکسیتی، قدردانی کرد که در خارج از ساعت کاریاش نسبت به پیاده کردن دو حادثه دیده این حریق از اتوبوس آتش گرفته کمک کرده بود.
بررسی نحوه انعکاس این حادثه نیز نشان می دهد که مسئولان ترابری آمریکا تا پیش از انجام بررسیهای فنی و کارشناسی از اعلام اظهار نظر عجولانه و معرفی مقصران احتمالی اجتناب کردهاند و هیچ خبری از نام برندهای خودرویی که تصادف کردهاند نیز مطرح نشده است.
این در حالی است که در حادثه های مشابه در کشور ما موضوع به شکل دیگری مطرح میشود و دستگاهها تلاش میکنند با ساخت حاشیه امنی برای خود تقصیر را به گردن دیگری و در نهایت تولیدکننده بیاندازند.
در واقع این موضوع که کارخانه سازنده باید خودروی بهتری بسازد که در جریان تصادف دو خودرو، آتش نگیرد قطعا موضوع مهمی است که سازمانهای ذیربط باید بر اساس استانداردهای مصوب بر آن نظارت کنند. از سوی دیگر شرکتهای تولیدکننده خودرو در جهان نیز هرساله تلاش میکنند با بهرهگیری از تکنولوژیهای جدید از بروز این چنین سوانحی پیشگیری کنند. اما در حالیکه دو خودرو با سرعت بالا با یکدیگر برخورد میکنند احتمال آتشسوزی در آنها بسیار زیاد است؛ همانطور که در خودروهای شخصی هم بارها شاهد تصادفهای شاخ به شاخ که منجر به آتش گرفتن خودروها شده، بودهایم.
در این بین شاهدیم هرکجا که سانحهای رخ میدهد بلافاصله نام یک برند خاص به عنوان متهم مطرح میشود در حالیکه در همان گزارش، عوامل دیگری را علت سانحه عنوان عنوان میشود و نامی از سایر عوامل برده نمیشود. اما این سوال مطرح است که آیا عوامل دیگری در بروز این حوادث نقش ندارند؟ تا چه حد نام سایر عوامل و دستگاههای مقصر برده شده و افکار عمومی مطلع میشوند؟
در این رابطه، صادق بشیری - یک کارشناس حوزه حمل و نقل با تاکید بر اینکه بروز یک سانحه علل مختلفی دارد، گفت: چگونگی برخورد با سوانح رانندگی یکی از موضوعات مهمی است که باید به آن پرداخته شود چرا که هنوز به جای شناسایی عوامل بروز سوانح، به حواشی پرداخته میشود.
وی با بیان اینکه این حاشیه ها موجب شده که تاکنون بخش زیادی از مشکلات مربوط به عدم نظارت برطرف نشود، افزود: وقتی کارشناس پلیس در سر صحنه تصادف قبل از اینکه علل واقعی سانحه را اعلام کند، بلافاصله برند خودرویی را مطرح میکند و فروانی این امر را میبینیم بعضا این شائبه ایجاد میشود که نوعی غرض ورزی در بیان گزارشات وجود دارد.
این کارشناس با تاکید بر اینکه باید به همه عوامل جاده، عامل انسانی و خودرو نگاه یکسانی داشت و این عوامل را در کنار هم سنجید، ادامه داد: برخی اوقات دستکاری هایی که رانندگان در اتوبوسها انجام میدهند از عوامل آتشسوزی در اتوبوسهاست اما تاکنون اقدامی مناسبی در برخورد با این امر از سوی دستگاههای مسوول را شاهد نبودیم.
وی با بیان اینکه متاسفانه در جریان تصادفات ، حاشیهسازیهای زیادی انجام میشود، گفت: بیتوجهی به مسایل اجتماعی خساراتی را ایجاد میکند چرا که در این حالت رفتارها بر محور مسئولیت نیست و متناسب با منافع فردی یا سازمانی است.
وی با اشاره به اینکه برخیها نیز از سوانح به دنبال بهره برداریهای خاص خود یا تخریب رقیب هستند، افزود: در جریان این اتفاقات متاسفانه شاهد حمایت در جهت منافع ملی نیستیم که در این زمینه ضروری است که مصوبات کمیته ایمنی راهها در بروز حوادث رانندگی مدنظر قرار گیرد.
این کارشناس حمل و نقل با بیان اینکه هنوز در مورد حادثه قم، دادگاه رای متقنی صادر نکرده است، گفت: هنوز پرونده تعیین تکلیف نشده لذا به نظر میرسد بهتر است از اظهارنظرهای زودهنگام تا رای قطعی مرجع قضایی خودداری شود.
بشیری با اعلام اینکه به رغم تشکیل شورای حمل و نقل هنوز تدبیری برای این موارد اندیشیده نشده است، گفت: هنوز مشکلات در بخش حمل و نقل مسافر وجود دارد و نظارت کافی بر این بخش نمیشود.
بدین ترتیب به نظر می رسد که رویکرد مسئولان در رابطه با تصادفات رانندگی باید تغییر کند، تا علل واقعی تصادفات بررسی و راهکارهای منطقی برای کاهش این حوادث اجرا شود. از سوی دیگر اگر بنا به اعلام برندهای خودرویی است باید انگشت اتهام را به سمت سایر خودروسازان که خودروهای ناایمنی برای عموم مردم تولید میکنند و سالانه حجم زیادی از کشتههای تصادفات را به خود اختصاص میدهند نیز گرفت. موضوعی که به نظر میرسد شاید به دلایل دولتی بودن برخی از آنها، مسوولان از کنارش به سادگی عبور میکنند.